Το Κανάλι του Κιέλου (αγγλικά και διεθνώς: Kiel Canal, γερμανικά: Nord-Ostsee-Kanal), γνωστό μέχρι το 1945 ως Κανάλι του Κάιζερ Γουλιέλμου είναι μία διώρυγα που συνδέει τη Βόρεια Θάλασσα με την Βαλτική, παρακάμπτοντας μέσω του γερμανικού κρατιδίου του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν τη χερσόνησο της Γιουτλάνδης. Έχει συνολικό μήκος 53 ναυτικά μίλια.

Η πορεία του καναλιού

Μέσω του σύντομου καναλιού Γκίζελαου συνδέεται και με τον ποταμό Άιντερ (Eider), τον μεγαλύτερο ποταμό του κρατιδίου.[1]

Ιστορία Επεξεργασία

Η πρώτη σύνδεση μεταξύ της Βόρειας και της Βαλτικής Θάλασσας κατασκευάστηκε όταν ακόμη η περιοχή ανήκε στη Δανία-Νορβηγία. Το Κανάλι του Άιντερ (όπως ονομάστηκε) ολοκληρώθηκε επί βασιλείας του Χριστιανού Ζ΄ της Δανίας το 1784.

 
Χάρτης του σημερινού Καναλιού του Κιέλου

Μετά τον Δεύτερο Πόλεμο του Σλέσβιχ το 1864, που απέδωσε την περιοχή στην Πρωσία (μετέπειτα Γερμανική Αυτοκρατορία), ο συνδυασμός των ναυτικών συμφερόντων του γερμανικού πολεμικού ναυτικού και της ανάγκης παράκαμψης της Δανίας για τα εμπορικά πλοία, προώθησε την κατασκευή ενός νέου καναλιού.

Τον Ιούνιο του 1887 η διάνοιξη ξεκίνησε στο Χόλτεναου κοντά στο Κίελο. Μετά από οκτώ χρόνια και την εργασία εννιά χιλιάδων εργατών, στις 20 Ιουνίου 1895 ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ το εγκαινίασε, διαπλέοντάς το. Την επόμενη μέρα ο Γουλιέλμος το ονόμασε Κανάλι Κάιζερ Γουλιέλμου, προς τιμήν του παππού του, Γουλιέλμου Α΄.[2] Τα εγκαίνια του καναλιού κινηματογραφήθηκαν από τον βρετανό σκηνοθέτη Μπερτ Άκρες· η ταινία σώζεται στο Μουσείο Επιστήμης του Λονδίνου.[3]

Διαπλάτυνση Επεξεργασία

Με σκοπό την εξυπηρέτηση της αυξανόμενης κίνησης και τις απαιτήσεις του Γερμανικού Αυτοκρατικού Ναυτικού, το κανάλι διαπλατύνθηκε μεταξύ 1907 και 1914. Αυτό το γεγονός επέτρεψε τη μετάβαση από τη Βαλτική στην Βόρεια θάλασσα πολεμικών πλοίων του μεγέθους των Dreadnought. Η διαπλάτυνση ολοκληρώθηκε με την εγκατάσταση δύο μεγαλύτερων δεξαμενών ανύψωσης στις δύο άκρες του.[4]

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο η συνθήκη των Βερσαλλιών απαίτησε να είναι το κανάλι ανοικτό σε οποιοδήποτε κράτος δεν ήταν σε πόλεμο με τη Γερμανία, η οποία θα διατηρούσε τη διαχείρισή του. Ο Αδόλφος Χίτλερ το 1936 απαγόρευσε τη διέλευση ξένων πλοίων, απαγόρευση που ήρθη με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Sheffield, Barry (1995).
  2. "Kiel-Canal History" Αρχειοθετήθηκε 2015-07-08 στο Wayback Machine..
  3. "Opening of the Kiel Canal".
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2015. 
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία