Βικιπαίδεια

Ισίδρο Λάνγκαρα

Ισπανός ποδοσφαιριστής

Ο Ισίδρο Λάνγκαρα Γκαλαρράγκα (ισπανική γλώσσα: Isidro Lángara Galarraga, 25 Μαΐου 1912 – 21 Αυγούστου 1992) ήταν Βασκικής καταγωγής Ισπανός ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Αναδείχθηκε στο μεγαλύτερο Ισπανό σκόρερ όλων των εποχών, ενώ ήταν ο πρώτος παίκτης που αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ στην πρώτη κατηγορία σε τρία διαφορετικά πρωταθλήματα (ισπανικό, μεξικάνικο, αργεντίνικο).[1][2]

Ισίδρο Λάνγκαρα

1940
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης25 Μαΐου 1912
Τόπος γέννησηςΠασάια, Ισπανία
Ημερ. θανάτου21 Αυγούστου 1992 (80 ετών)
Τόπος θανάτουΑνδοάιν, Ισπανία
Ύψος1,82 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1930–1936Ρεάλ Οβιέδο155(215)
1938–1939Κ. Ντ. Εουσκάδι11(19)
1939–1943Σαν Λορένσο121(110)
1943–1946Ρεάλ Εσπάνια70(105)
1946–1948Ρεάλ Οβιέδο29(23)
Σύνολο386(472)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1932–1936Ισπανία12(17)
1937–1939Χώρα των Βάσκων44(17)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1950–1951Ουνιόν Εσπανιόλα
1952–1954Πουέμπλα ΦΚ
1955Σαν Λορένσο
1955–1956Κλουμπ Άτλας
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο ως έφηβος για τοπικές ομάδες (Bildur Guchi, Esperanza de San Sebastián, Siempre Adelante de Pasajes και Andoain) στη χώρα των Βάσκων, ενώ στη συνέχεια μεταπήδησε στην τρίτη ομάδα της Τολόσα. Όταν έφτασε στα 18 οι ικανότητές του στο σκοράρισμα αναγνωρίστηκαν από το σύλλογο της Β' κατηγορίας Ρεάλ Οβιέδο, όπου θα παρέμενε για έξι χρόνια, έως ότου ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος το 1936.[2] Στις 7 Δεκεμβρίου 1930 ξεκίνησε το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας με τον αγώνα της Ρεάλ Οβιέδο με την Ατλέτικο Μαδρίτης και σημείωσε δύο γκολ στο τελικό 4–1.[3][4]

Στο Οβιέδο ήταν η φιγούρα του φημισμένου Delantera Eléctrica (Ο Ηλεκτρικός Επιθετικός), λόγω της ταχύτητας στη δράση του.[5] Ήδη την τρίτη χρονιά του ήταν πρώτος σκόρερ της δεύτερης κατηγορίας με 24 γκολ σε 18 αγώνες και η ομάδα προβιβάστηκε στην πρώτη κατηγορία.[6][7] Ήταν κορυφαίος σκόρερ της πρώτης κατηγορίας σε τρεις σεζόν πριν από τον πόλεμο, με 27 γκολ το 1933–34, 26 γκολ το 1934–35 και 27 γκολ το 1935–36, όλες τις χρονιές διατηρώντας αναλογία γκολ ανά αγώνα πάνω από 1.[8][9] Τις τρεις ημερολογιακά χρονιές (1933, 1934, 1935) ήταν πρώτος σκόρερ του κόσμου σε επίσημους αγώνες με 52, 45 και 59 γκολ αντίστοιχα.[10] Στα πρωταθλήματα του 1935 και 1936 η Οβιέδο κατετάγη τρίτη στη βαθμολογία που ήταν η καλύτερη στην μέχρι τότε ιστορία της.[11] Τη σεζόν 1935–36 σημείωσε 16 γκολ στις 10 πρώτες αγωνιστικές, ρεκόρ που καταρρίφθηκε 79 χρόνια αργότερα.[8][12] Κατά τη διάρκεια της πρώτης του περιόδου στο Οβιέδο, σημείωσε 281 τέρματα σε 220 παιχνίδια, από τα οποία 231 γκολ σε 160 επίσημα. Στην αγωνιστική περίοδο 1933–34 σημείωσε 60 γκολ σε 32 αγώνες για την Οβιέδο και άλλα 9 γκολ σε 5 παιχνίδια για την ισπανική εθνική ομάδα. Αυτό εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο άθροισμα τερμάτων για μία σεζόν για Ισπανό ποδοσφαιριστή.[13][14]

