Βικιπαίδεια

Κατάλογος ελληνικών εξεγέρσεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (1453-1830)

κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 24/07/2017.

Παρακάτω αναφέρονται οι εξεγέρσεις των Ελλήνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1453, έτος το οποίο αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη από από τον οθωμανικό στρατό, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ και αποτελεί συμβατικά την αρχή της κυριαρχίας των Οθωμανών στο σημερινή περιοχή της Ελλάδας, αν και στον ευρύτερο ελληνικό χώρο ξεκινάει χρονολογικά παλαιότερα. Τελευταία εξέγερση ήταν η Επανάσταση του ’21, όπου μετά το τέλος της δημιουργήθηκε το σύγχρονο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.

Οι εξεγέρσεις, με χρονολογική σειρά από την παλαιότερη στην πιο πρόσφατη είναι οι εξής:

Πηγές Επεξεργασία

  • Αθηναγόρα, Μητροπολίτη Παραμυθιάς και Φιλιατών, «Διονύσιος Σκυλόσοφος», Ηπειρώτικα Χρονικά, τόμος 6, (1931), σελ. 10-22.
  • Αγγελόπουλος, Αθανάσιος, Εκκλησιαστική Ιστορία: Η εκκλησία της Κύπρου στο παρελθόν και στο παρόν, εκδόσεις: Κυριακίδη Αφοί Α.Ε, Θεσσαλονίκη 1998, ISBN 9789603430407.
  • Βακαλόπουλος Απόστολος, «Νέα στοιχεία για τα ελληνικά αρματολίκια και για την επανάσταση του Θύμιου Μπλαχάβα στη Θεσσαλία στα 1808», ΕΕΦΣΠΘ 9 (1965), σελ. 230-251.
  • Βαρναλίδης Σ. Λ., Ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ζωσιμάς (1686–1746) και η εκκλησιαστική και πολιτική δράσις αυτού, Θεσσαλονίκη 1974.
  • Γεώργιος Κρέμος (1839-1926) (1879). Χρονολόγια της Ελληνικής Ιστορίας : προς χρήσιν παντός φιλομαθούς, ιδία δε των εν τοις γυμνασίοις μαθητών. Εν Αθήναις: Τυπογραφείον Δημητρίου Ιασεμίδου. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010. 
  • Κονιδάρης Γεράσιμος, Συμβολαί εις την εκκλησιαστικήν ιστορίαν της Αχρίδος, Αθήναι 1967.
  • Κονταλή Ν. Αθηνά, Η συμμετοχή του ελληνορθόδοξου κλήρου στα επαναστατικά κινήματα της τουρκοκρατίας 1453-1821, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Σχολή Θεολογική. Τμήμα Θεολογίας. Τομέας Ιστορικός, Αθήνα 2011, (διδακτορική διατριβή).
  • Κονταλή Ν. Αθηνά, Η συμμετοχή του ελληνορθόδοξου κλήρου στα επαναστατικά κινήματα της τουρκοκρατίας, εκδόσεις: Έννοια, Αθήνα 2020, ISBN 978-960-641-026-0.
  • Νανάκου Σάββα, Ο άγιος Νεομάρτυρας Σεραφείμ, Καρδίτσα 2002.
  • Νανάκου Σάββα, Διονύσιος Β´ ὁ «Φιλόσοφος». Πρωτοστάτης - Πρωτομάρτυς τῆς ἐλευθερίας, περιοδικό Θεολογία, τόμος ΜΒ', τεύχος 1, Αθήνα 1971, σελ. 179-186.
  • Παπαδόπουλος Στέφανος, Απελευθερωτικοί Αγώνες των Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας, Τεύχος Α', (1453-1669), Θεσσαλονίκη 1982.
  • Σαμπανόπουλος Β. Γ., Εκκλησία και επαναστατικά κινήματα στην Κοζάνη, Θεσσαλονίκη 1973.
  • Τσιρπανλής Ζαχαρίας, Μελέτες για την ιστορία της Ρόδου στα χρόνια των Ιπποτών, Θεσσαλονίκη 1970.
  • Τσιρπανλής Ζαχαρίας, Η Ρόδος και οι νότιες Σποράδες στα χρόνια των Ιωαννιτών Ιπποτών (14ος-16ος αιώνας), Ρόδος 1991.
  • Τσιρπανλής Ζαχαρίας, Στη Ρόδο του 16ου-17ου αιώνα. Από τους Ιωαννίτες Ιππότες στους Οθωμανούς Τούρκους, Ρόδος 2002.
  • Χασιώτης Ιωάννης, Μακάριος, Θεόδωρος και Νικηφόρος οι Μελισσηνοί (Μελισσουργοί) 16ος-17ος αιώνας, Θεσσαλονίκη 1966.
