Ισμέ-Νταγκάν Α΄
Ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ ήταν μονάρχης του Εκαλατούμ και της Ασσυρίας στην Αρχαία Ασσυριακό Περίοδο, μεγαλύτερος γιος του Σαμσί-Αντάντ Α΄. Ο Κατάλογος Ασσυρίων βασιλέων του χρεώνει βασιλεία 40 ετών αλλά από έγγραφο που βρέθηκε στο Κανές (2003) επιβεβαιώνεται ότι βασίλευσε μόνο τα τελευταία 11 χρόνια, τον διαδέχθηκε ο γιος του Μουτ-Ασκούρ. O πατέρας του ήταν Αμορίτικης καταγωγής από την Συρία που κατέκτησε την Ασσυρία από την προηγούμενη δυναστεία (1808 π.Χ.).[1] Ο Σαμσί-Αντάντ Α΄ τοποθέτησε τον μεγαλύτερο γιο του Ισμέ-Νταγκάν Α΄ στον θρόνο του Εκαλατούμ και τον νεότερο Γιασμάχ-Αντάντ στον θρόνο της Μαρί. Ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ κυβέρνησε την νοτιοανατολική περιοχή της Άνω Μεσοποταμίας με την πόλη της Ασσούρ. Μια μεγάλη σειρά από επιστολές του Σαμσί-Αντάντ Α΄ προς τους δυο γιους του δείχνει την γνώμη που είχε στην ικανότητα να κυβερνήσουν. Ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ σύμφωνα με τον πατέρα του ήταν ένας "γενναίος στρατιώτης που δεν διστάζει να ρισκάρει το δέρμα του", αυτό δείχνει την εμπιστοσύνη που του είχε.[2] Η γνώμη που είχε για τον μικρότερο γιο του Γιασμάχ-Αντάντ είναι αρνητική αφού τον επιπλήττει συνεχώς, σε μια επιστολή του γράφει "γιατί κάνεις αυτό το πράγμα; δεν αρμόζει σε σένα" ή "δείξε λίγη ένταση".[3] Ο μεγαλύτερος αδελφός Ισμέ-Νταγκάν Α΄ αποφάσισε να παίξει τον ρόλο του μεσάζοντα στις συνομιλίες ανάμεσα στον πατέρα και τον μικρότερο αδελφό του.
| Ισμέ-Νταγκάν Α΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 18ος αιώνας π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ασσυρία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Mut-Ashkur |
| Γονείς | Σαμσί-Αντάντ Α΄ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλιάς της Ασσυρίας |
Η βασική προτεραιότητα του Ισμέ-Νταγκάν Α΄ ήταν να ελέγξει τους εχθρούς του, ο βασικότερος εχθρός του ήταν ο βασιλιάς Νταντούσα της Εσνούννα (1800 π.Χ. - 1779 π.Χ.) στα βόρεια, στα ανατολικά υπήρχαν διάφορες νομαδικές φυλές που κατοικούσαν στους πρόποδες του Ζάγκρος. Οι πηγές επιβεβαιώνουν τις συγκρούσεις με τον βασιλιά της Εσνούννα, ο Νταντούσα ήταν υπερήφανος σε μια επιγραφή για την νίκη του απέναντι στον Ισμέ-Νταγκάν Α΄.[4] Ο Σαμσί-Αντάντ Α΄ και ο μεγαλύτερος γιος του Ισμέ-Νταγκάν Α΄ προχώρησαν σε εκστρατεία απέναντι στην Κάμπρα και την Νουρουγκούμ, πολιόρκησαν την Νινευή. Μετά την κατάκτηση της ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ επέτρεψε στους αιχμαλώτους να εισέλθουν στον στρατό του, οι αστικοί πληθυσμοί είχαν πολύ καλύτερη μεταχείρηση από τους Ασσυρίους σε σχέση με τους νομαδικούς. Ακολούθησε νέα εκστρατεία απέναντι στην νομαδική φυλή Για-Ίλανουμ , ο Σαμσί-Αντάντ Α΄ διέταξε τον Ισμέ-Νταγκάν Α΄ να τους εκτελέσει όλους, τα Ασσυριακά στρατεύματα εξόντωσαν ολόκληρη την φυλή. Υπάρχουν δύο λογαριασμοί, ο ίδιος ο Σαμσί-Αντάντ Α΄ γράφει ότι το μετάνιωσε και χάρισε την ζωή στους αρχηγούς του στρατού και τους μαχητές, αντίθετα ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ γράφει στον αδελφό του Γιασμάχ-Αντάντ :[5]
"Όλοι οι άντρες της φυλής θανατώθηκαν και κανένας δεν κατάφερε να δραπετεύσει".