Με την εθνική Ισπανίας έκανε το ντεμπούτο του το 1932 και έπαιξε το τελευταίο του διεθνές παιχνίδι το 1936. Αγωνίστηκε συνολικά 12 φορές και πέτυχε 17 τέρματα. Εκείνη την εποχή έγινε κάτοχος του ρεκόρ διεθνών τερμάτων που κατέρριψε ο Τέλμο Θάρρα τη δεκαετία του 1950. Στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1934 πέτυχε πέντε γκολ με αντίπαλο την Πορτογαλία.[15] Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934, όπου αγωνίστηκε σε δύο παιχνίδια και σημείωσε δύο γκολ στο τελικό 3–1 επί της Βραζιλίας, γεγονός που οδήγησε στον αποκλεισμό της δεύτερης. Στο δεύτερο παιχνίδι, στη φάση των προημιτελικών, με αντίπαλο την Ιταλία, η Ισπανία ήρθε ισόπαλη με 1–1 και οδηγήθηκε σε επανάληψη αγώνα, σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς, ο ίδιος όμως τραυματίστηκε σε αυτήν την συνάντηση και δεν μπορούσε να παίξει στον επαναληπτικό, γεγονός που οδήγησε εν μέρει σε αποδυνάμωση της Ισπανίας με το να χάνει τον καλύτερό της παίκτη και στον αποκλεισμό.[16] Μετά την επιστροφή του έγινε δεκτός και παρασημοφορήθηκε από τον Νιθέτο Αλκαλά-Θαμόρα, πρόεδρο της Ισπανικής Δημοκρατίας.[15] Το 1935 η ισπανική εθνική ταξίδεψε στην Κολωνία για να παίξει φιλικό αγώνα με τη Γερμανία. Σε μια εποχή που οι διεθνείς αγώνες ήταν λίγο περισσότεροι από τρεις ή τέσσερις το χρόνο, ένας τέτοιος αγώνας ήταν τυπικά φιλικός μάλιστα σε μια περίοδο πολιτικών οξύνσεων. Το πρώτο γκολ των Γερμανών δεν ήταν αρκετό για τη νίκη τους που ανατράπηκε με δύο γκολ του Λάνγκαρα στο πρώτο ημίχρονο σε ένα από τα τα πιο διάσημα παιχνίδια της καριέρας του.[17]

Στα αξιομνημόνευτα των χρόνων του στην Ισπανία παραμένει η περιπέτεια του στην άμυνα ενός κτιρίου σε κεντρική οδό, όταν τον Οκτώβριο του 1934 οι εργάτες εγκαθίδρυσαν τον σοσιαλισμό για 15 ημέρες. Στους δρόμους του Οβιέδο και της Χιχόν έγιναν αυθεντικές σκηνές πολέμου. Το ποδόσφαιρο σταμάτησε στα γήπεδα της Αστουρίας. Το τάγμα του αντιστάθηκε σε εκείνο το μέρος της πρωτεύουσας της Αστούριας για εννέα ημέρες. Ο επιθετικός ήταν τόσο διάσημος και αγαπητός, που ένας ανθρακωρύχος έβαλε το πάθος του για το ποδόσφαιρο πριν από την επαναστατική του αποστολή. «Δεν θα σε πυροβολήσω, είσαι ο Λάνγκαρα!», έσπασε όταν τον αναγνώρισε στον πυρετό της μάχης, σύμφωνα με τη Le Miroir des Sports, μια γαλλική εβδομαδιαία εφημερίδα της εποχής. Μέσα στην αβεβαιότητα αυτών των δύο εβδομάδων, διαδόθηκε η φήμη ότι ο Λάνγκαρα σκοτώθηκε σε εκείνο το κτίριο της πρωτεύουσας. Η επαναστατική προσπάθεια κατεστάλει και οι πρώτοι δημοσιογράφοι έφτασαν στην πόλη μέσα στον στρατό και βρήκαν, ανάμεσα σε χειροκροτήματα και κραυγές χαράς, έναν αδυνατισμένο Λάνγκαρα ντυμένο με στολή στη μέση των ερειπίων της πόλης.[18]

