Ισαβέλλα, κόμισσα του Λέννοξ

Η Ισαβέλλα, κόμισσα του Λέννοξ (πέθανε το 1458), κόμισσα του Λέννοξ (1437 - 1458), η τελευταία των γηγενών Σκωτσέζων μορμάρων ήταν κόρη του Ντόνντσαντχ, κόμη του Λέννοξ και της Έλενας κόρης του Σερ Άρστιμπαλντ Κάμπελ. Παντρεύτηκε τον Μέρντοχ Στιούαρτ και έγινε δούκισσα του Όλμπανυ (1420 - 1425) αλλά η οικογένεια της καταστράφηκε όταν ο σύζυγος της και οι δυο μεγαλύτεροι γιοι της εκτελέστηκαν με την κατηγορία της έσχατου προδοσίας από τον Ιάκωβο Α΄ της Σκωτίας (1425). Ο μικρότερος γιος της Ιάκωβος Μορ Στιούαρτ κατόρθωσε να δραπετεύσει στην Ιρλανδία και πέθανε πολύ σύντομα στην εξορία. Η Ισαβέλλα μετά τον βίαιο θάνατο του Ιακώβου Α΄ αποκαταστάθηκε στους τίτλους και την περιουσία της και μεγάλωσε η ίδια τα εγγόνια της στο κάστρο του Λοχ Λόμοντ. Δεν επέζησε κανένας από τους γιους της μέχρι τον δικό της θάνατο αλλά πρόλαβε να δει τον εγγονό της Άντριου Στιούαρτ, 1ο λόρδο του Αβαντάλ υψηλό καγκελάριο της Σκωτίας.

Ισαβέλλα, κόμισσα του Λέννοξ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1420
Θάνατος1458
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Σκωτίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜέρντοχ Στιούαρτ[1]
ΤέκναΙάκωβος Μορ Στιούαρτ[2]
Robert Stewart, Master of Fife[2]
Walter Stewart, Master of Fife[2]
Lady Isabella Stewart[2]
Sir Alexander Stewart[2]
ΓονείςΝτόνντσαντχ, κόμης του Λέννοξ και Helen Campbell[2]

Ο Ντόνντσαντχ του Λέννοξ με να δημιουργήσει συγγενικούς δεσμούς με τον ισχυρότατο Ροβέρτο Στιούαρτ, δούκα του Όλμπανυ δεύτερο γιο του Ροβέρτου Β΄ της Σκωτίας και της πρώτης συζύγου του Ελισάβετ Μουρ, ισχυρού διεκδικητή του θρόνου της Σκωτίας την εποχή του πατέρα του και του αδελφού του αποφάσισε να παντρέψει την κόρη του με τον γιο του Μέρντοχ. Ο γάμος επικυρώθηκε (1392), ο Μέρντοχ και η Ισαβέλλα απέκτησαν :

  • Ροβέρτος Στιούαρτ (πέθανε το 1421)
  • Γουόλτερ Στιούαρτ (εκτελέστηκε το 1425)
  • Αλέξανδρος Στιούαρτ (εκτελέστηκε το 1425)
  • Ιάκωβος Μορ Στιούαρτ
  • Ισαβέλλα, παντρεύτηκε τον Σερ Γουόλτερ Μπιουκάναν, 13ο κόμη του Μπιουκάναν

Τελευταία χρόνια Επεξεργασία

Μετά την εκτέλεση του συζύγου της και των δυο μεγαλύτερων γιων της από τον Ιάκωβο Α΄ της Σκωτίας (1425) η ίδια παρέμεινε φυλακισμένη 8 χρόνια στο κάστρο του Τάνταλο. Ο μικρότερος γιος της Ιάκωβος ο Παχύς δραπέτευσε στο Άντριμ, στην Ιρλανδία αλλά πέθανε πρόωρα πριν προλάβει να οργανώσει την αντεπίθεση του για να ανακαταλάβει τον θρόνο από τον Ιάκωβο Α΄.[3] Η Ισαβέλλα του Λέννοξ κατόπιν είδε τους δυο μεγαλύτερους εχθρούς της οικογένειας της να θανατώνονται βίαια. Ο Ιάκωβος Α΄ της Σκωτίας δολοφονήθηκε τον Φεβρουάριο του 1437 ύστερα από συνωμοσία στην οποία πρωταγωνιστής ήταν ο πρώην σύμμαχος του Γουόλτερ Στιούαρτ, 1ος κόμης του Άθολ που ήταν και μικρότερος ετεροθαλής αδελφός του πεθερού της. Ο Γουόλτερ Στιούαρτ κατόπιν ο οποίος ήταν και ο ίδιος ένας από τους πρωταγωνιστές στην εκτέλεση του Μέρντοχ συνελήφθη από τους οπαδούς του βασιλιά και θανατώθηκε στο Εδιμβούργο με φρικτά βασανιστήρια.

Η Ισαβέλλα αμέσως μετά αποκαταστάθηκε στους τίτλους και την περιουσία της, εξέδωσε πλήθος από διατάγματα με έδρα την κατοικία της στο κάστρο του Λοχ Λόμοντ που έγιναν δεκτά από τον βασιλιά Ιάκωβο Β΄ της Σκωτίας.[4] Μετά την απελευθέρωση της δέχτηκε στο κάστρο της και ανάθρεψε τα εγγόνια της, τα παιδιά του γιού του της Ιάκωβου του Παχύ.[5]

Ο Μαρκ Νάπιερ περιγράφει την Ισαβέλλα του Λέννοξ ως εξής (1835) :

"ευγενής με αδάμαστο χαρακτήρα και μεγάλο πνεύμα, καμιά άλλη γυναίκα στην εποχή της δεν θα μπορούσε στην θέση της να αντέξει τέτοιες βιαιότητες της μοίρας και συμφορές".[6]

Η Ισαβέλλα πέθανε υπέργηρη ύστερα από όλους τους γιους της (1458), η τελευταία Γαλατική μορμαρδεία ολοκληρώθηκε με τον θάνατο της. Ο εγγονός της Άντριου Στιούαρτ, 1ος λόρδος του Αβαντάλ γιος του Γουόλτερ που εκτελέστηκε (1425) έγινε λόρδος του Αβαντάλ και υψηλός καγκελάριος της Σκωτίας (1459), ήταν ένας από τους βασικούς συμβούλους του Ιακώβου Γ΄ της Σκωτίας και κράτησε την θέση του καγκελαρίου 25 χρόνια.[7]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. p10796.htm#i107951. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. Confusingly, some sources give his date of death as 1449. 1429 is the most common date given
  4. Napier, Mark (1835). History of the Partition of the Lennox. W. Blackwood and sons. p. 15
  5. Morton, H. V. (1933). In Scotland Again. London: Methuen.
  6. Napier, Mark (1835). History of the Partition of the Lennox
  7. Nelker, p.19

Πηγές Επεξεργασία

  • Brown, Michael, "Earldom and Kindred: The Lennox and Its Earls, 1200-1458" in Steve Boardman and Alasdair Ross (eds.) The Exercise of Power in Medieval Scotland, c.1200-1500, (Dublin/Portland, 2003), pp. 201–224
  • Napier, Mark, History of the Partition of the Lennox (1835) Retrieved November 2010