  • Χασιώτης Ιωάννης, Ο αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Ιωακείμ και οι συνωμοτικές κινήσεις στην Βόρειο Ήπειρο (1572-1576), Μακεδονικά 6 (1965), σελ. 237-255.
  • Χασιώτης Ιωάννης, Οι πολιτικές επαφές του υποδούλου Ελληνισμού με την Ευρώπη και το πρόβλημα της ανεξαρτησίας, Δελτίο Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας - Σχολής Μωραΐτη, 2 (1978), σελ. 31-34.
  • Χασιώτης Ιωάννης, Αντιτουρκικές κινήσεις στην προεπαναστατική Μακεδονία, Νεότερη και σύγχρονη Μακεδονία: Ιστορία, Κοινωνία, Πολιτισμός, Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 436-457.
  • Χασιώτης Ιωάννης, Η επανάσταση των Χιμαριωτών στα 1570 και η άλωση του Σοποτού, Ηπειρωτική Εστία, 17 (1968), σελ. 265-276.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Κονταλή Ν. Αθηνά, "Η εξέγερση της Πάτρας κατά των Οθωμανών (1571) και ο ηγετικός ρόλος του μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού Α'", Πελοποννησιακά, Παράρτημα 28 (2009), σ. 101.
  2. ↑ Κονταλή Ν. Αθηνά, "Η εξέγερση της Πάτρας κατά των Οθωμανών (1571) και ο ηγετικός ρόλος του μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού Α'", Πελοποννησιακά, Παράρτημα 28 (2009), σ. 101.
  3. ↑ Κονταλή Ν. Αθηνά, σ. 101 κ.ε.
  4. ↑ Αθ. Ε. Καραθανάση (Βενετία , 1970) Επαναστατικές κινήσεις στην Πελοπόννησο στα 1659. Πελοποννησιακά, τόμ. Η’, 1971, σελ. 239-260
  5. ↑ «Ήρωας ή τυχοδιώκτης; Ο αμφιλεγόμενος Μανιάτης πειρατής Λιμπεράκης Γερακάρης». ProtoThema. 3 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 
  6. ↑ «Το σκλαβοπάζαρο στο Οίτυλο και οι θρυλικοί κουρσάροι της Μάνης. Ποιος ήταν μονόφθαλμος πειρατής του Αιγαίου και ο μεγάλος θησαυρός που δεν βρέθηκε ποτέ - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ». www.mixanitouxronou.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 
  7. ↑ «Νάουσα 1705: η εξέγερση που τερμάτισε το παιδομάζωμα». Infognomon Politics. 21 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 
  8. ↑ Βακαλόπουλος Απόστολος, «Νέα στοιχεία για τα ελληνικά αρματολίκια και για την επανάσταση του Θύμιου Μπλαχάβα στη Θεσσαλία στα 1808», ΕΕΦΣΠΘ 9 (1965), σελ. 230-251.
  9. ↑ Meteoritis (16 Ιουνίου 2020). «meteoritis.blogspot.com: Παπά – Θύμιος Βλαχάβας : Η ζωή , οι αγώνες και η θυσία του για την λευτεριά και την ανεξαρτησία του Ελληνικού έθνους !!!». meteoritis.blogspot.com. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 
  10. ↑ «Οι θηριωδίες του Αλή Πασά. Τεμάχισε και έκοψε στα τέσσερα τον αγωνιστή Βλαχάβα και έριξε σε κλουβί με λεοπάρδαλη τον σωματοφύλακά του. Στο τέλος της ζωής του έχτιζε εκκλησίες για να πάρει άφεση αμαρτιών - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ». www.mixanitouxronou.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 
  11. ↑ Κονταλή, Αθηνά, Η συμμετοχή του Ελληνορθόδοξου κλήρου στα επαναστατικά κινήματα της Τουρκοκρατίας: 1453-1821, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Σχολή Θεολογική. Τμήμα Θεολογίας. Τομέας Ιστορικός, Αθήνα 2011, σελ. 165-174.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κατάλογος_ελληνικών_εξεγέρσεων_στην_Οθωμανική_Αυτοκρατορία_(1453-1830)&oldid=10102354"