Στην Αμερική Επεξεργασία

Με την έναρξη του πολέμου εντάχθηκε στην πλευρά των δημοκρατικών. Το 1937 έπαιξε φιλικά παιχνίδια σε όλη την Ευρώπη με την Εθνική Ομάδα των Βάσκων για να συγκεντρώσει κεφάλαια για την πολεμική προσπάθεια. Η ομάδα έφτασε στη Σοβιετική Ένωση, όπου έγιναν δεκτοί ως ήρωες. Στη Μόσχα, ο Λάνγκαρα πέτυχε ένα εντυπωσιακό γκολ σχεδόν από το κέντρο του γηπέδου. Ήταν τέτοια η δύναμη του σουτ που ο διαιτητής σταμάτησε τον αγώνα για να ελέγξει τα παπούτσια του παίκτη.[15] Όταν το Μπιλμπάο έπεσε στο χέρια των φασιστών, η ομάδα ταξίδεψε στην Αμερική περιοδεύοντας στην Κούβα, το Μεξικό και την Αργεντινή. Το 1938 έγιναν δεκτοί στη Μεξικανική Λίγκα με το όνομα Κλουμπ Ντεπορτίβο Εουσκούδι, τερματίζοντας δεύτεροι στο πρωτάθλημα. Αξιομνημόνευτο ήταν ένα γκολ με ανάποδο ψαλίδι που σημειώθηκε εναντίον του Ραούλ Εστράδα, που θεωρούνταν από πολλούς ως ο καλύτερος τερματοφύλακας στην Αμερική. Ο Λάνγκαρα ήταν σε απόσταση 20 μέτρων ​​από το τέρμα, είδε τη μπάλα να περνάει πάνω από το κεφάλι του, γύρισε και, με την πλάτη στο τέρμα, πήδηξε στον αέρα και την έπιασε με το δεξί του πόδι. Η μπάλα πέρασε στο τέρμα λοξά, με τον τερματοφύλακα να μην μπορεί να κάνει κάτι άλλο από το να παρακολουθήσει απαθής. Μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου το 1939 η ομάδα διαλύθηκε και ο Λάνγκαρα ταξίδεψε στην Αργεντινή αναζητώντας νέα ομάδα, γιατί δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Ισπανία χωρίς να κινδυνεύει.[5][19] Έτσι υπέγραψε με τη Σαν Λορένσο. Το ντεμπούτο του το 1939 ήταν εναντίον των πρωταθλητών της Ρίβερ Πλέιτ, όπου και σημείωσε και τα τέσσερα γκολ στην άνετη νίκη με 4–2, που ήταν και η μεγαλύτερη ήττα της Ρίβερ στη σεζόν.[20] Το 1940 ήταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 33 τέρματα σε 34 αγώνες. Τότε, επίσης, πέτυχε με 7 τέρματα το ρεκόρ με τα περισσότερα γκολ σε έναν αγώνα στην Αργεντινή, ένα ρεκόρ που παραμένει μέχρι και σήμερα (2023) ανυπέρβλητο.[21]

 
Ο Λάνγκαρα (δεξιά στη φωτογραφία) σημειώνει με την Σαν Λορένσο το τέταρτο γκολ κατά της Ρίβερ Πλέιτ

