Κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι
Συντεταγμένες: 48°53′53″N 2°5′47″E / 48.89806°N 2.09639°E
Το κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι (γαλλικά: Château de Saint-Germain-en-Laye) είναι ένα παλαιό βασιλικό παλάτι στην κοινότητα Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, στο νομό Ιβλίν, περίπου 19 χιλιόμετρα δυτικά του Παρισιού της Γαλλίας. Σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας της Γαλλίας.[3]
| Κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | σατώ[1][2] |
| Αρχιτεκτονική | γοτθική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°53′53″N 2°5′47″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι[1][2] και Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι |
| Χώρα | Γαλλία[1][2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1124 |
| Ένοικοι | Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας (Γαλλία) |
| Ιδιοκτήτης | Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας |
| Διαχειριστής | Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας (Γαλλία) |
| Αρχιτέκτονας | Πιέρ Σαμπίζ |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1862)[1], κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1921)[1] και κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1963)[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία Επεξεργασία
12ος–15ος αιώνας Επεξεργασία
Στις αρχές του 11ου αιώνα, ο βασιλιάς της Γαλλίας Ροβέρτος Β΄ ο Ευσεβής (στο θρόνο το 996-1031) έκτισε ένα αββαείο αφιερωμένο στον Άγιο Βικέντιο και τον Άγιο Γερμανό των Παρισίων, στο δάσος του Λαι, σε ένα υπερυψωμένο σημείο με θέα στον Σηκουάνα.
Περί το 1124, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Στ' ο Παχύς (1081-1137) κατασκεύασε το πρώτο οχυρό κάστρο απέναντι από το αββαείο, στην τοποθεσία του σημερινού κάστρου. Ο Άγιος Λουδοβίκος διεύρυνε το κάστρο και έκτισε ένα παρεκκλήσι, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1238.[4]
Στις 15 Αυγούστου 1346, κατά την επιδρομή του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου Γ', κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, ο γιος του ο Μαύρος Πρίγκηπας, κατέλαβε, λεηλάτησε και έκαψε το αββαείο και το κάστρο που καταστράφηκαν, με εξαίρεση το παρεκκλήσι.
Είκοσι χρόνια αργότερα, ο βασιλιάς Κάρολος Ε' ξανάκτισε έναν κεντρικό πύργο και το παρεκκλήσι αποκαταστάθηκε. Το 1417 το κάστρο καταλήφθηκε πάλι από τους Άγγλους μέχρι το 1440.
16ος-18ος αιώνας Επεξεργασία
Ο Φραγκίσκος Α' παντρεύτηκε την Κλαυδία στο ξωκλήσι τον Μάιο 1514 και το κάστρο έγινε η αγαπημένη κατοικία του. Το 1539 ανέθεσε στον Πιέρ Σαμπίζ την ανακατασκευή του σε αναγεννησιακό ρυθμό, όπως το γνωρίζουμε σήμερα από την αποκατάστασή του τον 19ο αιώνα.
Ο γιος του Ερρίκος Β' γεννήθηκε στο κάστρο το 1519 και έγινε βασιλιάς της Γαλλίας το 1547. Ο νέος βασιλιάς ανέλαβε την κατασκευή του «Νέου κάστρου» (το οποίο σήμερα δεν υπάρχει), του οποίου οι εργασίες άρχισαν το 1559 και ολοκληρώθηκε στην εποχή του Ερρίκου Δ', γύρω στο 1600.
Το 1570, στο κάστρο υπεγράφη η Ειρήνη του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαιμεταξύ του βασιλιά Καρόλου Θ΄ και του ναυάρχου Γκασπάρ ντε Κολινί, που έθεσε τέρμα στον τρίτο Θρησκευτικό πόλεμο της Γαλλίας.[5]
Πολλοί πρίγκιπες και βασιλείς γεννήθηκαν στο κάστρο, όπως ο Κάρολος Θ' το 1550 και ο Λουδοβίκος ΙΔ' το 1638. [6]Ο Λουδοβίκος ΙΓ' πέθανε στο παλιό κάστρο στις 14 Μαΐου 1643.
Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Σφενδόνης, τη νύχτα της 5ης-6ης Ιανουαρίου 1649, η αντιβασίλισσα Άννα της Αυστρίας και ο μικρός Λουδοβίκος ΙΔ', ο οποίος ήταν μόνο έντεκα χρονών, κατέφυγαν βιαστικά στο κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι. Το κάστρο στην πορεία των αιώνων έγινε ο τόπος υπογραφής πολλών συνθηκών και διαταγμάτων.
Από το 1661 έως το 1682, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ' πέρασε αρκετό καιρό στο Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι. Έκανε πολλές βελτιώσεις, ο Αντρέ Λε Νοτρ κατασκεύασε τους κήπους και τη μεγάλη βεράντα μεταξύ 1663 και 1680, και διεύρυνε το κάστρο. Το 1682, ο Λουδοβίκος ΙΔ', ο τελευταίος βασιλιάς της Γαλλίας που κατοίκησε στο κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, το εγκατέλειψε οριστικά για τις Βερσαλλίες.
