Βικιπαίδεια

Κρίση στην Κριμαία το 2014

Η κρίση στην Κριμαία του 2014 έλαβε χώρα στην επαρχία της Κριμαίας στην Ουκρανία. Ξεκίνησε ως επακόλουθο της Ουκρανικής επανάστασης του 2014, κατά την οποία ανατράπηκε η κυβέρνηση του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς ενώ ο πρωθυπουργός Μικόλα Αζάροβ είχε παραιτηθεί ένα μήνα πιο πριν. Έγιναν διαδηλώσεις από ομάδες προσκείμενες προς τη Μόσχα που ήταν αντίθετες με τα γεγονότα στο Κίεβο και επιζητούσαν στενότερους δεσμούς ή την ενσωμάτωση στη Ρωσία και επιπρόσθετα την επέκταση της αυτονομίας ή την πιθανή ανεξαρτησία για την Κριμαία.[1] Άλλες ομάδες, που αποτελούνται κυρίως από Τατάρους της Κριμαίας και τους Ουκρανούς, διαδήλωσαν υπέρ της επανάστασης.[2]

Στρατιωτική βάση στο Perevalne κατά τη διάρκεια της κατοχής της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας και της πόλης της Σεβαστούπολης από τα ρωσικά στρατεύματα το 2014.

Το ρωσικό Κοινοβούλιο παραχώρησε στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν την εξουσία να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους καταδίκασαν τη ρωσική εισβολή στην Κριμαία και ζήτησαν από τη Μόσχα να αποσύρει τις δυνάμεις της.

Στις 6 Μαρτίου 2014 το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας αποφάσισε να ζητήσει από τη Ρωσία την επανένωση, κάτι που παραχωρήθηκε από τη Ρωσία από το δημοψήφισμα στις 16 Μαρτίου 2014. Ωστόσο, η ουκρανική εθνική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την ηγεσία του συμβουλίου και θεωρεί την πρωτοβουλία ως αντισυνταγματική.[3]

Φεβρουάριος 2014 Επεξεργασία

Στις 27 Φεβρουαρίου ένοπλοι φορώντας μάσκες κατέλαβαν έναν μεγάλο αριθμό από μεγάλα κτήρια στην Κριμαία, συμπεριλαμβανομένου του κτηρίου του Κοινοβουλίου και δύο αεροδρομίων.[4][5] [6] Επίσης, διέκοψαν όλες τις τηλεπικοινωνίες και τις διαδικτυακές υπηρεσίες μεταξύ της Κριμαίας και της υπόλοιπης Ουκρανίας.[7] Υπό πολιορκία, το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας απέλυσε την κυβέρνηση της αυτόνομης δημοκρατίας και αντικατέστησε τον πρόεδρο του συμβουλίου υπουργών της Κριμαίας, Ανατόλι Μοχιλιόφ με τον Σεργκέι Αξιόνοφ.[8]

Τα ρωσικά στρατεύματα που είναι σταθμευμένα στην Κριμαία με βάση τη διμερή συμφωνία επαναδραστηριοποιήθηκαν και δύο σκάφη του Στόλου της Βαλτικής παραβίασαν τα ουκρανικά ύδατα.[9][10]

Το Κίεβο κατηγόρησε τη Ρωσία για επέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα της Ουκρανίας, κάτι που η Ρωσία επίσημα αρνήθηκε.[11] Την 1η Μαρτίου το ρωσικό Κοινοβούλιο παραχώρησε στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν την εξουσία να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία στην Ουκρανία, έπειτα από έκκληση για βοήθεια από το ρωσόφιλο ηγέτη της Κριμαίας, Σεργκέι Αξιόνοφ.[12][13]

Την ίδια ημέρα με διάταγμα που υπέγραψε ο προσωρινός πρόεδρος της Ουκρανίας, Ολεξάντρ Τουρτσίνοφ , ο διορισμός του Αξιόνοφ ως πρωθυπουργού της Κριμαίας κρίθηκε αντισυνταγματικός.[14][15][16] Ορισμένες πηγές ισχυρίστηκαν ότι έγιναν λάθη κατά την ψηφοφορία για να αποφασιστεί η διεξαγωγή δημοψηφίσματος με θέμα την κυριαρχία και την κυβερνητική αλλαγή στην Κριμαία.[17] Ο γενικός εισαγγελέας της Ουκρανίας σημείωσε ότι οποιεσδήποτε αποφάσεις του δημοψηφίσματος έρχονται σε αντίφαση με το Σύνταγμα της Ουκρανίας και της Κριμαίας.[18]

Άνοιξη του 2014 Επεξεργασία

Στις 2 Μαρτίου πληροφορίες έκαναν λόγο για πολλά στρατιωτικά αντικείμενα της Ουκρανίας να τελούν υπό κατάληψη ή επίθεση.[19][20] Η Ουκρανία κηρύχθηκε πλήρως σε πολεμικό συναγερμό και σε ολόκληρη τη χώρα έγινε γενική επιστράτευση.[21] Το Υπουργείο Αμύνης της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι υπήρξαν προσπάθειες εσφαλμένης πληροφόρησης που έκαναν λόγο για παράδοση του ουκρανικού στρατού της Κριμαίας, κάτι που χαρακτήρισαν αναληθές.[22][23] Στις 2 Μαρτίου ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ κατήγγειλε την κυβέρνηση Γιατσενιούκ ως μη νόμιμη.[24]

Στις 3 Μαρτίου δυνάμεις χωρίς διακριτικά, που πιστεύεται ότι ήταν Ρώσοι στρατιώτες, κατέλαβαν το λιμάνι Κριμ στο Κερτς, το οποίο χρησιμεύει ως πορθμείο στο λιμάνι Καυκάς της Ρωσίας.[25][26] Το Ρωσικό Ναυτικό ξεκίνησε στρατιωτική άσκηση στο Καλίνινγκραντ στα σύνορα με τη Λιθουανία και την Πολωνία.[27][28] Οι πρόεδροι της Λιθουανίας και της Πολωνίας ζήτησαν την εφαρμογή του Άρθρου 4 της συνθήκης του NATO.[29][30] Ο νεοδιορισθείς αρχηγός του ουκρανικού Ναυτικού, Ντένις Μπερεζόφσκι, ανακοίνωσε σε τηλεοπτική του δήλωση ότι αρνείται να υπακούσει στις διαταγές της κυβέρνησης του Κίεβου.[31] Αντικαταστάθηκε από το Σέρχι Χάιντουκ. Η κυβέρνηση της Κριμαίας ανακοίνωσε τη σύσταση του δικού της υπουργείου Αμύνης.[32]

Σύμφωνα με Ουκρανούς αξιωματούχους, ουκρανικά στρατεύματα που είναι σταθμευμένα στην Κριμαία παροτρύνθηκαν να παραδοθούν ως τις 4 Μαρτίου στις 5 π.μ. (0300 GMT) ειδάλλως θα αντιμετώπιζαν ένοπλη αντιπαράθεση, μέσω τελεσιγράφου από το διοικητή του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, Αλεξάντερ Βίτκο.[33] Ωστόσο, Ρώσοι αξιωματούχοι αρνήθηκαν το εν λόγω τελεσίγραφο[34] και δεν ανακοινώθηκαν συγκρούσεις μετά τη λήξη της προθεσμίας.[35]

Στις 5 Μαρτίου η κυβέρνηση της Κριμαίας ανακοίνωσε ότι "περισσότεροι από 700 στρατιώτες και αξιωματικοί" με έδρες τη Γιάλτα, τη Φεοντοσία και τη Φιολέντ αντιστοίχως, προσχώρησαν στην κυβέρνηση της Κριμαίας, με το να κηρύξουν την ετοιμότητά τους να υπερασπιστούν την άμυνα του πληθυσμού της Κριμαίας".[36]

