Ισλανδικό Φαλλολογικό Μουσείο
Το Ισλανδικό Φαλλολογικό Μουσείο (ισλ. Hið Íslenzka Reðasafn) βρίσκεται στο Ρέυκιαβικ, την πρωτεύουσα της Ισλανδίας, και στεγάζει τη μεγαλύτερη συλλογή πεών στον κόσμο.[1] Η συλλογή περιλαμβάνει 280 δείγματα από 93 είδη ζώων, συμπεριλαμβανομένων 55 πεών από φάλαινες, 36 από φώκιες και 118 από χερσαία θηλαστικά.[2] Το μουσείο απέκτησε το πρώτο του ανθρώπινο πέος τον Ιούλιο του 2011, ένα από τέσσερα που έχουν υποσχεθεί επίδοξοι δότες. Το μουσείο συνεχίζει να ψάχνει για ένα "νεότερο, μεγαλύτερο και καλύτερο" δείγμα. [3]
| Ισλανδικό Φαλλολογικό Μουσείο | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | μουσείο |
| Διεύθυνση | Laugavegur 116 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 64°8′35″N 21°54′53″W |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρέυκιαβικ |
| Τοποθεσία | Ρέυκιαβικ |
| Χώρα | Ισλανδία |
| Έναρξη κατασκευής | 1997 |
| Ολοκλήρωση | 1997 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το μουσείο ιδρύθηκε το 1997 από τον συνταξιούχο δάσκαλο Sigurður Hjartarson, και διευθύνεται από τον γιό του, Hjörtur Gísli Sigurðsson.[4] Το ενδιαφέρον το Sigurður για τα πέη ξεκίνησε κατά την παιδική του ηλικία, όταν πήρε στα χέρια του ένα μαστίγιο για αγελάδες, φτιαγμένο από το πέος ενός ταύρου. Η συλλογή του ποικίλλει από ένα κομμάτι πέους γαλάζιας φάλαινας μήκους 170 εκ. ως το πεϊκό οστό ενός χάμστερ, μήκους 2 χιλ., για το οποίο απαιτείται μεγεθυντικός φακός.[2] Το μουσείο ισχυρίζεται ότι η συλλογή του επίσης περιλαμβάνει δείγματα από ξωτικά και τρολ, αλλά, καθώς στην ισλανδική παράδοση τα πλάσματα αυτά είναι αόρατα, οι επισκέπτες δεν μπορούν να τα δουν.[5] Στα εκθέματα επίσης περιλαμβάνονται σχετικά χειροτεχνήματα, όπως αμπαζούρ φτιαγμένα από τα όσχεα ταύρων.[6]
Το μουσείο έχει καθιερωθεί ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός, με χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο,[3] κυρίως γυναίκες.[2] Έχει αποτελέσει δε και αντικείμενο ενός καναδικού ντοκυμανταίρ με τίτλο The Final Member, σχετικά με την προσπάθεια του μουσείου να εξασφαλίσει ένα ανθρώπινο πέος.[7]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Skoch, Iva R. (29 July 2011). «Welcome to the world's largest penis collection» (στα Αγγλικά). Salon.com. http://www.salon.com/2011/07/29/worlds_largest_penis_museum/. Ανακτήθηκε στις 1 August 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Strong, Bob (15 May 2008). «Icelandic museum offers long and short of male organ» (στα Αγγλικά). Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-07-21. https://web.archive.org/web/20150721213426/http://uk.reuters.com/article/2008/05/15/us-iceland-penismuseum-idUKL1461884020080515. Ανακτήθηκε στις 3 June 2011.
- ↑ 3,0 3,1 «At Iceland's Phallological Museum, size is everything» (στα Αγγλικά). Agence France-Presse. 21 July 2011. http://www.independent.co.uk/travel/news-and-advice/at-icelands-phallological-museum-size-is-everything-2319332.html. Ανακτήθηκε στις 3 June 2011.
- ↑ «What is the story behind the Icelandic Phallological Museum?» (στα Αγγλικά). IcelandReview Online. 31 May 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-29. https://web.archive.org/web/20120329134959/http://www.icelandreview.com/icelandreview/search/news/Default.asp?ew_0_a_id=362937. Ανακτήθηκε στις 3 June 2011.
- ↑ Lüpke-Narberhaus, Frauke (9 September 2008). «Penis-Museum in Island: Wer hat den Größten?» (στα Γερμανικά). Der Spiegel. http://www.spiegel.de/reise/fernweh/0,1518,576069,00.html. Ανακτήθηκε στις 3 June 2011.
- ↑ Pielak, Alex (11 July 2011). «Museum in Iceland home to world's biggest collection of penises» (στα Αγγλικά). Metro. http://www.metro.co.uk/weird/868989-welcome-to-icelands-penis-museum-the-worlds-largest-collection-of-all-things-phallic. Ανακτήθηκε στις 3 June 2011.
- ↑ Ahern, Victoria (30 April 2012). «'The Final Member' confronts taboo topic at Iceland's penis museum» (στα Αγγλικά). The Canadian Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-01. https://web.archive.org/web/20120501232140/http://www.ctv.ca/CTVNews/Entertainment/20120430/the-final-member-documentary-120430/. Ανακτήθηκε στις 27 May 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Icelandic Phallological Museum στο Wikimedia Commons