Ιππόλυτος Α΄ των Έστε
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ιππόλυτος Α΄, ιταλ. Ippolito I, (20 Μαρτίου 1479 – 3 Σεπτεμβρίου 1520) από τον Οίκο των Έστε ήταν καρδινάλιος και επίσκοπος του Έστεργκομ στη Ουγγαρία.
| Ιππόλυτος Α΄ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γέννηση | 20 Μαρτίου 1479 |
| Θάνατος | 3 Σεπτεμβρίου 1520 (41 ετών) |
| Οίκος | Έστε |
| Πατέρας | Έρκολε Α΄ |
| Μητέρα | Ελεονώρα της Ιβρέας-Τραστάμαρα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο τέταρτος γιος του Έρκολε Α΄ δούκα της Φερράρα και της Ελεονώρας της Ιβρέας-Τρασταμάρα, κόρης του Φερδινάνδου Α΄ της Νάπολης[1].
Από μικρός εκπαιδεύτηκε για εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Το 1485, έξι ετών, έγινε επικεφαλής αβαείου. Δύο έτη μετά η θεία του Βεατρίκη της Ιβρέας-Τρασταμάρα, σύζυγος του Ματθία Κορβίνου της Ουγγαρίας, μεσολάβησε και ο Ιππόλυτος Α΄ ορίστηκε αρχιεπίσκοπος του Έστεργκομ στη χώρα αυτή. Ως τη ενηλικίωσή του σπούδαζε στην Αυλή της Ουγγαρίας και όταν έγινε 18 ετών ο πάπας Ιννοκέντιος Η΄ επιβεβαίωσε την εκλογή του.
Όταν απεβίωσε ο Ματθίας το 1490, ο Ιππόλυτος Α΄ ταξίδευε συχνά στην Ιταλία. Σε ένα ταξίδι του το 1493 ο πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ τον έκανε καρδινάλιο διάκονο. Τρία έτη αργότερα, για να αποφύγει μία επιδημία στην Ουγγαρία, ξαναταξίδευσε στη Ρώμη με άλλα 250 άτομα. Το 1497 ορίστηκε αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου και το 1509 καρδινάλιος ιερέας. Από τότε εγκαταστάθηκε στη Ρώμη και έστειλε εκπρόσωπο (vicar) στο Μιλάνο. Στις φορολογικές καταγραφές της παπικής Αυλής (Curia) του έτους 1500 εμφανίζεται ως ο πέμπτος πλουσιότερος από τα μέλη της. Η επιρροή του μεγάλωσε όταν ο αδελφός του Αλφόνσος Α΄ νυμφεύτηκε την Λουκρητία Βοργία, κόρη του Αλεξάνδρου ΣΤ΄, ο οποίος του απένειμε τον τίτλο του αρχιπρεσβύτερου του Αγ. Πέτρου. Έμεινε στη Ρώμη ως το 1503, αν και η σχέση του με τον πάπα έφθινε όσο ο Αλφόνσος Α΄ προσέγγιζε τους Γάλλους.
Το 1503 απεβίωσε ο Αλέξανδρος ΣΤ΄ Βοργίας και ο νέος πάπας Πίος Γ΄ Πικολομίνι τον έθεσε επίσκοπο της Φερράρα. Ήλθε σε αντίθεση με τον επόμενο πάπα Ιούλιο Β΄ ντελλα Ρόβερε και το 1507 έφυγε από την Αυλή· πάντως ο πάπας τον ευχαρίστησε για την ανάμειξή του στην υπόθεση Μπεντιβόλιο. Το 1509 οδήγησε με επιτυχία στρατό και ανάκτησε τα εδάφη του Πολεζίνε, που οι Έστε είχαν απωλέσει το 1484 στον πόλεμο με τη Βενετία, κερδίζοντας στην κρίσιμη μάχη της Πολεζέλλα. Ο πάπας τον ανακάλεσε στη Ρώμη, αλλά ένοιωθε τη ζωή του ανασφαλή και διέφυγε στην Ουγγαρία.
Το 1511 πήγε με το μέρος των σχισματικών στην Πίζα και υπέγραψε με άλλους πρόσκληση στον πάπα να έρθει να μιλήσει. Ο αδελφός του Αλφόνσος Α΄ τον έπεισε να εγκαταλείψει τους σχισματικούς και τότε ο πάπας του επέτρεψε να επιστρέψει στη Φερράρα. Το 1513 πήγε στην Ουγγαρία και όταν εκλέχθηκε νέος πάπας ο Λέων Ι΄ των Μεδίκων, επέστρεψε πάλι στη Φερράρα. Το 1514 αυτός και ο Οίκος των Έστε συγχωρέθηκαν για όλες τις αντι-παπικές τους πράξεις. Το 1519 παραχώρησε την αρχιεπισκοπή του Μιλάνου στον ανιψιό του Ιππόλυτο Β΄[2].
Ήταν διάσημος προστάτης καλλιτεχνών, όπως του ποιητή Λουντοβίκο Αριόστο και του αρχιτέκτονα Μπιάτζο Ροσέττι. Απεβίωσε στη Φερράρα κατά την επιστροφή του στην Ιταλία το 1520 από δυσπεψία αστακών. Τάφηκε στον Καθεδρικό ναό της πόλης. Ο αδελφός του Αλφόνσο Α΄ κληρονόμησε την περιουσία του που ήταν 200.000 δουκάτα.
Οικογένεια Επεξεργασία
Ο Ιππόλυτος Α΄ είχε δύο νόθα τέκνα.
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Είχε τρεις μεγαλύτερους αδελφούς, τον Αλφόνσο Α΄, τον Φερδινάνδο και τον νόθο Ιούλιο και μικρότερο αδελφό τον Σιγισμούνδο.
- ↑ ήταν επίσης καδινάλιος, δευτερότοκος γιος του Αλφόνσου Α΄.
Πηγές Επεξεργασία
- Kun Enikő: Estei Hippolit, Magyarország legfiatalabb érseke, National Geographic Magazine, 2008. február 7.
- Kovács Péter: Estei Hippolit püspök egri számadáskönyvei, 1500–1508, kandidátusi/PHD disszertáció, a Magyar Tudományos Akadémia Történettudományi Intézete, 1992. [1], letéve a Heves Megyei Levéltárban
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι Επεξεργασία
- (Ισπανικά) 1506 - Diario Borja - Borgia