Βικιπαίδεια

Ισαβέλλα των Μεδίκων

Η Ισαβέλλα, ιταλ. Isabella Romola de'Medici (31 Αυγούστου 1542 - 16 Ιουλίου 1576), από τον Οίκο των Μεδίκων, ήταν κόρη του μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Μπρατσιάνο.

Ισαβέλλα των Μεδίκων
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Isabella de Medici (Ιταλικά)
Γέννηση31  Αυγούστου 1542[1]
Φλωρεντία
Θάνατος16  Ιουλίου 1576
Τσερρέτο Γκουίντι
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςNew Sacristy
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠάολο Τζιορντάνο Α΄ Ορσίνι
ΤέκναVirginio Orsini, Duke of Bracciano[3]
Donna Eleonora Orsini[3]
ΓονείςΚόζιμο Α΄ των Μεδίκων και Ελεονώρα του Τολέδο
ΑδέλφιαΛουκρητία των Μεδίκων, δούκισσα της Φερράρα
Μπία των Μεδίκων
Βιργινία των Μεδίκων
Μαρία των Μεδίκων
Γκαρτσία των Μεδίκων
Πέτρος των Μεδίκων
Δον Τζοβάνι των Μεδίκων
Τζοβάνι των Μεδίκων
Φερδινάνδος Α΄ των Μεδίκων
Φραγκίσκος Α΄ των Μεδίκων
Πέντρικο των Μεδίκων
ΟικογένειαΟίκος των Μεδίκων
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν η δεύτερη κόρη του Κόζιμο Α΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Ελεονώρας δε Τολέδο, κόρης του Πέδρο Άλβαρεθ μαρκησίου της Βιγιαφράνκα. Η Ισαβέλλα γεννήθηκε στη Φλωρεντία όπου, με τους αδελφούς και τις αδελφές της, έζησε πρώτα στο Παλάτσο Βέκιο και αργότερα στο Παλάτσο Πίτι, περνώντας μεγάλο μέρος του χρόνου της στο προγονικό εξοχικό σπίτι του πατέρα της, τη Villa di Castello.[4] Τα παιδιά εκπαιδεύτηκαν στο σπίτι από καθηγητές σε μια σειρά μαθημάτων όπως κλασικά, γλώσσες και τέχνες. Από νεαρή ηλικία η Ισαβέλλα έδειξε μεγάλη αγάπη για τη μουσική, την οποία κατά την ενηλικίωσή της χρησιμοποίησε ως μέσο για την αυτο-έκφραση, σύμφωνα με τη βιογράφο Caroline Murphy.[5] Ήταν μια μεγάλη καλλονή, και είχε έναν ζωντανό, πνευματώδη και παρορμητικό χαρακτήρα, που σχολιάστηκε από τους αυλικούς.[6]

Το 1553, σε ηλικία 11 ετών, η Ισαβέλλα αρραβωνιάστηκε τον 12χρονο Πάολο Τζορντάνο Ορσίνι και παντρεύτηκαν το 1558, στη Villa di Castello. Φοβούμενος τις σπάταλες συνήθειες του γαμπρού του, ο Κόζιμο Α' αποφάσισε να κρατήσει την κόρη του και την προίκα της στη Φλωρεντία, δίνοντάς της μεγαλύτερη ελευθερία και έλεγχο στις δικές της υποθέσεις από ό,τι ήταν συνηθισμένο για τις γυναίκες της Φλωρεντίας της εποχής.[7]

Μετά τον θάνατο της μητέρας της, ενήργησε για πρώτη φορά ως η πρώτη κυρία της Φλωρεντίας, επιδεικνύοντας την ικανότητα των Μεδίκων. Υπέφερε από πολλές αποβολές και παρέμεινε άτεκνη μέχρι τα 28 έτη της. Η κόρη της Φραγκίσκη Ελεονώρα (γνωστή ως Νόρα), γεννήθηκε το 1571[8] και τελικά παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Αλεσσάντρο Φόρυσα. Ο γιος της Βιρτζίνιο Ορσίνι γεννήθηκε το 1572 και τελικά κληρονόμησε το δουκάτο τού πατέρα του. Η ελεύθερη προσωπικότητα της Ισαβέλλας δημιούργησε φήμες σχετικά με τη φύση της σχέσης της με τον Τρωίλο Ορσίνι, τον εξάδελφο του Πάολο, ο οποίος είχε την ευθύνη να τη φροντίζει, ενόσο ο σύζυγός της είχε στρατιωτικά καθήκοντα.

