Κιθ Χάρινγκ

Αμερικάνος καλλιτέχνης που ασχολήθηκε με το κίνημα της Pop Art

Ο Κιθ Άλλεν Χάρινγκ (αγγλικά: Keith Allen Haring, 4 Μαΐου 1958 - 16 Φεβρουαρίου 1990) ήταν Αμερικανός καλλιτέχνης της Ποπ αρτ και ακτιβιστής που έγινε ευρέως γνωστός από τα γκράφιτι που δημιούργησε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1980.[20] Μέσω των έργων του άσκησε κοινωνικό ακτιβισμό.[21][22]

Κίθ Χάρινγκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Keith Haring (Αγγλικά)
Γέννηση4  Μαΐου 1958[1][2][3]
Ρίντινγκ[4][5][6]
Θάνατος16 Φεβρουαρίου 1990 (31 ετών)
Μανχάταν[7][4][5]
Αιτία θανάτουAIDS[7]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[7]
ΚατοικίαΠίτσμπεργκ (έως 1978)[7]
Νέα Υόρκη (1978–1990)[7]
ΨευδώνυμοHaring, Ḳit‏
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[9]
Αγγλικά
ΣπουδέςSchool of Visual Arts (από 1978)
Kutztown Area High School[10]
Art Institute of Pittsburgh (από 1976)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[7][11][12]
συγγραφέας
σκιτσογράφος[13][11][14]
κοινωνικός ακτιβιστής
σχεδιαστής κοσμημάτων[15]
φωτογράφος[16]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[12]
γλύπτης[16]
τοιχογράφος[16]
σκιτσογράφος καρτούν[16]
σχεδιαστής[16]
καλλιτέχνης γκράφιτι[16]
ΑντιπρόσωποςGladstone Gallery[17]
Skarstedt Gallery[18]
Αξιοσημείωτο έργοTuttomondo
Crack Is Wack
Together we can stop AIDS
Επηρεάστηκε απόΓουίλιαμ Μπάροουζ
Περίοδος ακμής1978[19] - 1990[19]
Ιστότοπος
www.haring.com
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Χάρινγκ γεννήθηκε στο Ρέντινγκ της Πενσυλβάνια στις 4 Μαΐου 1958 και μεγάλωσε στο Kutztown. Είχε τρεις μικρότερες αδελφές, την Κέι, την Κάρεν και την Κρίστεν.[23] Από πολύ νωρίς άρχισε να ενδιαφέρεται για την τέχνη χάρη στον πατέρα του, Άλεν Χάρινγκ, που σχεδίαζε χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων μαζί του. Οι πρώτες επιρροές του περιλάμβαναν κινούμενα σχέδια των Walt Disney, Dr. Seuss, Charles Schulz, και χαρακτήρες των Looney Tunes από το The Bugs Bunny Show.[24]Από το 1976 έως το 1978 σπούδαζε εμπορική τέχνη στο Ivy School of Professional Art στο Πίτσμπεργκ, αλλά τελικά έχασε το ενδιαφέρον του για τη σχολή.Την ίδια χρονιά μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και εγγράφηκε στη Σχολή Εικαστικών Τεχνών (SVA).[24]

Καριέρα Επεξεργασία

Από το 1980 οργάνωσε εκθέσεις στο Club 57, μια γκαλερί που φιλοξένησε παραστάσεις και εκθέσεις από αναδυόμενους καλλιτέχνες, οι οποίες μαγνητοσκοπήθηκαν από τον φωτογράφο Tseng Kwong Chi.[25] Το φθινόπωρο του ίδιου έτους, ο Χάρινγκ εγκατέλειψε τη Σχολή Εικαστικών Τεχνών SVA και συνέχισε να εργάζεται στο Club 57 και στο Mudd Club, όπου επιμελήθηκε εκθέσεις.

Το 1982 ήταν μια σημαντική χρονιά για τον Χάρινγκ. Εμφανίστηκε στο Documenta στη Γερμανία και στο Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Από το 1982 έως το 1989, εμφανίστηκε σε περισσότερες από 100 ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία και δημιούργησε περισσότερα από 50 δημόσια έργα τέχνης σε δεκάδες φιλανθρωπικά ιδρύματα, νοσοκομεία, παιδικά κέντρα και ορφανοτροφεία.  

 
Ο Χάρινγκ καθώς εργάζεται στο Μουσείο Stedelijk στο Άμστερνταμ

Την περίοδο αυτή, ο Χάρινγκ ταξίδεψε σε πολλές χώρες για εκθέσεις και δημόσια έργα .Το 1984 ζωγράφισε τοίχους στο Σίδνεϊ, στη Μελβούρνη, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στη Μινεάπολη, στο Μανχάταν και στο Παρίσι.[26] Συνέχισε να είναι πολιτικά ευαισθητοποιημένος, σχεδιάζοντας μια αφίσα του κινήματος για την κατάργηση του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική το 1985. Την άνοιξη του 1986, έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Μουσείο Stedelijk στο Άμστερνταμ, όπου ζωγράφισε επίσης μια τοιχογραφία στις εγκαταστάσεις των αποθηκών του μουσείου. [27] Το 1986, ο Χάρινγκ έπειτα από πρόταση του Μουσείου Checkpoint Charlie δημιούργησε μια τοιχογραφία στο τείχος του Βερολίνου .Η τοιχογραφία είχε μήκος 300 μέτρα και απεικόνιζε κόκκινες και μαύρες αλληλοσυνδεόμενες ανθρώπινες φιγούρες σε κίτρινο φόντο. Τα χρώματα ήταν αυτά της γερμανικής σημαίας και συμβόλιζαν την ελπίδα της επανένωσης της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία.

