Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930)
Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (Γαλλικά: Sous les toits de Paris) είναι γαλλική ταινία του 1930 σε σενάριο και σκηνοθεσία Ρενέ Κλαιρ. [4]
| Κάτω από τις στέγες του Παρισιού Sous les toits de Paris | |
|---|---|
 Η κινηματογραφική αφίσα | |
| Σκηνοθεσία | Ρενέ Κλαιρ |
| Παραγωγή | Frank Clifford |
| Σενάριο | Ρενέ Κλαιρ |
| Πρωταγωνιστές | Albert Préjean[1], Pola Illéry[1], Gaston Modot[2][3][1], Delphine Abdala[1], Εντμόντ T. Γκρεβίλ[1], Εντουάρ Φρανκόμ[1], Eugène Stuber[1], Léo Courtois, Louis Pré Fils[1], Louis Zellas[1], Paul Ollivier[3][1], Raymond Aimos[3][1] και Raymond Blot[1] |
| Μουσική | André Gailhard |
| Φωτογραφία | Ζορζ Περινάλ |
| Μοντάζ | René Le Hénaff |
| Ενδυματολόγος | René Hubert |
| Διανομή | Netflix |
| Πρώτη προβολή | 1930 |
| Διάρκεια | 80 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία,Γερμανία |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία θεωρείται ως η πρώτη μουσική δραματική κωμωδία του γαλλικού κινηματογράφου. Ήταν η πρώτη γαλλική παραγωγή του ηχητικού κινηματογράφου που σημείωσε μεγάλη διεθνή επιτυχία.[5]
Υπόθεση Επεξεργασία
Σε μια εργατική συνοικία του Παρισιού, ο Αλμπέρ, ένας πλανόδιος τραγουδιστής, ζει σε μια σοφίτα. Γνωρίζει ένα όμορφο κορίτσι από τη Ρουμανία, την Πόλα, και την ερωτεύεται. Αλλά δεν είναι ο μόνος, αφού ο καλύτερος φίλος του Λουί αλλά και ο κακοποιός Φρεντ είναι επίσης ερωτευμένοι μαζί της. Ένα βράδυ ο Αλμπέρ συναντά τον Πόλα, η οποία μόλις διαπίστωσε ότι ο Φρεντ είχε κλέψει το κλειδί της και δεν τολμά να επιστρέψει στο σπίτι επειδή δεν αισθάνεται ασφαλής. Ο Αλμπέρ τη φιλοξενεί στο δωμάτιό του και περνούν τη νύχτα μαζί, με τον Αλμπέρ να κοιμάται στο πάτωμα και τον Πόλα στο κρεβάτι του. Σύντομα αποφασίζουν να παντρευτούν, αλλά η μοίρα τους αποτρέπει όταν ο Εμίλ, ένας πορτοφολάς, φέρνει μια τσάντα με κλοπιμαία και ζητά από τον Αλμπέρ να την φυλάξει στη σοφίτα του.
Όταν η αστυνομία κάνει έρευνα στο δωμάτιο του Αλμπέρ και ανακαλύπτει την τσάντα με τα κλοπιμαία, τον συλλαμβάνει και τον φυλακίζει. Εν τω μεταξύ, ο Φρεντ ταξιδεύει ενώ η Πόλα συνδέεται με τον Λουί και μένουν μαζί. Όταν ο Εμίλ συλλαμβάνεται από την αστυνομία, ομολογεί ότι ο Αλμπέρ είναι αθώος, απελευθερώνεται και αναζητά τον Πόλα. Ο Φρεντ επιστρέφει στο Παρίσι και βρίσκει πάλι την Πόλα.
Εξαγριωμένος με την επιστροφή του Αλμπέρ και θυμωμένος με τον Λουί, ο Φρεντ, επιτίθεται στον Αλμπέρ με ένα μαχαίρι. Ο Λουί σπεύδει να σώσει τον φίλο του, οι δύο σύντροφοι επανασυνδέονται, αλλά η φιλία τους σκιάζεται από τη συνειδητοποίηση ότι και οι δύο είναι ερωτευμένοι με την Πόλα. Τελικά ο Αλμπέρ υποχωρεί και η Πόλα φεύγει με τον Λουί.[6]
Ιστορικό Επεξεργασία
Η άφιξη συγχρονισμένου ήχου στον κινηματογράφο στα τέλη της δεκαετίας του 1920 προκάλεσε ανάμεικτες αντιδράσεις μεταξύ των Γάλλων δημιουργών ταινιών και ορισμένοι από τους σκηνοθέτες του βωβού κινηματογράφου ήταν απαισιόδοξοι για τις εξελίξεις. Το 1927 ο Ρενέ Κλαιρ έγραψε: «Μαθαίνουμε ανατριχιάζοντας ότι ορισμένοι Αμερικανοί παραγωγοί βλέπουν στον ομιλούντα κινηματογράφο την ψυχαγωγία του μέλλοντος και ότι ήδη εργάζονται για να φέρουν σε πέρας αυτή την τρομερή προφητεία».[7] Αλλού περιέγραψε τον ομιλούντα κινηματογράφο ως «ένα αμφίβολο τέρας, μια αφύσικη δημιουργία, χάρη στην οποία η οθόνη θα γινόταν φτωχό θέατρο, το θέατρο των φτωχών». [8] Παρόλα αυτά, ο Κλαιρ σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλη διεθνή επιτυχία του γαλλικού κινηματογράφου, το Κάτω από τις στέγες του Παρισιού.
