Ιωάννης του Μπωμόν

Ο Ζαν ντε Μπωμόν (1288 - 11 Μαρτίου 1356), κύριος του Μπωμόν και κόμης του Σουασόν από επιγαμία ήταν τέταρτος γιος του Ιωάννη Β΄ του Αινώ και της Φιλίππης του Λουξεμβούργου κόρης του Ερρίκου Ε΄, κόμη του Λουξεμβούργου. . Με τον θάνατο σε εφηβική ηλικία του ξαδέλφου του Ιωάννη Α΄ κόμη της Ολλανδίας (1299) ο πατέρας του Ιωάννης Β΄ έγινε κληρονόμος λόγω των δικαιωμάτων της γιαγιάς του Αδελαΐδας της Ολλανδίας, η κληρονομιά αυτή έφερε την ένωση του Αινώ με την Ολλανδία για μισό περίπου αιώνα. Τον πατέρα του διαδέχθηκε (1304) ο τρίτος αδελφός του Γουλιέλμος Α΄ του Αινώ ο οποίος παραχώρησε στον μικρότερο αδελφό του Ιωάννη από τις 21 Ιουνίου 1308 μια σειρά από δώρα, τα σημαντικότερα ήταν οι πόλεις Νόρντβέικ και Μπέβερβέικ στη βόρεια Ολλανδία στις 23 Ιουλίου 1313. Το Μπωμόν και το κάστρο του Σχουνχόφεν στη νότια Ολλανδία έγιναν για τον ίδιο τον Ιωάννη ο σημαντικότεροι τόποι κατοικίας, ίδρυσε μοναστήρι Καρμελιτών στο Σχουνχόφεν (1340)

Ιωάννης του Μπωμόν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Jean de Beaumont (Γαλλικά)
Γέννηση	1288 (περίπου)
Θάνατος	11  Μαρτίου 1356
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαργαρίτα του Σουασόν
Τέκνα	Ιωάννα του Αινώ
Γονείς	Ιωάννης Β΄ του Αινώ και Φιλίππη του Λουξεμβούργου
Αδέλφια	Γουλιέλμος Α΄ του Αινώ Μαρία του Αινώ Alice of Hainault
Οικογένεια	Οίκος του Αβέν
Σχετικά πολυμέσα

Αντιβασιλιάς του Αινώ χωρίς να εξασφαλίσει τελικά τη διαδοχή του ανιψιού του

Ο Ιωάννης πολλές φορές είχε αντικαταστήσει τον απόντα αδελφό του ως κυβερνήτης της Ολλανδίας, ήταν από τον αδελφό του επικεφαλής της αποστολής του Αινώ στην Αγγλία η οποία βοήθησε την Ισαβέλλα της Γαλλίας (1295-1358) βοήθησε να ανατρέψει τον σύζυγο της βασιλιά Εδουάρδο Β΄ και να τοποθετήσει τον γιο της Εδουάρδο Γ΄ ο οποίος ήταν γαμπρός του αδελφού του (1326). Το 1340 διετέλεσε αντιβασιλιάς της Ζηλανδίας και της Ολλανδίας για λογαριασμό του ανιψιού του Γουλιέλμου Β΄, οδήγησε μια αποτυχημένη αποστολή με τον ανιψιό του στη Φρίσλαντ (1345), στην οποία ο Γουλιέλμος Β΄ σκοτώθηκε στη μάχη του Βάρν αλλά ο θείος του Ιωάννης κατόρθωσε να δραπετεύσει. Διεκδίκησε τη διαδοχή των τριών κομητειών αλλά τελικά δόθηκαν στην ανιψιά του Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ αδελφή του Γουλιέλμου Β΄ και στον σύζυγο της Γερμανό αυτοκράτορα Λουδοβίκο της Βαυαρίας. Στη συνέχεια ταξίδευσε στη Γαλλία, συμμετείχε στη μάχη του Κρεσύ (1347) όπου σκοτώθηκε ο γαμπρός του Λουδοβίκος Β΄, κόμης του Μπλουά σκοτώθηκε και τον διαδέχθηκε ο εγγονός του Ιωάννης Β΄, κόμης του Μπλουά ως υποψήφιος διάδοχος στις κομητείες της Ολλανδίας και της Ζηλανδίας, ο Ζαν ντε Μπωμόν έζησε τα υπόλοιπα χρόνια μέχρι τον θάνατο του στην αυλή της Μαργαρίτας της Βουργουνδίας.

Οικογένεια

Με τον γάμο του με τη Μαργαρίτα του Σουασόν, κόρη και κληρονόμο του Ούγου κόμη του Σουασόν, απέκτησε:

• Ιωάννα 1323-1350, παντρεύτηκε στον πρώτο της γάμο τον Λουδοβίκο Β΄ κόμη του Μπλουά και στη συνέχεια τον Γουλιέλμο Α΄ μαρκήσιο του Ναμύρ.
• Ιωάννης, μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού του Καμπραί.
• Γουλιέλμος, μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού του Καμπραί, Μπωβαί, Λε Μαν.
• Αμαλρίκ, μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού του Καμπραί, Ντολ, Τουρ.
• Ρεϊνού, μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού του Καμπραί.

Πηγές

• Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984)
• Johan C H Blom, History of the Low Countries (New York: Berghahn Books, 2006)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΑΙΝΩ