Με το όνομα Ινστιτούτο Γκάλοπ ή Γκάλλοπ είναι γνωστός αμερικανικός οργανισμός «σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης» για κάθε είδους γενικού ενδιαφέροντος ζήτημα. Ο Οργανισμός αυτός δεν είναι ο μοναδικός του είδους του στις ΗΠΑ έχοντας πολλούς μιμητές σε διάφορες άλλες χώρες του κόσμου.

Ινστιτούτο Γκάλοπ
Νομική μορφήιδιωτική εταιρία
Κλάδοςσυμβουλευτική διαχείρισης και δημοσκόπηση
Ίδρυση1958
ΙδρυτήςΤζορτζ Γκάλοπ
ΈδραΟυάσινγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
Commons page Πολυμέσα

Χάριν όμως στην ευφυΐα και το επιχειρηματικό πνεύμα του ιδρυτή και διευθυντή του Τζορτζ Γκάλοπ[1][2] το Ινστιτούτο αυτό εξελίχθηκε σ΄ ένα πολύ ισχυρό οργανισμό που από τη δημοσκόπηση και την επ΄ αυτής στηριζόμενη πρόβλεψη έχει φθάσει να επηρεάζει σε βάθος την αμερικανική κοινή γνώμη σε ζητήματα πολιτικά κοινωνικά οικονομικά και εμπορικά (διαφημίσεις).

Γεγονός πάντως είναι ότι τη μέθοδο της σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης εισήγαγε στις ΗΠΑ πρώτη η εβδομαδιαία εφημερίδα «Λιτέραρυ Νταϊτζέστ», την οποία εφάρμοσε από το 1916. Η «επιθεώρηση» εκείνη περιοριζόταν μόνο σε προβλέψεις εκλογής Προέδρων των ΗΠΑ. Έτσι καλούσε τους αναγνώστες της να συμπληρώσουν ερωτηματολόγιο και ν΄ απαντήσουν, όπου και εξ αυτών εξήγαγε δικά της προγνωστικά. Από το 1916 μέχρι το 1936 η αποκαλούμενη «μέθοδος Ντάϊτζέστ» ήταν αλάνθαστη και έχαιρε πολύ μεγάλης εκτίμησης. Κατά το 1936 όμως η πρόβλεψή της υπήρξε λανθασμένη και παρέσυρε τυφλά χιλιάδες Αμερικανούς με συνέπεια μετά από λίγο καιρό να κλείσει. Στο μεταξύ είχαν αρχίσει να εμφανίζονται και άλλα ινστιτούτα παρόμοια προγνωστικά των οποίων όμως οι προβλέψεις δεν περιορίζονταν στις προεδρικές εκλογές.

Το 1949 στις ΗΠΑ λειτουργούσαν περίπου 45 τέτοια ινστιτούτα που απασχολούσαν περί τους 20.000 υπαλλήλους συνολικά και πραγματοποιούσαν αρκετά αξιόλογα κέρδη. Τα Ινστιτούτα αυτά διενεργούσαν κάτι σαν περιορισμένα δημοψηφίσματα επί παντός γενικού ενδιαφέροντος ζήτημα π.χ. αν θα γίνει ή δεν θα γίνει πόλεμος, ποια ομάδα θα νικήσει, ποιος είναι ο δημοφιλέστερος ηθοποιός ή τραγουδιστής κ.λπ. Βέβαια καθίσταται περιττό να σημειωθεί πως πολλά εξ αυτών, στη Χώρα του δολαρίου, άρχισαν να εμπλέκονται με τις αντίστοιχες προπαγάνδες (πολιτικές, εμπορικές κ.λπ.) και πάσης φύσεως οικονομικά συμφέροντα.

«Βασιλεύς» (όπως συνηθίζεται στην Αμερική να λέγεται γενικά κάθε κορυφαίος) του είδους αυτού των σφυγμομετρήσεων, αναδείχθηκε συν τω χρόνω ο Τζωρτζ Γκάλλοπ που με τα ιδιωτικά του δημοψηφίσματα άρχισε να επηρεάζει έντονα τα διάφορα δρώμενα και να θεωρείται ο ισχυρότερος παράγων ανάδειξης οποιουδήποτε προσώπου ή θέματος. Μεγάλοι Αμερικανοί συγγραφείς, μουσικοί, ηθοποιοί αλλά και πολιτικοί άνδρες ή οικονομικοί παράγοντες εξαρτιόνταν σε μεγάλο μέρος από τα δημοψηφίσματα του Γκάλοπ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ισχύος του Ινστιτούτου Γκάλοπ ήταν οι Προεδρικές εκλογές του 1948 όπου ο αγώνας ήταν μεταξύ του ρεπουμπλικάνου Τόμας Ντιούι και του δημοκρατικού Χάρι Τρούμαν που εκτέλεσε καθήκοντα Προέδρου από τον θάνατο του Ρούζβελτ. Τόση δε ήταν η εμπιστοσύνη που έδειξαν οι άντρες αυτοί στο ίδρυμα Γκάλοπ, που την παραμονή των εκλογών ο μεν Τρούμαν έδινε συνεντεύξεις περί της μετέπειτα συνέχισης της ιδιωτικής του ζωής, ο δε Ντιούι να δίνει ονόματα μελλόντων βοηθών στο έργο του και για την εγκατάστασή του στον Λευκό Οίκο.

Βέβαια οι εκλογές εκείνες έγιναν στις 2 Νοεμβρίου 1948 που απέληξαν στην ήττα του Ντιούι και σε μεγαλύτερη του Γκάλοπ, οι προγνώσεις του οποίου διαψεύσθηκαν με τον πλέον παταγωδέστερο τρόπο. Ο Πρόεδρος Τρούμαν επανεκλέχθηκε για μία ακόμη τετραετία, ενώ το Ινστιτούτο Γκάλοπ έφθασε στο ελάχιστο της ισχύος του χαρακτηριζόμενο και ως τυραννία.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Οταν οι δημοσκόποι πέφτουν (πολύ) έξω». Η Εφημερίδα των Συντακτών. 20 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  2. Μανδραβέλης, Πάσχος (30 Νοεμβρίου 2007). «Διάλογος χωρίς στατιστικά στοιχεία». Η Καθημερινή (στα greek). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024.