Καπηλείο
Το καπηλείο ήταν υπαίθριος χώρος ή κατάστημα, όπου οι κάπηλοι (έμποροι) εμπορευόταν ψωμί, λάδι, κρασί, σιτάρι, ακόμη και δούλους. Αργότερα μετεξελίχθηκαν σε πανδοχεία για τους οδοιπόρους, χρεώνοντάς τους είτε με υψηλές τιμές, είτε πουλώντας τα εμπορεύματα με κάλπικο βάρος. Έτσι οι λέξεις καπηλείο και κάπηλος νοηματοδοτήθηκαν αρνητικά, οι δε χώροι αποφεύγονταν από τους ευυπόληπτους πολίτες, εκτός των φιλοσόφων που επισκέπτονταν τους χώρους για τις φιλοσοφικές τους αναζητήσεις.
Καπηλεία στην αρχαία Ρώμη Επεξεργασία
Χειρότερη φήμη είχαν τα καπηλεία στην αρχαία Ρώμη. Από παρατηρήσεις τοιχογραφιών της Πομπηίας συμπεραίνουμε, πως ήταν αληθινά καταγώγια χωρίς έπιπλα, όπου οι πελάτες έτρωγαν καθισμένοι και όχι σε ανάκλιντρα όπως συνηθιζόταν. Λειτουργούσαν και καπηλεία πολυτελείας, όπως το καπηλείο του Macula, όπου, λόγω της εκλεκτής τροφής και του καλού κρασιού, σύχναζαν μέλη της καλής Ρωμαϊκής κοινωνίας και λόγιοι όπως ο Κικέρων.[1]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Λεξικό του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Τόμος 25, Σελίδα 62. Εκδόσεις ΔΟΜΗ.