Θάνατος Επεξεργασία

Στις 16 Ιουλίου 1576 η Ισαβέλλα πέθανε απροσδόκητα στη βίλα των Μεδίκων στο Cerreto Guidi, κατά τη διάρκεια κυνηγετικών διακοπών. Σύμφωνα με τον αδελφό της αυτό συνέβη, «ενώ έπλαινε τα μαλλιά της το πρωί ... Βρέθηκε από τον κύριο Πάολο Τζορντάνο πεσμένη στα γόνατά της, έχοντας μείνει νεκρή».[9] Ωστόσο η επίσημη εκδοχή των γεγονότων γενικά δεν ήταν πιστευτή, και ο πρέσβης της Φεράρας Έρκολε Κορτίλ έλαβε πληροφορίες, ότι η Ισαβέλλα «στραγγαλίστηκε το μεσημέρι» από τον σύζυγό της παρουσία πολλών υπηρετών.[10] Το τέλος της Ισαβέλλας ήταν ο δεύτερος ξαφνικός θάνατος σε μια απομονωμένη εξοχική βίλα στην οικογένεια των Μεδίκων, μετά την εξαδέλφη της Ελεονώρα, που είχε πεθάνει από παρόμοιο «ατύχημα» λίγες ημέρες πριν.[11] Οι περισσότεροι ιστορικοί υποθέτουν ότι ο Πάολο Τζορντάνο σκότωσε την Ισαβέλλα, επειδή αυτή είχε μια ερωτική σχέση με τον Τρόιλο Ορσίνι, ή ότι ο Πάολο ενήργησε σύμφωνα με τις οδηγίες του αδελφού της Φραγκίσκου Α'.[12] Η ιστορικός Ελιζαμπέττα Μόττι ισχυρίστηκε ότι η Ισαβέλλα πέθανε από φυσικά αίτια, και πως η φήμη ότι ο Πάολο τη δολοφόνησε, διαδόθηκε από εχθρούς των Μεδίκων.[13]

Πηγές Επεξεργασία

  • Langdon, Gabrielle. Medici Women: Portraits of Power, Love, and Betrayal in the Court of Duke Cosimo I. University of Toronto Press, 2006.
  • Mori, Elisabetta (2011): L'onore perduto di Isabella de' Medici. Garzanti. ISBN 978881174119-0
  • Murphy, Caroline P. Murder of a Medici Princess. Oxford: Oxford University Press, 2008. ISBN 978-0-19-531439-7
  • Reiss, Sheryl; Wilkins, David. Beyond Isabella: Secular women patrons of art in Renaissance Italy. Truman State University Press, 2001. ISBN 0-943549-88-4

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 books.google.fr/books?id=vu5BXN4wSpsC&lpg=PA17&ots=ZjfYgPkXk4&dq=Isabelle+de+M%C3%A9dicis+1542+august&hl=fr&pg=PA17#v=onepage&q=Isabelle%20de%20M%C3%A9dicis%201542%20august&f=false.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb158368297. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. ↑ Murphy, 24-28
  5. ↑ Murphy, 40-44
  6. ↑ One ambassador wrote about the teen-age Isabella: "Her liveliness never leaves her, it is born within her." Murphy, 47
  7. ↑ Murphy, 67-68
  8. ↑ Langdon, 148
  9. ↑ Murphy 2008, 324
  10. ↑ Murphy 2008, 324–325
  11. ↑ Murphy 2008, 316–324
  12. ↑ Murphy 2008, 328–333
  13. ↑ Mori, Elisabetta (2011): L'onore perduto di Isabella de' Medici. Garzanti. ISBN 978881174119-0
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ισαβέλλα_των_Μεδίκων&oldid=10419833"