Καμίλλο Μποργκέζε της Σουλμόνα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Καμίλλο, ιταλ. Camillo (19 Ιουλίου 1775 - 9 Μαΐου 1832) από τον Οίκο των Μποργκέζε ήταν 6ος πρίγκιπας της Σουλμόνα & τού Ροσσάνο και δούκας & πρίγκιπας της Γκουστάλλα. Είναι γνωστός ως ο 2ος σύζυγος της Πωλίνας Βοναπάρτη.
| Καμίλο Μποργκέζε, 6ος πρίγκηπας της Σουλμόνα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Camille Borghèse (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 19 Ιουλίου 1775[1] Ρώμη |
| Θάνατος | 9 Μαΐου 1832[1][2] Φλωρεντία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Παυλίνα Βοναπάρτη - Μποργκέζε (1803–άγνωστη τιμή)[3] |
| Γονείς | Μαρκαντόνιο Μποργκέζε, 6ος πρίγκηπας της Σουλμόνα και Donna Anna Maria Salviati, Duchessa di Giuliano |
| Συγγενείς | Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας (κουνιάδος) |
| Οικογένεια | Οίκος των Μποργκέζε |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | μεραρχιακός στρατηγός |
| Πόλεμοι/μάχες | Ναπολεόντειοι Πόλεμοι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στη Ρώμη ως γιος τού Μαρκαντόνιο 5ου πρίγκιπα της Σουλμόνα, που ήταν υπέρ των Γάλλων. Αδελφός του ήταν ο Φραντσέσκο πρίγκιπας Αλντομπρανντίνι.
Εισήλθε στην υπηρεσία της Γαλλίας το 1796. Όταν απεβίωσε ο Σαρλ Λεκλέρ, σύζυγος της Πωλίνας (αδελφής τού Ναπολέοντα Α΄ της Γαλλίας), τη νυμφεύτηκε το 1803. Έγινε πρίγκιπας της Γαλλικής Αυτοκρατορίας το 1804, στρατιωτικός διοικητής στην αυτοκρατορική Φρουρά το 1805 και σύντομα συνταγματάρχης και στρατηγός μοίρας. Το 1806 έγινε δούκας της Γκουαστάλλα και το 1809 διοικητής της 27ης και 28ης μοίρας τού Γαλλικού Στρατού.
Στην αρχή ήταν παθιασμένος με την Πωλίνα: παρήγγειλε ένα γυμνό γλυπτό της στον Αντόνιο Κανόβα. Αργότερα ο γάμος καταποντίστηκε λόγω των εραστών της και των εκκεντικοτήτων της: ήθελε να τη μεταφέρουν οι Αφρικανοί σκλάβοι της στο λουτρό της και να χρησιμοποιεί τις κυρίες της ακολουθίας της ως υποπόδια. Είχαν χωριστές ζωές, αλλά δεν διαζεύχθηκαν. Η Πωλίνα έπεισε τον αδελφό της να τού δώσει τη διακυβέρνηση τού Πεδεμοντίου το 1808 και τη φύλαξη τού πάπα Πίου Ζ΄, που τον είχε φυλακίσει ο Ναπολέων Α΄.
Ο Ναπολέων Α΄ τον έπεισε να τού πωλήσει 344 έργα από την οικογενειακή συλλογή των Μποργκέζε στο Γαλλικό κράτος, την οποία ο Καμίλλο είχε εμπλουτίσει με γλυπτά από εκσκαφές στις ιδιοκτησίες του. Ο Καμίλλο έδειξε ενδιαφέρον για στην οικογενειακή βίλλα στην Πόρτα Πιντσιάνα, αναδιευθετώντας τα εκθέματα της συλλογής σε αυτή και κατασκευάζοντας μία νέα μνημειακή είσοδο από την Πιάτσα ντελ Πόπολο.
Μετά την πτώση τού Ναπολέοντα Α΄, η συμμαχία του με αυτόν αποδείχθηκε άχρηστη. Μετέβη στην Φλωρεντία για να αποστασιοποιηθεί από τη σχέση του με τον Ναπολέοντα Α΄ και με την Πωλίνα, καταφέρνοντας να αποφύγει τις γαίες του, που είχαν κατασχεθεί από τον πάπα ως τιμωρία για την υπέρ τού Βοναπάρτη στάση του. Έζησε 10 έτη εκεί με μία ερωμένη και έπειτα πείστηκε απρόθυμα από τον πάπα να λάβει την Πωλίνα πίσω· αυτή απεβίωσε τρεις μήνες μετά από καρκίνο. Έκανε κρυφά σχέδια υπέρ τού Βοναπάρτη, αλλά μάταια. Απεβίωσε το 1832 στη Φλωρεντία σε ηλικία 57 ετών. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Φραντσέσκο στους μη-Ναπολεόντιους τίτλους του.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε την Πωλίνα Βοναπάρτη, κόρη τού Κάρλο Μπουονπάρτε δικηγόρου και διπλωμάτη, εκπροσώπου της Κοσικής. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Πηγές Επεξεργασία
- Majanlahti, Anthony (2005). The Families Who Made Rome. London: Chatto & Windus. pp. 205 and 180–181. ISBN 0-7011-7687-3.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w66q30qg. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00017091.
- ↑ p11240.htm#i112391. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.