Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου
Η Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος (αγγλικά: His Majesty's Government, HMG),[1] που συνήθως αναφέρεται ως η Βρετανική Κυβέρνηση (British Government), είναι η κεντρική κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας.[2]
| British Government | |
 | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Ίδρυση | 1707 |
| Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας |
| Επικεφαλής | Πρωθυπουργός |
| Διορίζεται από | Μονάρχη |
| Κύριο όργανο | Υπουργικό Συμβούλιο |
| Υπουργεία | 25 (Κυβέρνηση Σούνακ) |
| Λογοδοτεί σε | Βουλή των Κοινοτήτων |
| Έδρα | Γουάιτχολ, Λονδίνο |
| Ιστοσελίδα | gov.uk |
Επικεφαλής της κυβέρνησης είναι ο πρωθυπουργός, ο οποίος επιλέγει όλους τους υπόλοιπους υπουργούς. Ο πρωθυπουργός και οι υπόλοιποι αρχαιότεροι υπουργοί ανήκουν στην ανώτατη επιτροπή λήψης αποφάσεων, γνωστή ως Υπουργικό Συμβούλιο.[2] Οι υπουργοί της κυβέρνησης είναι μέλη του Κοινοβουλίου, και είναι υπόλογοι σ' αυτό. Η κυβέρνηση εξαρτάται από το Κοινοβούλιο όσον αφορά την πρωτογενή νομοθεσία,[3] πράγμα που σημαίνει ότι στην πράξη η κυβέρνηση πρέπει να επιδιώξει επανεκλογή το πολύ ανά πενταετία. Ο μονάρχης επιλέγει ως πρωθυπουργό τον ηγέτη του κόμματος που έχει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο.[4]
Σύμφωνα με το μη κωδικοποιημένο βρετανικό σύνταγμα, η εκτελεστική εξουσία βρίσκεται και στο μονάρχη, αν και αυτή η εξουσία ασκείται μόνο από, ή με τη συμβουλή του πρωθυπουργού και του Υπουργικού Συμβουλίου.[5] Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου συμβουλεύουν τον μονάρχη ως μέλη του Μυημένου Συμβουλίου. Μπορούν επίσης να ασκήσουν εξουσία απ' ευθείας ως ηγέτες των Κυβερνητικών Τμημάτων.
Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια συνταγματική μοναρχία στην οποία ο βασιλεύων μονάρχης (δηλαδή ο βασιλιάς ή η βασίλισσα που είναι ο αρχηγός του κράτους σε κάθε δεδομένη στιγμή) δεν λαμβάνει άμεσα πολιτικές αποφάσεις. Όλες οι πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται από την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο. Αυτή η συνταγματική τάξη πραγμάτων είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς ιστορίας περιορισμού και μείωσης της πολιτικής δύναμης του μονάρχη, η οποία ξεκινά από την παραχώρηση της Μάγκνα Κάρτα το 1215.
Από την αρχή της βασιλείας του Εδουάρδου Ζ΄ το 1901, ο πρωθυπουργός άρχισε να αποτελεί εκλεγμένο μέλος του κοινοβουλίου και συνεπώς άμεσα υπόλογος στη Βουλή των Κοινοτήτων. Το ίδιο ισχύει και για τον καγκελάριο του θησαυροφυλακίου. Θα ήταν πιθανώς σήμερα πολιτικά απαράδεκτο να εκφωνηθεί η ομιλία για τον προϋπολογισμό στη Βουλή των Λόρδων, από βουλευτές οι οποίοι δεν μπορούν να απευθυνθούν άμεσα στον καγκελάριο, ειδικά τώρα που οι λόρδοι έχουν πολύ περιορισμένες εξουσίες σε οικονομικά ζητήματα. Ο τελευταίος καγκελάριος του θησαυροφυλακίου που ήταν μέλος της Βουλής των Λόρδων ήταν ο Τόμας Ντένμαν, ο οποίος υπηρέτησε ως προσωρινός καγκελάριος του θησαυροφυλακίου το 1834.[6]
Η Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας και το Στέμμα Επεξεργασία
Ο Βρετανός μονάρχης, επί του παρόντος ο Κάρολος Γ΄, είναι ο ανώτατος άρχοντας και ο κυρίαρχος, αλλά όχι ο επικεφαλής της κυβέρνησης. Ο μονάρχης συμμετέχει κατά το ελάχιστο στην άμεση διακυβέρνηση της χώρας και παραμένει ουδέτερος στις πολιτικές υποθέσεις. Ωστόσο, η εξουσία του κράτους που ανήκει στον ανώτατο άρχοντα, γνωστή ως το Στέμμα, παραμένει η πηγή της εκτελεστικής εξουσίας που ασκείται από την κυβέρνηση.
Πέρα του ότι αποτελεί την πηγή της κοινοβουλευτικής εξουσίας, το Στέμμα διαθέτει επίσης ένα σώμα εξουσιών σε ορισμένα συλλογικά ζητήματα, γνωστά ως βασιλικά προνόμια. Οι εξουσίες αυτές κυμαίνονται από το προνόμιο της έκδοσης ή ανάκλησης διαβατηρίων έως την κήρυξη πολέμου. Με μακροχρόνια πρωτόκολλα, οι περισσότερες από αυτές τις εξουσίες ανατίθενται από τον κυρίαρχο σε διάφορους υπουργούς ή άλλους αξιωματούχους του Στέμματος, οι οποίοι μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν χωρίς να χρειάζεται να λάβουν τη συγκατάθεση του Κοινοβουλίου.
Ο πρωθυπουργός έχει επίσης εβδομαδιαίες συναντήσεις με τον μονάρχη, ο οποίος «έχει το δικαίωμα και το καθήκον να εκφράζει τις απόψεις του για κυβερνητικά ζητήματα... Αυτές οι συναντήσεις, όπως και με όλες τις επικοινωνίες μεταξύ του Βασιλιά και της κυβέρνησής του, παραμένουν αυστηρά εμπιστευτικές. Έχοντας εκφράσει τις απόψεις του, ο Βασιλιάς συμμορφώνεται με τις συμβουλές των υπουργών του».[7]
Οι εξουσίες των βασιλικών προνομίων περιλαμβάνουν, ενδεικτικά, τα ακόλουθα:
Εσωτερικές εξουσίες Επεξεργασία
- Εξουσία διορισμού (και, θεωρητικά, απόλυσης) ενός Πρωθυπουργού. Αυτή η εξουσία ασκείται από τον ίδιο τον μονάρχη. Ο διορισμός γίνεται σε άτομο που είναι πιθανότερο να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας στη Βουλή των Κοινοτήτων.
- Εξουσία διορισμού και απόλυσης άλλων υπουργών. Αυτή η εξουσία ασκείται από τον μονάρχη κατόπιν συμβουλής του πρωθυπουργού.
- Εξουσία να συναινεί και να εκτελεί νόμους με την παροχή της «βασιλικής σύμφωνης γνώμης» σε νομοσχέδια του Κοινοβουλίου. Αυτό ασκείται από τον μονάρχη, ο οποίος έχει επίσης θεωρητικά την εξουσία να αρνηθεί τη «βασιλική σύμφωνη γνώμη», αν και κανένας μονάρχης δεν έχει απορρίψει νομοσχέδιο ψηφισμένο από το Κοινοβούλιο μετά το 1708.
- Εξουσία να δίνει και να αναθέτει την εκτέλεση εντολών σε αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων.
- Εξουσία να διοικεί τις ένοπλες δυνάμεις. Η εξουσία αυτή ασκείται από το Συμβούλιο Άμυνας στο όνομα του Βασιλιά.
- Εξουσία διορισμού μελών στο Ανακτοβούλιο.
- Εξουσία έκδοσης, αναστολής, ακύρωσης, κατάσχεσης, υπαναχώρησης ή ανάκλησης βρετανικών διαβατηρίων και γενική εξουσία παροχής ή άρνησης βρετανικών ευκολιών διαβατηρίου σε Βρετανούς υπηκόους. Η άσκηση της εξουσίας ασκείται στο Ηνωμένο Βασίλειο (αλλά όχι απαραίτητα στη Νήσο του Μαν, στις Νήσους της Μάγχης ή στα Βρετανικά Υπερπόντια Εδάφη) από τον υπουργό εσωτερικών.
- Εξουσία να απονέμει χάρη για οποιαδήποτε καταδίκη (βασιλικό προνόμιο τους ελέους).
- Εξουσία να χορηγεί, να ακυρώνει και να καταργεί οποιαδήποτε διάκριση.
- Εξουσία δημιουργίας εταιρειών (συμπεριλαμβανομένου του καθεστώτος μιας πόλης), μέσα από βασιλικό διάταγμα, αλλά και εξουσία τροποποίησης, αντικατάστασης και ανάκλησης υφιστάμενων διαταγμάτων.
Εξωτερικές εξουσίες Επεξεργασία
- Εξουσία να συνάπτει και να επικυρώνει συνθήκες.
- Εξουσία να κηρύσσει πόλεμο και να συνομολογήσει ειρήνη με άλλα έθνη.
- Εξουσία να αναπτύσσει τις ένοπλες δυνάμεις στο εξωτερικό.
- Εξουσία να αναγνωρίζει κράτη.
- Εξουσία να διαπιστεύει and να δέχεται διπλωμάτες.
Παρόλο που το Ηνωμένο Βασίλειο δεν διαθέτει ένα ενιαίο συνταγματικό έγγραφο, η κυβέρνηση δημοσίευσε την ανωτέρω λίστα τον Οκτώβριο του 2003 για καταστήσει διαφανείς ορισμένες από τις εξουσίες που ασκούνται στο όνομα του μονάρχη και αποτελούν μέρος των βασιλικών προνομίων.[8] Ωστόσο, η πλήρης έκταση των βασιλικών προνομίων δεν έχει ποτέ καθοριστεί πλήρως, καθώς πολλά από αυτά προέρχονται από το αρχαίο έθιμο και την περίοδο της απόλυτης μοναρχίας ή τροποποιήθηκαν με μεταγενέστερη συνταγματική πράξη.
Υπουργοί και τμήματα Επεξεργασία
Το 2019 υπήρχαν περίπου 120 κυβερνητικοί υπουργοί[9] υποστηριζόμενοι από 560.000[10] δημόσιους υπαλλήλους και άλλο προσωπικό, απασχολούμενοι στα 25 υπουργικά τμήματα[11] και τους εκτελεστικούς οργανισμούς τους. Υπήρχαν ακόμη 20 μη υπουργικά τμήματα με ένα εύρος περαιτέρω καθηκόντων.
Θεωρητικά, ένας υπουργός της κυβέρνησης δεν χρειάζεται να είναι μέλος καμίας από τις δύο Βουλές. Στην πράξη, ωστόσο, εφαρμόζεται η πρακτική οι υπουργοί να είναι μέλη είτε της Βουλής των Κοινοτήτων είτε της Βουλής των Λόρδων, προκειμένου να είναι υπόλογοι στο Κοινοβούλιο. Κατά καιρούς, οι πρωθυπουργοί διορίζουν μη εκλεγμένους υπουργούς. Τα τελευταία χρόνια τέτοιοι υπουργοί έχουν διοριστεί στη Βουλή των Λόρδων.[12]
Για την πιο πρόσφατη κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου δείτε : Κυβέρνηση Λιζ Τρας
Κατάλογος Κυβερνήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου Επεξεργασία
| Διάρκεια | Πρωθυπουργία | Κόμμα /
Τύπος |
Πρωθυπουργός | Μονάρχης | |
|---|---|---|---|---|---|
| 14 Δεκεμβρίου 1918 – 19 Οκτωβρίου 1922 | Κυβερνήσεις του Λόιντ Τζορτζ | Φιλελεύθερο | Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ | Γεώργιος Ε΄ | |
| 23 Οκτωβρίου 1922 – 20 Μαΐου 1923 | Κυβέρνηση Άντριου Μπόναρ Λω | Συντηρητικό | Άντριου Μπόναρ Λω | ||
| 22 Μαΐου 1923 – 22 Ιανουαρίου 1924 | Κυβερνήσεις του Στάνλεϊ Μπάλντουιν | Στάνλεϊ Μπάλντουιν | |||
| 22 Ιανουαρίου 1924 – 4 Νοεμβρίου 1924 | Κυβερνήσεις του Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ | Εργατικό (Κυβ. μειοψηφίας) | Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ | ||
| 4 Νοεμβρίου 1924 –
4 Ιουνίου 1929 |
Κυβερνήσεις του Στάνλεϊ Μπάλντουιν | Συντηρητικό | Στάνλεϊ Μπάλντουιν | ||
| 5 Ιουνίου 1929 –
24 Αυγούστου 1931 |
Κυβερνήσεις του Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ | Εργατικό | Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ | ||
| 24 Αυγούστου 1931 – 27 Οκτωβρίου 1931 | Οικουμενικές Κυβερνήσεις | Οικουμενική Κυβέρνηση | |||
| 27 Οκτωβρίου 1931 – 7 Ιουνίου 1935 | |||||
| 7 Ιουνίου 1935 – 28 Μαΐου 1937 | Στάνλεϊ Μπάλντουιν | Εδουάρδος Η΄ | |||
| Γέωργιος ΣΤ΄ | |||||
| 28 Μαΐου 1937 – 3 Σεπτεμβρίου 1939 | Νέβιλ Τσάμπερλεν | ||||
| 3 Σεπτεμβρίου 1939 – 10 Μαΐου 1940 | Κυβέρνηση πολέμου Νέβιλ Τσάμπερλεν | ||||
| 10 Μαΐου 1940 – 23 Μαΐου 1945 | Κυβερνήσεις του Ουίνστον Τσώρτσιλ | Ουίνστον Τσώρτσιλ | |||
| 23 Μαΐου 1945 – 26 Ιουλίου 1945 | Κυβερνήσεις του Ουίνστον Τσώρτσιλ | Υπηρεσιακή Κυβέρνηση | |||
| 26 Ιουλίου 1945 – 23 Φεβρουαρίου 1950 | Κυβερνήσεις του Κλέμεντ Άτλι | Εργατικό | Κλέμεντ Άτλι | ||
| 23 Φεβρουαρίου 1950 – 26 Οκτωβρίου 1951 | Κυβερνήσεις του Κλέμεντ Άτλι | ||||
| 26 Οκτωβρίου 1951 – 5 Απριλίου 1955 | Κυβερνήσεις του Ουίνστον Τσώρτσιλ | Συντηρητικό | Ουίνστον Τσώρτσιλ | ||
| Ελισάβετ Β΄ | |||||
| 6 Απριλίου 1955 – 9 Ιανουαρίου 1957 | Κυβέρνηση Άντονι Ήντεν | Άντονι Ήντεν | |||
| 9 Ιανουαρίου 1957 – 8 Οκτωβρίου 1959 | Κυβερνήσεις του Χάρολντ Μακμίλαν | Συντηρητικό | Χάρολντ Μακμίλαν | ||
| 8 Οκτωβρίου 1959 – 18 Οκτωβρίου 1963 | Κυβερνήσεις του Χάρολντ Μακμίλαν | ||||
| 19 Οκτωβρίου 1963 – 16 Οκτωβρίου 1964 | Κυβέρνηση Άλεκ Ντάγκλας-Χιουμ | Άλεκ Ντάγκλας-Χιουμ | |||
| 16 Οκτωβρίου 1964 – 31 Μαρτίου 1966 | Κυβερνήσεις του Χάρολντ Ουίλσον | Εργατικό | Χάρολντ Ουίλσον | ||
| 31 Μαρτίου 1966 – 19 Ιουνίου 1970 | Κυβερνήσεις του Χάρολντ Ουίλσον | ||||
| 19 Ιουνίου 1970 – 4 Μαρτίου 1974 | Κυβέρνηση Έντουαρντ Χιθ | Συντηρητικό | Έντουαρντ Χιθ | ||
| 4 Μαρτίου 1974 –
10 Οκτωβρίου 1974 |
Κυβερνήσεις του Χάρολντ Ουίλσον | Εργατικό (Κυβ. μειοψηφίας) | Χάρολντ Ουίλσον | ||
| 10 Οκτωβρίου 1974 – 5 Απριλίου 1976 | Κυβερνήσεις του Χάρολντ Ουίλσον | Εργατικό
Από το 1977 έως το 1979: Εργατικό – (Κυβ. μειοψηφίας) | |||
| 5 Απριλίου 1976 –
4 Μαΐου 1979 |
Κυβέρνηση Τζέιμς Κάλαχαν | Τζέιμς Κάλαχαν | |||
| 4 Μαΐου 1979 –
10 Ιουνίου 1983 |
Κυβερνήσεις της Μάργκαρετ Θάτσερ | Συντηρητικό | Μάργκαρετ Θάτσερ | ||
| 10 Ιουνίου 1983 –
11 Ιουνίου 1987 |
Κυβερνήσεις της Μάργκαρετ Θάτσερ | ||||
| 11 Ιουνίου 1987 –
28 Νοεμβρίου 1990 |
Κυβερνήσεις της Μάργκαρετ Θάτσερ | ||||
| 28 Νοεμβρίου 1990 –
10 Απριλίου 1992 |
Κυβερνήσεις του Τζον Μέιτζορ | Τζον Μέιτζορ | |||
| 10 Απριλίου 1992 –
13 Δεκεμβρίου 1996 |
Κυβερνήσεις του Τζον Μέιτζορ | Συντηρητικό | |||
| 13 Δεκεμβρίου 1996 –
2 Μαΐου 1997 |
Συντηρητικό (Κυβ. μειοψηφίας) | ||||
| 2 Μαΐου 1997 –
8 Ιουνίου 2001 |
Κυβερνήσεις του Τόνι Μπλερ
|
Εργατικό | Τόνι Μπλερ | ||
| 8 Ιουνίου 2001 –
6 Μαΐου 2005 |
Κυβερνήσεις του Τόνι Μπλερ
| ||||
| 6 Μαΐου 2005 –
27 Ιουνίου 2007 |
Κυβερνήσεις του Τόνι Μπλερ
| ||||
| 27 Ιουνίου 2007 –
11 Μαΐου 2010 |
Κυβέρνηση Γκόρντον Μπράουν | Εργατικό και υπηρεσιακή (Μάιος 2010) |
Γκόρντον Μπράουν | ||
| 11 Μαΐου 2010 – 8 Μαΐου 2015 | Κυβερνήσεις του Ντ. Κάμερον | Συντηρητικό–Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (Κυβ. συνεργασίας) |
Ντέιβιντ Κάμερον | ||
| 8 Μαΐου 2015 – 13 Ιουλίου 2016 | Κυβερνήσεις του Ντ. Κάμερον | Συντηρητικό | |||
| 13 Ιουλίου 2016 – 8 Ιουνίου 2017 | Κυβερνήσεις της Τερέζας Μέι | Συντηρητικό και υπηρεσιακή (Ιούνιος 2017) |
Τερέζα Μέι | ||
| 8 Ιουνίου 2017 – 11 Ιουνίου 2017 | |||||
| 11 Ιουνίου 2017 – 24 Ιουλίου 2019 | Κυβερνήσεις της Τερέζας Μέι | Συντηρητικό | |||
| 24 Ιουλίου 2019 – 16 Δεκεμβρίου 2019 | Κυβερνήσεις του Μπόρις Τζόνσον | Μπόρις Τζόνσον | |||
| 16 Δεκεμβρίου 2019 – 6 Σεπτεμβρίου 2022 | Κυβερνήσεις του Μπόρις Τζόνσον | Συντηρητικό | |||
| 6 Σεπτεμβρίου 2022 – 25 Οκτωβρίου 2022 | Κυβέρνηση Λιζ Τρας | Λιζ Τρας | |||
| Κάρολος Γ΄ | |||||
| 25 Οκτωβρίου 2022 – εν ενεργεία | Κυβέρνηση Ρίσι Σούνακ | Ρίσι Σούνακ |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Her Majesty's Government Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2010
- ↑ 2,0 2,1 Overview of the UK system of government : Directgov – Government, citizens and rights. Archived direct.gov.uk webpage. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Legislation». UK Parliament. 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ House of Commons – Justice Committee – Written Evidence. Publications.parliament.uk. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2010.
- ↑ The monarchy : Directgov – Government, citizens and rights. Archived direct.gov.uk webpage. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2014.
- ↑ The Parliament Acts – UK Parliament. Parliament.uk (21 April 2010). Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ «Queen and Prime Minister». The British Monarchy. 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ Mystery lifted on Queen's powers | Politics. The Guardian. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ Maer, Lucinda; Kelly, Richard (31 March 2021). Limitations on the number of Ministers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-05-09. https://web.archive.org/web/20210509051044/https://commonslibrary.parliament.uk/research-briefings/sn03378/. Ανακτήθηκε στις 2021-05-09.
- ↑ Civil Service Statistics Αρχειοθετήθηκε 10 November 2013 στο Wayback Machine.. civilservant.org.uk. September 2011
- ↑ LIST OF MINISTERIAL RESPONSIBILITIES Including Executive Agencies and NonMinisterial Departments. Cabinet Office 2009
- ↑ Maer, Lucinda (2017-09-04). Ministers in the House of Lords. https://researchbriefings.parliament.uk/ResearchBriefing/Summary/SN05226.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία