Κόμης του Άλστερ

(Ανακατεύθυνση από Κόμης του Όλστερ)

Ο τίτλος Κόμης του Άλστερ δημιουργήθηκε έξι φορές στην Ιρλανδία και δυο φορές στην Αγγλία, το 1928 ο τίτλος μετέβη στον δούκα του Άλστερ που τον παραχώρησε στον μεγαλύτερο γιο του, ο σημερινός είναι ο Αλεξάντερ Ουίνδσορ, κόμης του Άλστερ. Η Άλστερ είναι μια από τις τέσσερις παραδοσιακές επαρχίες της Ιρλανδίας, βρίσκεται στα σημερινά σύνορα της βόρειας Ιρλανδίας. Ο Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας δημιούργησε τρία Παλατινάτα στην Ιρλανδία στην διάρκεια της Νορμανδικής επίθεσης στο νησί και τα παραχώρησε σε Νορμανδούς ευγενείς. Ο Νορμανδό-Ουαλός ευγενής Ρίτσαρντ ντε Κλερ, κόμης του Στριγκουίλ γνωστός σαν "Στρόνγκμποου" πήρε πρώτος την κομητεία του Λένστερ. Ο Άγγλο-Νορμανδός ευγενής Σερ Ούγος ντε Λάσι πήρε την κομητεία του Μιθ. Ο Ερρίκος Β΄ δημιούργησε από έμπνευση την τρίτη κομητεία του Παλατινάτου του Άλστερ (1181) που την έδωσε στον ευγενή Τζον ντι Κόρσι (1160 - 1219), αργότερα δημιούργησε την ηγεμονία του Κόνοτ που έγινε σύντομα αντίπαλος των ντε Λάσι.[1] Δεν υπάρχουν πηγές της εποχής για την δημιουργία της κομητείας του Άλστερ αλλά τα ιστορικά αρχεία της οικογένειας Κόρσι όπως αναλύθηκαν τον 19ο αιώνα οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα.[2]

Τα σύμβολα του Ούγου ντε Λάσι ως κόμη του Άλστερ

Δημιουργία της κομητείας Επεξεργασία

 
Τα σύμβολα των Ντε Μπεργκ ως κόμητες του Άλστερ

Οι Κόρσι αν και στην αρχή είχαν δικαιωματικά μόνο το ένα έκτο του Βρετανικού νησιού σταδιακά επεκτάθηκαν με εισβολές χωρίς άδεια στα περισσότερα μέρη του νησιού, αυτό προκάλεσε την οργή του βασιλιά Ιωάννη του Ακτήμονα. Ο Ούγος ντε Λάσι ο Νεώτερος γιος του κόμητος του Μιθ κατηγόρησε τους Κόρσι ότι αρνήθηκαν να πληρώσουν τον φόρο τους στον βασιλιά, ο Ιωάννης τους έστειλε επιστολή να συμμορφωθούν διαφορετικά θα προχωρούσε σε κατάσχεση των εδαφών τους.[3] Όπως περιγράφουν οι "Τέσσερις Μάστερ" (1203) ο Ούγος ντε Λάσι ο Νεώτερος με ένα Αγγλικό στρατιωτικό σώμα έφτασε στο Άλστερ από το Μιθ και έδιωξε τους Κόρσι.

Ακολούθησε αιματηρή μάχη ανάμεσα στις δυο πλευρές αλλά ο Ντι Κόρσι δραπέτευσε μετά την ήττα. Οι Ντε Λάσι αφού "λεηλάτησαν τις εκκλησίες και τα εδάφη του" ανάγκασαν τον Ντι Κόρσι να δραπετεύσει στην Τίρον που ζήτησε άσυλο από την οικογένεια Όουεν αλλά οι Άγγλοι τον καταδίωξαν μέχρι το Καρικφέργκους στο Άντριμ. Την Μεγάλη Παρασκευή του 1204 ο Ντι Κόρσι προσευχήθηκε στην εκκλησία του Ντάουνπατρικ από την οποία είχε διώξει (1177) τους Αυγουστινιανούς μοναχούς που είχε τοποθετήσει ο Άγιος Μαλάκι (1094 - 1148) το 1124 και τους αντικατέστησε με Βενεδικτιανούς μοναχούς. Ο θρύλος περιγράφει τον Ντι Κόρσι να παίρνει άοπλος ένα τσεκούρι από τους άντρες του Ντε Λάσι και να σκοτώνει 13 από αυτούς πριν παραδοθεί, μεταφέρθηκε στην Αγγλία και φυλακίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου.[4][5] Ο βασιλιάς αργότερα συγχώρεσε τον Ντι Κόρσι αλλά δεν του επέτρεψε να επιστρέψει στην Ιρλανδία και να πάρει τα εδάφη του.