Ο Λουδοβίκος ΙΔ' παραχώρησε το κάστρο στον εξόριστο βασιλιά της Αγγλίας και της Σκωτίας Ιάκωβο Β' μετά την εξορία του από τη Βρετανία μετά την ένδοξη επανάσταση το 1688. Ο Ιάκωβος έζησε στο κάστρο για 13 χρόνια έως τον θάνατό του και είναι θαμμένος στην εκκλησία του Αγίου Ζερμαίν.
Το 1777, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ' παραχώρησε το Νέο κάστρο, σε κακή κατάσταση, στον αδελφό του Κάρολο, τον μελλοντικό Κάρολο Ι΄. Αυτός το κατεδάφισε με την πρόθεση να το ανοικοδομήσει αλλά δεν πραγματοποίησε το σχέδιό του ποτέ. Με τη Γαλλική Επανάσταση, το Νέο κάστρο, ένα μεγάλο μέρος των κτιρίων και η γη στα δυτικά του πύργου πωλήθηκαν ως εθνική περιουσία.[7]
Από τον 19ο αιώνα έως σήμερα Επεξεργασία
Κατά την εποχή της Αυτοκρατορίας (1804-1815) το κάστρο επισκευάστηκε και δημιουργήθηκε μια σχολή ιππικού. Από το 1836 έως το 1855, το κάστρο μετατράπηκε σε στρατιωτικό σωφρονιστικό ίδρυμα.
Ο Ναπολέων Γ', ο οποίος ήταν παθιασμένος με την ιστορία των Γαλατών και των Ρωμαίων, αποφάσισε να παρουσιάσει στο κοινό τις αρχαιολογικές συλλογές.
Στις 8 Μαρτίου 1862, ένα αυτοκρατορικό διάταγμα ανακοίνωσε τη δημιουργία στο κάστρο ενός «Μουσείου Κελτικών και Γαλατο-Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων» (που αργότερα μετονομάστηκε σε Μουσείο Εθνικών Αρχαιοτήτων και πρόσφατα σε Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας). Το κάστρο χαρακτηρίστηκε ως Ιστορικό Μνημείο το 1863. Οι πρώτες αίθουσες του μουσείου εγκαινιάστηκαν από τον Ναπολέοντα Γ' στις 18 Μαΐου 1867. Η αποκατάσταση του κάστρου, εκτός από μια βαθιά αναδιάρθρωση των εσωτερικών χώρων, επανέφερε το κάστρο στην αναγεννησιακή του κατάσταση. Τα έργα ολοκληρώθηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα.
Μια σημαντική συνθήκη που υπογράφηκε στο κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι είναι η συνθήκη του Σαιν-Ζερμαίν που υπογράφηκε το 1919. Η συνθήκη κατέγραψε επίσημα τη διάλυση της αυτοκρατορίας των Αψβούργων, η οποία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Τσεχοσλοβακίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Γιουγκοσλαβίας.[8]
Η αίθουσα χορού Επεξεργασία
Η αίθουσα χορού βρίσκεται στη δυτική πτέρυγα. [9]Ολοκληρώθηκε μετά το θάνατο του Φραγκίσκου Α' και εγκαινιάστηκε από τον γιο του Ερρίκο Β' σε μεγάλο συμπόσιο στις 19 Μαΐου 1549 για να γιορτάσει τη βάπτιση του γιου του. Η αίθουσα έχει επιφάνεια μεγαλύτερη από 500 τετραγωνικά μέτρα και διαθέτει ένα μνημειώδες τζάκι διακοσμημένο με ένα πέτρινο μοτίβο που απεικονίζει τη σαλαμάνδρα, το έμβλημα του Φραγκίσκου Α'. Ο Λουδοβίκος ΙΔ' την τροποποίησε σε «Θεατρική αίθουσα» και την εφοδίασε με μηχανικό εξοπλισμό. Πάνω από 140 παραστάσεις κάθε είδους δόθηκαν σ' αυτή την αίθουσα, που θεωρείται ότι ήταν η μεγαλύτερη σε ολόκληρο το βασίλειο. Ο συνθέτης Ζαν Μπατίστ Λυλί και ο θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός Μολιέρος ανέβασαν παραστάσεις και είχαν μεγάλη επιτυχία εκεί. Το 1666, ο Λουδοβίκος ΙΔ' συμμετείχε ο ίδιος στο μπαλέτο του Λυλί Μούσες.
Αυτή η αίθουσα στεγάζει τώρα τις συλλογές της αίθουσας συγκριτικής αρχαιολογίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 12238. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ . «everycastle.com/Chateau-de-Saint-Germain-en-Laye».
- ↑ . «musee-archeologienationale.fr-la-chapelle».
- ↑ . «historyofwar.org/articles/peace_st_germain1570».
- ↑ . «sortir-yvelines.fr/Chateau-Saint-Germain-en-Laye».
- ↑ . «culturezvous.com/linsolite-histoire-du-chateau-de-saint-germain-en-laye/».
- ↑ . «saintgermainenlaye.fr/792/histoire-et-patrimoine».
- ↑ . «musee-archeologienationale.fr-la-salle-de-bal».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Η ιστοσελίδα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (αγγλικά, γαλλικά)