Κάρολος του Τάραντα

Ο Κάρολος, (1296 - 29 Αυγούστου 1315) από τον Οίκο των Καπετιδών-Ανζού ήταν διάδοχος πρίγκιπας του Τάραντα.

Κάρολος του Τάραντα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1296
Θάνατος	29  Αυγούστου 1315 Montecatini Alto
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Φίλιππος Α΄ του Τάραντα και Θαμάρ της Ηπείρου
Οικογένεια	House of Anjou-Taranto

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Φιλίππου Α΄ πρίγκιπα του Τάραντα και της Θαμάρ Αγγελίνας, κόρης του Νικηφόρου Α΄ δεσπότη της Ηπείρου.

Το 1307 ο πατέρας του περιεβλήθη επικυρίαρχος του πρίγκιπα της Αχαΐας. Το πριγκιπάτο διεκδικούσε η Ματθίλδη του Αινώ, κόρη της Ισαβέλλας Α΄ Βιλλαρδουΐνου πριγκίπισσας της Αχαΐας. Η Ματθίλδη ήταν σύζυγος του Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος δούκα των Αθηνών, ο οποίος έγινε διοικητής (bailus) στην Αχαΐα· ο Γκυ απεβίωσε το 1308 άτεκνος. Το επόμενος έτος ο Φίλιππος Α΄ μνήστευσε τη 15ετή Ματθίλδη με τον 12ετή γιο του Κάρολο, προσπαθώντας να συνδυάσει την επικυριαρχία με το πριγκιπάτο. Ο αρραβώνας έγινε στη Θήβα, όπου παραβρέθηκαν ο Λατίνος αρχιεπίσκοπος των Αθηνών, ο βάιλος των Καπετιδών-Ανζού και οι ευγενείς των Αθηνών και της Αχαΐας.

Όμως το 1313 ο αρραβώνας λύθηκε, και η Ματθίλδη παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο των Καπετιδών-Βουργουνδίας, που έγινε πρίγκιπας της Αχαΐας. Ο Φίλιππος Α΄ έκανε δεύτερο γάμο με την Αικατερίνη Β΄ των Βαλουά τιτουλάρια αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης και ο γιος του Κάρολος μνηστεύτηκε την αδελφή της Ιωάννα των Βαλουά. Όμως ούτε αυτός ο αρραβώνας ολοκληρώθηκε: το 1315 ο Φίλιππος Α΄ μετέβη με στρατό για να ανακουφίσει τους Γουέλφους (οπαδούς του πάπα) της Φλωρεντίας. Τον συνόδευε ο αδελφός του Πέτρος κόμης του Έμπολι και ο Κάρολος. Στο Μοντεκατίνι τους πολιόρκησαν οι Γιβελίνοι (οπαδοί του Γερμανού βασιλιά) της Πίζας με αρχηγό τον Ουγκουτσόνε.

Ο Φίλιππος Α΄ ασθένησε και ηττήθηκε· ο Πέτρος χάθηκε και ο Κάρολος σκοτώθηκε στη μάχη, ενώ ο Φίλιππος Α΄ διέφυγε. Το σώμα του Καρόλου βρέθηκε κοντά στο σώμα τού γιου τού Ουγκουτσιόνε και υπέθεσαν ότι αλληλοσκοτώθηκαν. Ο πάππος του Φιλίππου Α΄, ο Κάρολος Α΄ είχε σκοτώσει το 1268 στη μάχη του Ταλιακότσο τον Κορραδίνο και τον Γκεραρντέσκα. Ο γιος του τελευταίου Ραϊνιέρι είχε ορκιστεί να μην χριστεί ιππότης, ώσπου να εκδικηθεί για την απώλεια του πατέρα του. Έτσι τώρα χρίστηκε με το ένα πόδι του επάνω στο σώμα του Καρόλου. Μετά τη μάχη οι Πιζάνοι απέδωσαν το σώμα του στον θείο του Ροβέρτο της Νάπολης.

Πηγές

• Bury, John Bagnell, ed. (1932). The Cambridge Medieval History, Volume VII: Decline of the Empire and Papacy. Cambridge University Press.
• Kelly, Samantha (2003). The New Solomon: Robert of Naples (1309-1343) and Fourteenth-Century Kingship. Leiden: Koninklijke Brill NV. ISBN 90-04-12945-6.
• Longnon, Jean (1949). L'empire latin de Constantinople et la principauté de Morée (in French). Paris: Payot.
• Lognon, Jean (1969). "The Frankish States in Greece, 1204–1311". In Setton, Kenneth M.; Wolff, Robert Lee; Hazard, Harry W. A History of the Crusades, Vol. II: The later Crusades, 1189-1311. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press. pp. 235–276.
• Topping, Peter (1975). "The Morea, 1311–1364". In Hazard, Harry W. A History of the Crusades, Vol. III: The fourteenth and fifteenth centuries. University of Wisconsin Press. pp. 104–140. ISBN 0-299-06670-3.
• Valentiner, William Reinhold; Walther, Josephine L.; Boothroyd, R. H. (1935). Tino di Camaino: a Sienese sculptor of the fourteenth century. Paris: Pegasus Press.