Μυθολογικό τέρας στην Ελληνική μυθολογία που προσομοιάζει με θαλάσσιο κένταυρο, δηλαδή με το άνω μέρος σώμα ανθρώπινο και το κάτω μέρος, το μισό σώμα ίππου και το άλλο να καταλήγει σε ουρά ιχθύος. Οι ιχθυοκένταυροι εικονίζονται σε έργα τέχνης της μετακλασσικής περιόδου. Από τις σωζόμενες παραστάσεις η αρχαιότερη θεωρείται εκείνη στο μεγάλο βωμό της Περγάμου.

Νηρηίδα πάνω σε ιχθυοκένταυρο (200 π.Χ.)

Ωραίες παραστάσεις ιχθυοκένταυρου που απάγει Νηρηίδα συνοδευόμενος από δύο ερωτιδείς είναι εκείνη σε ανάγλυφο του Βατικανού και του Εθνικού Μουσείου Αθηνών καθώς και σε αντίστοιχο του Μονάχου.

Μύθοι ή παραδόσεις σχετιζόμενες με Ιχθυοκένταυρο δεν υπάρχουν. Συνεπώς μέχρι σήμερα θεωρείται δημιούργημα της καλλιτεχνικής μόνο μυθοπλασίας ως ιδεατή τερατόμορφη απεικόνιση του παράκτιου αναδιπλούμενου κύματος, που μετά την προσβολή του στις ακτές, όταν αποσύρεται τραβάει μέσα στη θάλασσα ό,τι βρει και μπορεί έτσι να καταστεί επικίνδυνο για παιδιά ή ηλικιωμένους, όχι όμως για νέους ανθρώπους που χαίρονται να το απολαμβάνουν.