Ο Ρενέ Κλαιρ δέχτηκε το αναπόφευκτο του ομιλούντος κινηματογράφου, αλλά αρχικά διατήρησε πολύ συγκεκριμένες απόψεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο ήχος πρέπει να ενσωματωθεί στην ταινία. Ήταν απρόθυμος να χρησιμοποιήσει φυσιολογικά τον διάλογο ή τα ηχητικά εφέ και υποστήριξε ότι η διαδοχική χρήση της εικόνας και του ήχου που παράγεται από αυτό - όχι η ταυτόχρονη χρήση τους - θα δημιουργούσε καλύτερο αποτέλεσμα. [9]
Το 1929, η γερμανική κινηματογραφική εταιρεία Tobis Klangfilm ίδρυσε ένα στούντιο εξοπλισμένο για παραγωγή ήχου στο Επιναί κοντά στο Παρίσι. Αυτό το στούντιο εγκαινίασε μια πολιτική παραγωγής γαλλόφωνων ταινιών στη Γαλλία αντί να εισάγει Γάλλους ερμηνευτές για τη δημιουργία γαλλικών εκδόσεων ταινιών στη Γερμανία. Μία από τις πρώτες ταινίες που γυρίστηκαν εκεί ήταν και το Κάτω από τις στέγες του Παρισιού. [10] Άλλες γαλλικές ηχητικές ταινίες της περιόδου ήταν οι Prix de beauté (Μις Ευρώπη) [11]και Χρυσή Εποχή, και οι δύο το 1930.
Αποδοχή Επεξεργασία
Η ταινία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο Μουλέν Ρουζ στο Παρίσι από τις 2 Μαΐου 1930 και διαφημίστηκε ως «100% με ομιλία και τραγούδια στα γαλλικά», αλλά αρχικά είχε μέτρια επιτυχία. Στην πραγματικότητα, μόνο το ένα τέταρτο της ταινίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ομιλούσα» και αυτό προκάλεσε την απογοήτευση του κοινού στο Παρίσι, που επιθυμούσε να απολαύσει το νέο μέσο. [12] Μεταξύ της κριτικής που δέχθηκε από Γάλλους κριτικούς ήταν η βραδύτητα της αφήγησης, η συμβατικότητα των χαρακτήρων και η έμφαση στο Παρίσι του υποκόσμου.
Αντίθετα, σε άλλες χώρες είχε μεγάλη επιτυχία, ιδίως στη Γερμανία (όπου μια δημοσκόπηση την κατέταξε ως «την πιο ωραία ταινία στον κόσμο για το έτος 1931» και στην Ιαπωνία.
Μουσική Επεξεργασία
Το τραγούδι Sous les toits de Paris, [13]σε στίχους των Ρενέ Ναζέλ και Ρενέ Κλαιρ, μουσική του Ραούλ Μορετί και ερμηνεία του Αλμπέρ Πρεζάν, επαναλαμβάνεται ως λαϊτμοτίβ στην ταινία και στην εποχή του είχε μεγάλη επιτυχία.
Διανομή Επεξεργασία
- Αλμπέρ Πρεζάν - Αλμπέρ
- Πολά Ιλερί - Πόλα
- Εντμόν Τ. Γκρεβίλ - Λουί
- Μπιλ Μποκέ - Εμίλ, ο πορτοφολάς
- Γκαστόν Μοντό - Φρεντ
- Ρεϊμόν Αιμός - ένα αγόρι
- Πωλ Ολιβιέ - ο μεθυσμένος πελάτης του καφέ
- Τζέιν Πιρσόν - η χοντρή κυρία με το πορτοφόλι
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 www
.imdb .com /title /tt0021409 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2016. - ↑ stopklatka
.pl /film /pod-dachami-paryza. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2016. - ↑ 3,0 3,1 3,2 www
.filmaffinity .com /es /film553204 .html. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2016. - ↑ . «imdb.com/Sous les toits de Paris (film, 1930)».
- ↑ . «iletaitunefoislecinema.com/sous-les-toits-de-paris-1930/».
- ↑ . «frenchfilms.org/review/sous-les-toits-de-paris-1930».
- ↑ "On n'apprendra pas sans frémir que certains industriels américains, parmi les plus dangereux, voient dans le cinéma parlant le spectacle de l'avenir et qu'ils travaillent dès maintenant à réaliser cette effrayante prophétie": quoted in Jean-Pierre Jeancolas, 15 ans des années trente. Paris: Stock, 1983. p.55.
- ↑ Pierre Billard, Le Mystère René Clair. Paris: Plon, 1998. p.154: "...cinéma parlant, monstre redoutable, création contre nature, grâce à laquelle l'écran deviendrait un pauvre théâtre, le théâtre du pauvre."
- ↑ Roy Armes, French Cinema. London: Secker & Warburg, 1985. p.74.
- ↑ Alastair Phillips, "Migration and Exile in the Classical Period", in The French Cinema Book. London: British Film Institute, 2004. p.104.
- ↑ . «imdb.com/Prix de beauté (Miss Europe) (1930)».
- ↑ Dictionnaire du cinéma populaire français; ed. Christian-Marc Bosséno & Yannick Dehée. Paris: Nouveau Monde, 2004. p.720
- ↑ . «youtube.com/Albert Préjean - Sous les toits de paris - Chanson française».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930) στην IMDb (Αγγλικά)
- Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930) στο AllMovie (Αγγλικά)
- Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930) στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930) στο TCMDB (Αγγλικά)
- Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930) στο AlloCine (Γαλλικά)
- Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930) στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Κάτω από τις στέγες του Παρισιού (ταινία, 1930) στο Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (Αγγλικά)