Οι Ντε Λάσι Επεξεργασία

Τα εδάφη και οι τίτλοι των Ντε Λάσι κατασχέθηκαν αλλά τους παραχωρήθηκε η πρώτη δημιουργία της κομητείας του Άλστερ (1205) από τα εδάφη που είχε ο Τζων Ντι Κόρσι πριν από την ήττα. Ο Ούγος Ντε Λάσι ήταν ο νέος κάτοχος και κόμης, του δόθηκαν τα εδάφη αλλά οι εκκλησίες παρέμειναν στο στέμμα, σύμφωνα με βασιλικό διάταγμα προς τους λόρδους της Ιρλανδίας :[6]

"Να γνωρίζετε ότι παραδίδω στον Ούγο Ντε Λάσι τα εδάφη του Άλστερ για την πίστη του σε μένα και τις υπηρεσίες του, τα ίδια εδάφη που κατείχε ο Τζων Ντι Κόρσι πριν τα χάσει στο πεδίο της μάχης. Να γνωρίζετε όμως ότι θέλω να διατηρήσω όλους τους σταυρούς στα εδάφη αυτά. Ο Ούγος βρίσκεται στην υπηρεσία μας και σας διατάζω μαζί του να είστε υπάκουοι σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις μας"'.[7]

Ένα βασιλικό διάταγμα την επόμενη χρονιά του παραχώρησε επίσημα "ολόκληρη την γη του Άλστερ". Ο Ούγος πέθανε το 1243 αφήνοντας μόνο μια κόρη την Λαίδη Ματθίλδη Ντε Λάσι που παντρεύτηκε που παντρεύτηκε τον Γουόλτερ Ντε Μπεργκ, λόρδο του Κόνοτ (1264) που έγινε ο δημιουργός της τρίτης κομητείας του Άλστερ χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του.[8][9][10][11]

Οι Μόρτιμερ Επεξεργασία

 
Τα σύμβολα των Μόρτιμερ ως κόμητες του Άλστερ

Οι Ντε Μπεργκ οικειοποιήθηκαν στην σημαία τους τα σύμβολα του Άλστερ μέσω της θηλυκής γραμμής και τελικά συγχωνεύτηκε με το στέμμα. Ο τρίτος κόμης Γουίλιαμ Μπεργκ, 3ος κόμης του Άλστερ δολοφονήθηκε σε ηλικία 20 ετών αφήνοντας μια κόρη την Ελισάβετ Μπεργκ, 4η κόμισσα του Άλστερ που παντρεύτηκε τον Λάιονελ της Αμβέρσας δεύτερο γιο του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας και της Φιλίππης του Αινώ. Η κόρη τους Φιλίππη, 5η κόμισσα του Άλστερ έγινε η επόμενη κόμισσα και μεταφέρθηκαν τα δικαιώματα της στον σύζυγο της Εδμόνδο Μόρτιμερ, 3ο κόμη του Μαρς και στην οικογένεια Μόρτιμερ.[12]

Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ, 5ος κόμης του Μαρς και 7ος κόμης του Άλστερ πέθανε χωρίς απογόνους, τον κληρονόμησε ο ανιψιός του Ριχάρδος της Υόρκης γιος της αδελφής του Άννας Μόρτιμερ και του Ριχάρδου του Κέιμπριτζ. Ο Ριχάρδος κληρονόμησε και τα κληρονομικά δικαιώματα τον Μόρτιμερ για τον θρόνο της Αγγλίας με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ο Πόλεμος των Ρόδων. Ο Οίκος της Υόρκης που εκπροσωπούσε ο Ριχάρδος βγήκε ο νικητής στον θρόνο, ο γιος του Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας έγινε ο επόμενος βασιλιάς (4 Μαρτίου 1461), η κομητεία του Άλστερ ενσωματώθηκε στο Αγγλικό στέμμα.

Τελευταίες δημιουργίες Επεξεργασία

Ο τίτλος του κόμη του Άλστερ δημιουργήθηκε κατόπιν άλλες έξι φορές από την βασιλική οικογένεια της Αγγλίας. Η τελευταία δημιουργία έγινε από τον Ερρίκο του Γκλόστερ τρίτο γιο του Γεωργίου Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Μαίρης του Τεκ, ήταν ταυτόχρονα δούκας του Γκλόστερ, κόμης του Άλστερ και βαρόνος του Καλλοντέν.[13]

Κόμητες του Παλατινάτου του Άλστερ (1181) Επεξεργασία

 
Τα σύμβολα του Ριχάρδου της Υόρκης ως κόμη του Άλστερ

Κόμητες του Άλστερ της Ιρλανδίας - 1η δημιουργία (1205) Επεξεργασία

Κόμητες του Άλστερ της Ιρλανδίας - 2η δημιουργία (1264) Επεξεργασία

Κόμητες του Άλστερ της Ιρλανδίας - 3η δημιουργία (1659) Επεξεργασία

Κόμητες του Άλστερ της Ιρλανδίας - 4η δημιουργία (1716) Επεξεργασία

Κόμητες του Άλστερ της Ιρλανδίας - 5η δημιουργία (1760) Επεξεργασία

Κόμητες του Άλστερ της Ιρλανδίας - 6η δημιουργία (1784) Επεξεργασία

Κόμητες του Άλστερ του Ηνωμένου Βασιλείου - 1η δημιουργία (1866) Επεξεργασία

Κόμητες του Άλστερ του Ηνωμένου Βασιλείου - 2η δημιουργία (1928) Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Berry, MRIA, Major R.G. (January 1906). "The Whites of Dufferin and their Connection"
  2. Lynch, William (1830). A View of the legal institutions, honorary hereditary offices, and Feudal Baronies, established in Ireland, during the reign of Henry II., etc
  3. Lynch, William (1830). A View of the legal institutions, honorary hereditary offices, and Feudal Baronies, established in Ireland, during the reign of Henry II., etc
  4. https://books.google.gr/books?id=BhRIAQAAMAAJ&pg=PA250&dq=Dundaleathglass&redir_esc=y#v=onepage&q=Dundaleathglass&f=false
  5. O'Clery, Michael (1845). "The annals of Ireland, tr. from the orig. Irish of the Four masters by O. Connellan"
  6. Lynch, William (1830). A View of the legal institutions, honorary hereditary offices, and Feudal Baronies, established in Ireland, during the reign of Henry II., etc
  7. Lynch, William (1830). A View of the legal institutions, honorary hereditary offices, and Feudal Baronies, established in Ireland, during the reign of Henry II., etc
  8. Berry, MRIA, Major R.G. (January 1906). "The Whites of Dufferin and their Connection"
  9. Banks, Thomas Christopher (1843). Baronia Anglica Concentrata
  10. Burke, John (1846). A General and Heraldic Dictionary of the Peerages of England, Ireland, and Scotland, extinct, dormant, and in abeyance
  11. O'Donovan, John (1856). Annals of the Kingdom of Ireland
  12. https://books.google.gr/books?id=D2bQAAAAMAAJ&pg=PA138&redir_esc=y
  13. Banks, Thomas Christopher (1843). Baronia Anglica Concentrata

Πηγές Επεξεργασία

  • Banks, Thomas Christopher (1843). Baronia Anglica Concentrata
  • Berry, MRIA, Major R.G. (January 1906). "The Whites of Dufferin and their Connection"
  • Burke, John (1846). A General and Heraldic Dictionary of the Peerages of England, Ireland, and Scotland, extinct, dormant, and in abeyance
  • Doyle, James William Edmund (1886). The Official Baronage of England
  • Lynch, William (1830). A View of the legal institutions, honorary hereditary offices, and Feudal Baronies, established in Ireland, during the reign of Henry II.
  • O'Clery, Michael (1845). "The annals of Ireland, tr. from the orig. Irish of the Four masters by O. Connellan"