Με εκείνον η ομάδα έγινε κορυφαία, αν και με τον ίδιο δεν κέρδισε το πρωτάθλημα της Αργεντινής, αλλά το έκανε λίγο αφότου έφυγε. Με το Λάνγκαρα η ομάδα τερμάτισε δύο φορές στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος και κέρδισε το Copa de Confraternidad Escobar - Gerona, επίσημο τρόπαιο που διοργανώθηκε μεταξύ των ομάδων που κατέλαβαν τη δεύτερη θέση στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη. Επίσης, έφτασε στον τελικό του Copa Adrián C. Escobar το 1939,[22] και ήταν ένας από τους θεμέλιους λίθους στο να έχει η ομάδα ένα σπουδαίο μέλλον, κερδίζοντας λίγο μετά το πρωτάθλημα. Με την εμφάνιση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στο Μεξικό το 1943 υπέγραψε στη Ρεάλ Κλουμπ Εσπάνια, όπου κέρδισε τον πρώτο και μοναδικό τίτλο εθνικού πρωταθλήματος το 1944–45. Σημείωσε 27 γκολ στην πρώτη του σεζόν, τον επόμενο χρόνο σκόραρε 38 και ένα χρόνο αργότερα 40, εκμεταλλευόμενος τη συνεργασία με το Χοσέ Μανουέλ Μορένο. Στο μεξικάνικο πρωτάθλημα ήταν κορυφαίος σκόρερ δύο φορές, το 1944 και το 1946.[23][24] Ακόμα και σήμερα είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που ήταν κορυφαίος σκόρερ σε πρωταθλήματα πρώτης κατηγορίας σε τρεις διαφορετικές ηπείρους.[25] Το 1945 κατέκτησε και το πρωτάθλημα Μεξικού, ο μόνος τίτλος πρωταθλήματος της καριέρας του.[6] Το 1946 του απονεμήθηκε ο τίτλος της ΚΟΝΚΑΚΑΦ ως ο κορυφαίος παίκτης σε όλα τα πρωταθλήματα της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής.[26]

Επιστροφή στην Ισπανία Επεξεργασία

Μετά από πολλά χρόνια στο εξωτερικό, με την χορήγηση αμνηστίας το 1946 επέστρεψε στην Ισπανία και τη Ρεάλ Οβιέδο και έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.[19] Τη σεζόν 1946–47, σημείωσε 18 γκολ για την ομάδα. Με αυτήν τη συγκομιδή ήταν τέταρτος σκόρερ του πρωταθλήματος, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και σε ηλικία 34 ετών μπορούσε ακόμα να αποδώσει στο υψηλότερο επίπεδο. Στο τέλος της επόμενης σεζόν, όμως, και χωρίς να έχει ιδιαίτερα καλή απόδοση με την αύξηση και του βάρους του, συγκλόνισε το Οβιέδο ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από την ενεργό δράση και μεταναστεύοντας για να ζήσει στην Αμερική.[13][19]

Ως ποδοσφαιριστής φημιζόταν για τον αθλητισμό του, ενώ η τεχνική του υπολείπονταν.[11][20] Ήταν δημιουργός πολλών «απίστευτων γκολ», καθώς σκόραρε συχνά από πολύ μακρινή απόσταση από το τέρμα. Μία ιδιαίτερα φημισμένη περίπτωση αυτού ήταν στην εναρκτήρια αγωνιστική της σεζόν 1933–34 όταν η Οβιέδο αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα, όπου σκόραρε δύο φορές από απόσταση περίπου 50 μέτρων, σε έναν αγώνα που κερδήθηκε με 7–3. Ενδεικτικό της ιδιαίτερα αθλητικής του εξωτερικής εμφάνισης ήταν όταν οι συμπαίκτες του την ημέρα του ντεμπούτου του με τη Σαν Λορένσο τον ρώτησαν αν ήταν ποδοσφαιριστής ή παλαιστής. Έχει την καλύτερη αναλογία γκολ ανά αγώνα στην πρώτη κατηγορία της Ισπανίας με 1,16 γκολ ανά παιχνίδι και είναι επίσης ο μόνος παίκτης που κατάφερε να πετύχει τρία συνεχόμενα χατ τρικ στην ιστορία του πρωταθλήματος. Σε αγώνες πρώτης κατηγορίας σημείωσε 336 τέρματα σε 287 αγώνες.[2] Συνολικά κατά τη διάρκεια της καριέρας του σημείωσε τουλάχιστον 556 τέρματα σε 445 επίσημους αγώνες,[1] ενώ αν συμπεριληφθούν και οι φιλικοί το γενικό σύνολο είναι περίπου 900 γκολ.[27] Ήταν ο πρώτος από τους τέσσερις μέχρι σήμερα ποδοσφαιριστές που σημείωσαν τουλάχιστον 100 γκολ σε επίσημους αγώνες για ένα σύλλογο και παραμένει ο μόνος που το κατάφερε αυτό σε αγώνες πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας.[28]

Μετά την καριέρα του ποδοσφαιριστή πέρασε τα περισσότερα χρόνια στη Νότια Αμερική, δουλεύοντας επιτυχημένα για πέντε χρόνια ως προπονητής. Με την Ουνιόν Εσπανιόλα κέρδισε το πρωτάθλημα της Χιλής το 1951 και με την Πουέμπλα το Κυπέλλο Μεξικού 1952–53. Επέστρεψε στην πατρίδα του στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όπου απεβίωσε το 1992.[22]

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

Ρεάλ Οβιέδο

Ρεάλ Εσπάνια

Ατομικές διακρίσεις

  • Πρώτος σκόρερ δεύτερης κατηγορίας Ισπανίας: 1933
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Ισπανίας (3) : 1934, 1935, 1936
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Αργεντινής: 1940
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Μεξικού (2) : 1945, 1946
  • Καλύτερος ποδοσφαιριστής της CONCACAF: 1946

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 «RSSSF : Prolific Scorers Data». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2024. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Lángara is the Greatest Spanish Goal Scorer of All Time, According to the IFFHS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. 
  3. ↑ «Lángara, un goleador de leyenda». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2023. 
  4. ↑ «Real Oviedo 1930-31». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2024. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Isidro Lángara, the Spanish Civil War and a football team in exile». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «The Spanish Exodus, 1937-1939». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2023. 
  7. ↑ «Máximos goleadores col de camiseta del Real Oviedo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2023. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Cristiano destroza el récord de Isidro Lángara de hace 79 años». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2021. 
  9. ↑ «Spain - List of Topscorers ("Pichichi")». Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. 
  10. ↑ «Since 1900 Year TopScorers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «El largo camino a casa de Isidro Lángara (1ª parte)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2022. 
  12. ↑ «Real Madrid's Cristiano Ronaldo breaks Isidro Langara's 79-year La Liga record». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «90 Years Since the Beginning of the Lángara Era». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. 
  14. ↑ «Goleadores por promedio - 2da parte». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2021. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 «Langara, el cañonero que venció a los políticos». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. 
  16. ↑ «Isidro Langara in the World Cups». Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  17. ↑ «History of the National Team (Part 6): The National Team in the lead up to the Civil War (1934-36)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2024. 
  18. ↑ «El día que la revolución paró el fútbol». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2021. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 «El largo camino a casa de Isidro Lángara (2ª parte)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2022. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «1939. Un grito nuevo: ¡Lángara!». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2024. 
  21. ↑ «Isidro Lángara – A Son of Oviedo». Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Isidro Langara». Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. 
  23. ↑ «"El Club España: 100 años"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020. 
  24. ↑ «Isidro Lángara: La primera "bomba» del futbol mexicano». Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021. 
  25. ↑ «Παγκόσμια, ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά ρεκόρ και οι παρουσίες των Ελλήνων!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2023. 
  26. ↑ «Antes de los Cardozo, Gignac y Reinoso a México llegó la figura de Isidro Lángara». Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2021. 
  27. ↑ «I NOSTRI PALLONI D'ORO DAL 1900 AL 2023». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2024. 
  28. ↑ «NEYMAR - 100+ GOALS IN 3 CLUBS !». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ισίδρο_Λάνγκαρα&oldid=10454867"