Λένιν (παγοθραυστικό)
Το Λένιν (ρωσικά: Ленин) είναι ένα παροπλισμένο Σοβιετικό πυρηνοκίνητο παγοθραυστικό. Ξεκίνησε το 1957, ήταν και το πρώτο επιφανειακό πλοίο του κόσμου και το πρώτο πυρηνικής ενέργειας πολιτικό σκάφος. Το «Λένιν» άρχισε να λειτουργεί το 1959 και εργάστηκε για την εκκαθάριση θαλάσσιων διαδρομών για φορτηγά πλοία κατά μήκος της βόρειας ακτής της Ρωσίας. Από το 1960 έως το 1965 το πλοίο κάλυψε πάνω από 85.000 μίλια κατά την εποχή της ναυσιπλοΐας της Αρκτικής, εκ των οποίων σχεδόν 65.000 ήταν μέσω πάγου. Στις 10 Απριλίου 1974 στο σκάφος απονεμήθηκε το Order of Lenin. Έγινε επίσημος παροπλισμός του το 1989. Στη συνέχεια μετατράπηκε σε μουσείο και τώρα έχει μόνιμη βάση στο Μούρμανσκ.
Πρόωση Επεξεργασία
Όταν ξεκίνησε το 1957, το «Λένιν» είχε τροφοδότηση από τρεις αντιδραστήρες OK-150. Στη διαμόρφωσή της στα τέλη της δεκαετίας του 1960, με πλήρη χωρητικότητα το πλοίο χρησιμοποιούσε πέντε έως έξι λίβρες ουράνιο-235 ανά 100 ημέρες. Στη διαμόρφωση που έγινε από το 1970, είχε δύο αντιδραστήρες OK-900. Αυτοί παρείχαν ατμό για τέσσερις ατμοστρόβιλους, οι οποίοι με τη σειρά τους συνδέονταν με γεννήτριες, οι οποίες τροφοδοτούσαν τρείς συνολικά ηλεκτροκινητήρες για τις τρεις προπέλες του πλοίου.[1]
Πυρηνικά ατυχήματα Επεξεργασία
Τον Φεβρουάριο του 1965, σημειώθηκε ένα ατύχημα απώλειας ψυκτικού μέσου. Αφού έκλεισε για ανεφοδιασμό, το ψυκτικό υγρό απομακρύνθηκε από τον αντιδραστήρα υπ 'αριθ. 2. Ως αποτέλεσμα, μερικά από τα στοιχεία καυσίμου λιώθηκαν και παραμορφώθηκαν μέσα στον αντιδραστήρα. Αυτό ανακαλύφθηκε όταν τα εξαντλημένα στοιχεία εκφορτώνονταν για αποθήκευση και διάθεση. 124 συγκροτήματα καυσίμων (περίπου το 60% του συνόλου) είχαν κολληθεί στον πυρήνα του αντιδραστήρα. Αποφασίστηκε να αφαιρεθεί το καύσιμο, το πλέγμα ελέγχου και η ράβδος ελέγχου ως μονάδες για τη διάθεση. Τοποθετήθηκαν σε ειδικό δοχείο, στερεοποιήθηκαν, αποθηκεύτηκαν για δύο χρόνια και βυθίστηκαν στον αρχαιολογικό χώρο Tsivolki Bay (κοντά στο Αρχιπέλαγος Νόβαγια Ζεμλιά) το 1967.
Το δεύτερο ατύχημα ήταν μια διαρροή συστήματος ψύξης που συνέβη το 1967, λίγο μετά τον ανεφοδιασμό. Η εύρεση της διαρροής απαιτούσε τη διάσπαση του σκυροδέματος και της μεταλλικής βιολογικής θωράκισης με σφυριά. Μόλις βρέθηκε η διαρροή, έγινε φανερό ότι η βλάβη του βαρελιού δεν μπορούσε να επισκευαστεί. Στη συνέχεια, και οι τρεις αντιδραστήρες αφαιρέθηκαν και αντικαταστάθηκαν από δύο αντιδραστήρες OK-900. Αυτό ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1970.[2]
Οι λεπτομέρειες αυτών των ατυχημάτων δεν ήταν ευρέως διαθέσιμες παρά μόνο μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
Απόσυρση Επεξεργασία
Το «Λένιν» παροπλίστηκε το 1989, επειδή το κύτος του είχε φθαρεί από την τριβή του πάγου. Φυλάγεται στο Atomflot, βάση πυρηνικών παγοθραυστικών στο Μούρμανσκ, και σύμφωνα με την εφημερίδα Πράβντα, ολοκληρώθηκε η επισκευή και η μετατροπή του σε μουσειακό πλοίο το 2005.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Reistad, Ole; Ølgaard, Povl L (April 2006). Russian Nuclear Power Plants for Marine Applications (Report). Nordic Nuclear Safety Research (nks.org). ISBN 87-7893-200-9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-04-17. https://web.archive.org/web/20180417055434/http://www.nks.org/download/pdf/NKS-Pub/NKS-138.pdf. Ανακτήθηκε στις 2017-09-29.
- ↑ «Nuclear icebreaker Lenin». Russian nuclear icebreaker fleet. www.bellona.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2013.
Πηγές Επεξεργασία
- NKS Evaluation of Russian Marine Nuclear Reactors
- Bellona Foundation Article on Icebreaker Lenin
- Barbara Jancar-Webster (July 2001). «Red Atom: Russia's Nuclear Power Program from Stalin to Today by Paul R. Josephson (review)». Russian Review 60 (3): 452–454. https://archive.org/details/sim_russian-review_2001-07_60_3/page/452. Critical article on Lenin Icebreaker