Ινγκβαεονικές γλώσσες
Οι Ινγκβαεονικές γλώσσες είναι μία ομάδα Γερμανικών γλωσσών,[1] η οποία αποτελείται από τις Αγγλικές και Φριζικές γλώσσες καθώς και από τα Κάτω Γερμανικά.[2]
Χαρακτηριστικά Επεξεργασία
Όλες οι Ινγκβαεονικές γλώσσες έχουν τα εξής κοινά χαρακτηριστικά:
- Αλλαγές φωνηέντων και συμφώνων εξαιτίας του Ινγκβαονικού ρινικού σπειροειδή νόμου (π.χ. Αρχαία Αγγλικά: ūs ενώ Αρχαία Γερμανικά: uns).[3]
- Απώλεια αυτοπαθητικών αντωνυμιών στο τρίτο πρόσωπο.[4]
- Η ανάπτυξη της κατάληξης *-ōs για την δημιουργία πληθυντικών συγκεκριμένων ουσιαστικών.
- Η απώλεια διαφορετικών ρηματικών καταλήξεων πληθυντικού, όπου οι 3 αρχικές μορφές συγχωνεύονται σε μία (π.χ. οι μορφές *habjum "έχουμε" και *habēþ "έχετε" γίνονται *habją̄þ "έχουν").
- Η περετέρω ανάπτυξη των λέξεων (π.χ. το newun "εννιά" γίνεται nigun).
- Ο αλλαγή της κατάληξης -ōn των ρημάτων 2ης τάξης με την κατάληξη -ōjan: (π.χ. το makōn "φτιάχνω" γίνεται makōjan).[5]
- Η διάλυση της 3ης τάξης των ρημάτων που αφήνει μόνο 4 ρήματα (*sagjan "λέω", *hugjan "σκέφτομαι", *habjan "έχω", *libjan "ζω").
Πηγές Επεξεργασία
- ↑ «The Germanic languages». www.uni-due.de. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020.
- ↑ «What does INGVAEONIC LANGUAGES mean?». www.definitions.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020.
- ↑ «Ingvaeonic nasal spirant law». Academic Dictionaries and Encyclopedias (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2020.
- ↑ «The Grouping of the Germanic Languages: A Critical Review».
- ↑ «Ingvaeonic languages». Academic Dictionaries and Encyclopedias (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2020.