Το Κοινοβούλιο της Κριμαίας ψήφισε και ενέκρινε μια διακήρυξη ανεξαρτησίας της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης από την Ουκρανία, με την ονομασία Δημοκρατία της Κριμαίας, με 78 ψήφους υπέρ επί συνόλου 100, στις 11 Μαρτίου.[37][38] Στις 15 Απριλίου 2014 το ουκρανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη διακήρυξη της χερσονήσου της Νότιας Κριμαίας ως εδάφους προσωρινά κατεχόμενου από τη Ρωσική Ομοσπονδία και επέβαλε ταξιδιωτικές κυρώσεις σε Ουκρανούς που επισκέπτονται την Κριμαία.[39] Δύο ημέρες μετά, στις 17 Απριλίου, ενώ στη Μαριούπολη γίνονταν μάχες με ρωσόφωνους, με απολογισμό νεκρούς, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν σε ομιλία του στην τηλεόραση διαχώρισε την Κριμαία από την Νοτιοανατολική Ουκρανία.[40]

Την 1η Μαΐου 2014 ο μεταβατικός πρόεδρος της Ουκρανίας Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ ανακοίνωσε την επαναφορά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας.[41] Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι ένοπλοι αυτονομιστές είχαν τον έλεγχο των πόλεων Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ και Χάρκοβο, στην ανατολική Ουκρανία.[42]

Διεθνείς αντιδράσεις Επεξεργασία

Αρκετές προσωπικότητες συνέκριναν τις ρωσικές ενέργειες με την πολιτική της ναζιστικής Γερμανίας πριν από την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μετά τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο το 1936.[43][44][45][46][47]

Οι ΗΠΑ,[48] το Ηνωμένο Βασίλειο,[49] η Γαλλία,[50] η Γερμανία,[51] η Ιταλία,[52] ο Καναδάς,[53] η Ευρωπαϊκή Ένωση[54] και η ομάδα V4[55] καταδίκασαν τη Ρωσία, κατηγορώντας την για παραβίαση του διεθνούς δικαίου και της ουκρανικής κυριαρχίας.

Στις 27 Μαρτίου τα Ηνωμένα Έθνη εξέδωσαν μη δεσμευτικό ψήφισμα με το οποίο καταδίκασαν την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία. Η απόφαση έλαβε 100 υπέρ και 11 κατά , ενώ υπήρχαν και 58 αποχές..[56]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Ukraine’s Crimea: a hotbed of Russia-bound separatism». Euronews. 2014-02-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-28. https://web.archive.org/web/20140228135508/http://euronews.com/2014/02/26/ukraine-s-crimea-a-hotbed-of-russia-bound-separatism/. Ανακτήθηκε στις 2014-02-27. 
  2. ↑ «Ukraine Crimea: Rival rallies confront one another». BBC News. 2014-02-26. http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-26354705. Ανακτήθηκε στις 2014-02-27. 
  3. ↑ «Ukraine crisis: Crimea parliament asks to join Russia». BBC. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2014. 
  4. ↑ «Gunmen Seize Government Buildings in Crimea». The New York Times. 2014-02-27. http://www.nytimes.com/2014/02/28/world/europe/crimea-ukraine.html?hpw&rref=world&_r=0. Ανακτήθηκε στις 2014-03-01. 
  5. ↑ «Armed men seize two airports in Ukraine's Crimea, Yanukovich reappears». Reuters. 2014-03-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-28. https://web.archive.org/web/20140228160327/http://www.reuters.com/article/2014/02/28/us-ukraine-crisis-idUSBREA1Q1E820140228. Ανακτήθηκε στις 2014-03-01. 
  6. ↑ «Putin ready to invade Ukraine; Kiev warns of war». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  7. ↑ «Telecom services sabotaged in Ukraine's Crimea region». UPI. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2014. 
  8. ↑ «Crimean parliament dismisses autonomous republic's government». 27 Φεβρουαρίου 2014. 
  9. ↑ «Two Russian warships seen off Ukraine coast, violate agreement: Interfax». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  10. ↑ «Russian helicopters fly over Crimea - Ukraine border guards». Reuters. 9 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  11. ↑ Alissa de Carbonnel; Alessandra Prentice (2014-02-28). «Armed men seize two airports in Ukraine's Crimea, Yanukovich reappears». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-28. https://web.archive.org/web/20140228160327/http://www.reuters.com/article/2014/02/28/us-ukraine-crisis-idUSBREA1Q1E820140228. Ανακτήθηκε στις 2014-03-01. 
  12. ↑ «Ukraine crisis: Crimea leader appeals to Putin for help». BBC. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2014. 
  13. ↑ «Kremlin Clears Way for Force in Ukraine; Separatist Split Feared». New York Times. 2014-03-01. http://www.nytimes.com/2014/03/02/world/europe/ukraine.html. Ανακτήθηκε στις 2014-03-01. 
  14. ↑ Προεδρικό Διάταγμα № 187/2014. «About the Chairman of the Council of Ministers of the Autonomous Republic of Crimea». Επίσημος δικτυακός τόπος του Προέδρου της Ουκρανίας. 1 Μαρτίου 2014. 
  15. ↑ «Турчинов издал указ о незаконности назначения Аксенова премьером Крыма». 
  16. ↑ «Russian forces seize Crimea; Ukraine's interim president decries 'aggression'». Washington Post. 2 Μαρτίου 2014. 
  17. ↑ «Aksenov appointed Prime Minister of Crimea in violation of the Constitution of Ukraine and Crimea - decree». Korrespondent. 1 Μαρτίου 2014. 
  18. ↑ «The statement acting General Prosecutor of Ukraine Oleh of Makhnitsky» (Video). Γενικός Εισαγγελέας της Ουκρανίας. 1 Μαρτίου 2014. 
  19. ↑ «Російські військові штурмують українську частину в Севастополі | Українська правда». Pravda.com.ua. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  20. ↑ Baz Ratner. «Ukraina: Czy Rosja zaatakuje Krym?». Swiat.newsweek.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  21. ↑ «Ukraine declares general mobilization after Russia approves use of military force in Crimea». English pravda.ru. 24 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  22. ↑ «Ukrainian troops in the Crimea remain faithful to the oath - The Ministry of Defense». Ukrayinska Pravda. 2 Μαρτίου 2014. 
  23. ↑ «Ukrainian troops in the Crimea remain faithful to the Military oath of allegiance to the Ukrainian people». Επίσημη ιστοσελίδα Υπουργείου Αμύνης της Ουκρανίας. 2 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  24. ↑ Viktor Yanukovych. «Ukraine's new government is not legitimate – Dmitry Medvedev». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  25. ↑ «Ukraine-Russia dispute intensifies as ferry terminal in Crimea seized – World – CBC News». Cbc.ca. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2014. 
  26. ↑ David McHugh· Dalton Bennet (2 Μαρτίου 2013). «Pro-Russian Troops Take Crimea Terminal in Ukraine». Abcnews.go.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2014. 
  27. ↑ «Lietuvos pašonėje – didelės Rusijos pajėgų pratybos». Diena. 3 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  28. ↑ «Baltic Fleet holds exercises in framework of surprise inspection». Tass. 3 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  29. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2014. 
  30. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2014. 
  31. ↑ «Ukraine: live». The Telegraph. 3 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014. 
  32. ↑ «Ukraine's integration in EU». Ρωσία: Itar-tass. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2014. 
  33. ↑ «Russia gives Ukrainian forces in Crimea ultimatum to surrender – Interfax». Reuters. 2014-03-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-10. https://web.archive.org/web/20140310034121/http://in.reuters.com/article/2014/03/03/ukraine-crisis-ultimatum-idINDEEA220EV20140303. Ανακτήθηκε στις 2014-03-03. 
  34. ↑ «Europe Russia 'demands Ukrainian navy surrender'». Al jazeera. 2014-03-03. http://www.aljazeera.com/news/europe/2014/03/russia-asks-ukrainian-navy-surrender-20143315502236327.html. Ανακτήθηκε στις 2014-03-03. 
  35. ↑ «Ukraine's Yanukovych asked for troops, Russia tells UN». BBC. http://www.bbc.com/news/world-europe-26427848. Ανακτήθηκε στις 2014-03-04. .
  36. ↑ «ARC Government: three anti-aircraft missile regiment of the Armed Forces of Ukraine join Crimean side». The Voice of Russia. 2014-03-05. http://voiceofrussia.com/news/2014_03_05/ARC-Government-three-anti-aircraft-missile-regiment-of-the-Armed-Forces-of-Ukraine-join-Crimean-side-8049/. Ανακτήθηκε στις 2014-03-05. 
  37. ↑ «Yanukovych denounces Ukrainian elections as 'illegitimate'». 
  38. ↑ «Crimea parliament declares independence from Ukraine ahead of referendum». Rt.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2014. 
  39. ↑ «Ukraine Parliament declares Crimea temporarily occupied territory». IANS. news.biharprabha.com. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2014. 
  40. ↑ «Εντείνονται οι μάχες με Ρωσόφωνους, νεκροί στη Μαριούπολη». Mega TV. 17 Απριλίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  41. ↑ «Την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία επαναφέρει το Κίεβο». in.gr. 1 Μαΐου 2014. 
  42. ↑ «Το Κίεβο χάνει οριστικά και την ανατολική Ουκρανία; Μέχρι που θα φθάσει ο Πούτιν». iefimerida.gr. 1 Μαΐου 2014. 
  43. ↑ Jack Moore (3 Μαρτίου 2014). «Crimea Invasion: \'Putin Acting Like Hitler\' in Ukraine Land Snatch». International Business Time. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  44. ↑ «Albright: "Putin may have deeply miscalculated"». CNN Press Room. 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  45. ↑ «Sochi is to Putin what Berlin in 1936 was to Hitler, says Garry Kasparov». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  46. ↑ «Putin 'a new Hitler heading for Europe': Ukrainian MP». CNBC. 3 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  47. ↑ «Ukraine looks to reform with an eye on Europe». Associated Press. 27 Οκτωβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2014. 
  48. ↑ «Obama: Russia 'On The Wrong Side of History' On Ukraine». The Huffington Post. 3 Μαρτίου 2014. 
  49. ↑ «Ukraine crisis: Russia faces 'costs and consequences', warns William Hague». The Telegraph. 2014-03-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-06. https://web.archive.org/web/20140306180521/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/ukraine/10672977/Ukraine-crisis-Russia-faces-costs-and-consequences-warns-William-Hague.html. Ανακτήθηκε στις 2014-03-05. 
  50. ↑ «UK and France pull out of G8 preparatory talks over Ukraine crisis». UK: The Guardian. 2 Μαρτίου 2014. .
  51. ↑ «Ukraine crisis: Vladimir Putin has lost the plot, says German chancellor». The Guardian. UK. 3 Μαρτίου 2014. .
  52. ↑ «Italy appeals to Russia to negotiate, not invade Ukraine», Reuters, 2014-03-02, http://www.reuters.com/article/2014/03/02/us-ukraine-crisis-italy-idUSBREA210OP20140302, ανακτήθηκε στις 2014-03-05 .
  53. ↑ Prime Minister of Canada. «Statement on the situation in Ukraine». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2014. .
  54. ↑ «Ukraine crisis: EU gives Russia 48-hour deadline to return troops to barracks in Crimea». The Telegraph. UK. 
  55. ↑ «Γραφείο Πρωθυπουργού». Ουγγαρία: Κυβέρνηση. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2014. .
  56. ↑ «Backing Ukraine's territorial integrity, UN Assembly declares Crimea referendum invalid». Ιστοσελίδα Ηνωμένων Εθνών. 27 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κρίση_στην_Κριμαία_το_2014&oldid=10438497"