Άν και την εποχή που ζούσε ο πατέρας του ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ αποδείχτηκε ικανός και μαχητικός στρατιωτικός αρχηγός, μετά τον θάνατο του δεν μπόρεσε να κρατήσει την αυτοκρατορία παρά τις προσπάθειες του να κατακτήσει τις περιοχές του ποταμού Αβώρ. Στην αρχή είχε μερικές επιτυχίες αφού όπως γράφει σε επιστολή στον αδελφό του (1774 π.Χ.) η Εσνούννα έγινε υποτελής της Εκαλατούμ και είναι βέβαιος ότι θα διατηρήσει την αυτοκρατορία του πατέρα τους σε όλη την Άνω Μεσοποταμία :
"Έχω τους Ελαμίτες δεμένους όπως και τον σύμμαχο τους βασιλιά της Εσνούννα".[6]
Σε τρία χρόνια ωστόσο ο στρατός της Εσνούννα επιτέθηκε και συνέτριψε τον στρατό της Ασσυρίας και του Μαρί, ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ διατήρησε μόνο τις περιοχές του Ασσούρ και του Εκαλατούμ, σε νέα επιστολή στον αδελφό του Γιασμάχ-Αντάντ γράφει :
"Κληρονόμησα τον θρόνο από τον πατέρα μας ήμουνα απασχολημένος και δεν σου έστειλα επιστολή αλλά μην ανησυχείς, θα διατηρήσεις κανονικά τον θρόνο σου και θα κλείσω ειρήνη με οποιονδήποτε σου δηλώσει υποταγή".[7]
Η επιστολή αυτή αμφισβητείται από τους ιστορικούς και χρεώνεται σε άλλους βασιλείς την εποχή του Χαμουραμπί.[8] Μετά την εξασθένιση του προσπάθησε να συνεχίσει τις διπλωματικές σχέσεις με την Βαβυλώνα, την Εσνούννα και την Μαρί, ο Χαμουραμπί του ζήτησε ενισχύσεις και ενοχλήθηκε έντονα επειδή ο Ισμέ-Νταγκάν Α΄ δεν του απάντησε, ο στρατός του ωστόσο συμμετείχε στον πόλεμο της Βαβυλώνας εναντίον του Ελάμ. Ο Χαμουραμπί χρησιμοποιούσε τον Ισμέ-Νταγκάν Α΄ ανάλογα με τα συμφέροντα του, τελικά τον έκανε υποτελή του.[9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Van De Mieroop, Marc (2004). A History of the Ancient Near East ca. 3000-323 BC (2nd ed.). Blackwell Publishing. σ. 107
- ↑ The Cambridge Ancient History, Τόμος 2, Τμήμα 1 (3η Έκδοση). Cambridge University Press. 1973-05-03. σ. 3
- ↑ The Cambridge Ancient History, Τόμος 2, Τμήμα 1 (3η Έκδοση). Cambridge University Press. 1973-05-03. σ. 3
- ↑ The Cambridge Ancient History, Τόμος 2, Τμήμα 1 (3η Έκδοση). Cambridge University Press. 1973-05-03. σ. 3
- ↑ Vidal, Jordi (2013). ""Kill Them All!" Some Remarks on the Annihilation of the Ya'ilanum Tribe". Journal of the American Oriental Society. 133 (4): 684
- ↑ The Cambridge Ancient History, Τόμος 2, Τμήμα 1 (3η Έκδοση). Cambridge University Press. 1973-05-03. σ. 3
- ↑ Sasson, Jack M. (1993). "Albright as an Orientalist". The Biblical Archaeologist. 56 (1): 3–7
- ↑ Sasson, Jack M. (1993). "Albright as an Orientalist". The Biblical Archaeologist. 56 (1): 3–7
- ↑ Van de Mieroop, Marc (2005). King Hammurabi of Babylon (3η Έκδοση). Malden, Ma: Blackwell. σσ. 54–63
Πηγές Επεξεργασία
- Van De Mieroop, Marc (2004). A History of the Ancient Near East ca. 3000-323 BC (2nd ed.). Blackwell Publishing.
- Vidal, Jordi (2013). ""Kill Them All!" Some Remarks on the Annihilation of the Ya'ilanum Tribe". Journal of the American Oriental Society. 133 (4): 684
- Sasson, Jack M. (1993). "Albright as an Orientalist". The Biblical Archaeologist. 56 (1): 3–7
- Van de Mieroop, Marc (2005). King Hammurabi of Babylon.