Γκράφιτι στη Νέα Υόρκη Επεξεργασία

Ο Χάρινγκ έκανε το πρώτο από τα σχέδια του στο μετρό της Νέας Υόρκης τον Δεκέμβριο του 1980. Ο ίδιος επανειλημμένα τόνισε ότι σκόπιμα δεν έδωσε τίτλο στα έργα του για να αφήσει στο θεατή να δώσει τη δικιά του ερμηνεία σε αυτά ,αφού σύμφωνα με τον Χάρινγκ, τα έργα είναι τόσο διαφορετικά όσο τα άτομα που τα βλέπουν και τα κρίνουν. [28] [29] Ήταν σε θέση να δημιουργήσει έως και 30 σχέδια στο μετρό την ημέρα από το 1980 έως το 1985.[30]

 
Η τοιχογραφία Tuttomondo στη Πίζα

Τελευταία χρόνια και θάνατος Επεξεργασία

Ο Χάρινγκ ήταν ανοιχτά ομοφυλόφιλος και μέσω των έργων του ήθελε να υποστηρίξει το ασφαλές σεξ .Το 1988, διαγνώστηκε με ΑIDS.[28]

Aσχολήθηκε μέσω της τέχνης του με διάφορες φιλανθρωπικές εκστρατείες κατά του AIDS και ακόμη και πριν από το 1988. Το 1989 συμμετείχε στην εκτεταμένη εκστρατεία για την πρόληψη του. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ολοκλήρωσε το τελευταίο του δημόσιο έργο, το «Tuttomondo» στον εξωτερικό τοίχο της εκκλησίας του Sant'Antonio στην Πίζα. Το 1989 ίδρυσε το Keith Haring Foundation το οποίο χρηματοδοτεί μέχρι και σήμερα οργανώσεις που ασχολούνται με εκπαιδευτικά προγράμματα για μη προνομιούχα παιδιά για τη μόρφωση, πρόληψη και φροντίδα των ασθενών με ΑIDS. Λίγο πριν από το θάνατό του, ζωγράφιζε έργα που αφορούν τον θάνατο.[31]

Ο Χάρινγκ πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 1990 στην ηλικία των 31 ετών στη Νέα Υόρκη λόγω επιπλοκών του ιού HIV.[32]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb123416805. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Keith Haring». (Ολλανδικά) RKDartists. 36033.
  3. 3,0 3,1 «Keith Haring». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00083907. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. 4,0 4,1 www.haring.com/!/about-haring/bio.
  5. 5,0 5,1 The Fine Art Archive. 53691.
  6. zkm.de/en/person/keith-haring. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουνίου 2022.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 «Keith Haring, Artist, Dies at 31; Career Began in Subway Graffiti». (Αγγλικά) The New York Times. 17  Φεβρουαρίου 1990. Ανακτήθηκε στις 6  Νοεμβρίου 2017.
  8. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 2505. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb123416805. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  11. 11,0 11,1 BeWeB. 3373. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2021.
  12. 12,0 12,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/53691. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. 37162. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  14. «Amsterdam Notes». Ανακτήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 2021.
  15. Esther Doornbusch: (Ολλανδικά) hedendaagsesieraden.nl. 2016. hedendaagsesieraden.nl/2017/05/26/keith-haring/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2020.
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 16,5 vocab.getty.edu/page/ulan/500024253.
  17. gladstonegallery.com/artists. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2018.
  18. www.skarstedt.com/artists. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2018.
  19. 19,0 19,1 19,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/36033. Ανακτήθηκε στις 12  Σεπτεμβρίου 2022.
  20. Haring, Keith. (1991). Keith Haring : future primeval. Normal, Ill.: University Galleries, Illinois State University. σελίδες 1–12. ISBN 1-55859-378-0. 25610435. 
  21. Haring, Keith. (1991). Keith Haring : future primeval. Normal, Ill.: University Galleries, Illinois State University. σελίδες 16–17. ISBN 1-55859-378-0. 25610435. 
  22. Holmes, Julia, 1970- (2004). One hundred New Yorkers : a guide to illustrious lives & locations. New York: Little Bookroom. σελίδες 98–99. ISBN 1-892145-31-6. 55700850. 
  23. «About Haring». Keith Haring. 18 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  24. 24,0 24,1 «Keith Haring | Encyclopedia.com». www.encyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  25. Wheeler, André-Naquian (2 Νοεμβρίου 2017). «an oral history of club 57, the legendary 80s underground art club». i-D (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2020. 
  26. «Keith Haring». Biography (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  27. «Monumental Keith Haring Mural Uncovered in Amsterdam After Being Hidden for 30 Years». My Modern Met (στα Αγγλικά). 26 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2020. 
  28. 28,0 28,1 Sheff, David· Sheff, David (10 Αυγούστου 1989). «Keith Haring: Just Say Know». Rolling Stone (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  29. «Bio | Keith Haring». www.haring.com. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  30. «Keith Haring Paintings, Bio, Ideas». The Art Story. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  31. «Keith Haring». www.haring.com. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2020. 
  32. «JOY broadcasts Haring mural anniversary - Gay News Network». web.archive.org. 7 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία