Κόλλα ονομάζεται ουσία η οποία χρησιμεύει για την συγλιση αντικειμένων .Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από κόλλες, ειδικές για κάθε εφαρμογή. Για παράδειγμα υπάρχουν κόλλες για ξύλα, για μέταλλα, για γυαλιά κ.λ.π. Κάθε κόλλα έχει και συγκεκριμένο χρόνο σκλήρυνσης. Για παράδειγμα, οι κυανοακρυλικές κόλλες ενεργούν σε μερικά δευτερόλεπτα, ενώ οι ξυλόκολλες χρειάζονται αρκετή ώρα για να ενεργήσουν.

Διαφανής κόλλα νιτροκυτταρίνης από σωληνάριο.

Οι κόλλες είναι ουσίες οι οποίες όταν έλθουν σε επαφή με τον αέρα ή με άλλο υλικό, σκληραίνουν και συγκολλούν τις επιφάνειες με τις οποίες βρίσκονται σε επαφή.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στις κατηγορίες υλικών και μηχανισμών λειτουργίας κάθε κόλλας. Υπάρχουν κόλλες που σκληραίνουν όταν εξατμιστεί το διαλυτικό το οποίο περιέχουν, άλλες κόλλες που σκληραίνουν όταν κρυσταλλωθούν, άλλες όταν πέσει πάνω τους ηλιακή ή υπεριώδης ακτινοβολία και οι θερμοπλαστικές κόλλες, οι οποίες σκληραίνουν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και για την εφαρμογή τους χρησιμοποιούνται υψηλότερες θερμοκρασίες 120-180º C, στις οποίες είναι ρευστές. Υπάρχουν κόλλες δυο υλικών, οι οποίες αποτελούνται από δυο υλικά τα οποία δεν έχουν ιδιότητες κόλλας τα οποία όταν αναμιχθούν αντιδρούν και σχηματίζουν ισχυρές κόλλες, υπάρχουν ακόμη κόλλες σε σκόνη οι όποιες σκληραίνουν με την προσθήκη νερού (π.χ. κόλλα πλακιδίων).

Ανάλογα με τη χρήση της κάθε κόλλας, ταιριάζουν διαφορετικές κόλλες. Ένα κριτήριο είναι το πάχος του στρώματος της κόλλας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί (για ανώμαλες επιφάνειες χρειάζεται παχύρρευστη κόλλα που να μπαίνει στα κενά, ενώ για επιφάνειες που ταιριάζουν απόλυτα ταιριάζει κόλλα τόσο λεπτή ώστε να είναι αποτελεσματική σε μορφή λεπτού φίλμ). Άλλο κριτήριο είναι η δύναμη που χρειάζεται να έχει η κόλλα (συνήθως όσο πιο δυνατή η κόλλα τόσο καλύτερα, αλλά υπάρχουν και εφαρμογές για κόλλες με μικρή αντοχή). Σε ορισμένες περιπτώσεις σημαντικό κριτήριο είναι ο χρόνος σκλήρυνσης.