Συντεταγμένες: Sky map 11h 03m 20s, +35° 58′ 12″

Ο Λαλάντ 21185 (Lalande 21185) είναι ένας αστέρας στον αστερισμό Μεγάλη Άρκτο, ο πιο φωτεινός παρατηρήσιμος ερυθρός νάνος στο βόρειο ημισφαίριο (στο νότιο ημισφαίριο είναι πιο φωτεινά μόνο τα άστρα AX Μικροσκοπίου και Lacaille 9352).[4][5] Ωστόσο, αν και βρίσκεται σχετικά κοντά, έχει (όπως όλοι οι κόκκινοι νάνοι), μέγεθος μόνο 7,5 στο ορατό φως και, επομένως, είναι πολύ αμυδρός για να παρατηρηθεί με γυμνό μάτι. Ο Lalande είναι ορατός μόνο με μικρό τηλεσκόπιο ή κιάλια.

Λαλάντ 21185
H θέση του Λαλάντ 185 είναι λίγο πάνω και δεξιά από τους αστέρες Alula Borealis
ΑστερισμόςΜεγάλη Άρκτος
Συντεταγμένες
(εποχή ):
11h 03m 20.19400s[1]
Φαινόμενο μέγεθος7,5[2]
Φασματικός τύποςM2V[3]
Απόσταση από τη Γη8,31 ± 0.01 έτη φωτός (2.547 ± 0.004 pc) [1]

Απέχοντας μόνο 8,31 έτη φωτός είναι ένα από τα πλησιέστερα αστέρια στο Ηλιακό Σύστημα: μόνο το σύστημα Άλφα του Κενταύρου , ο Αστέρας του Μπάρναρντ, ο Wolf 359 και οι φαιοί νάνοι Luhman 16 και WISE 0855-0714 είναι πιο κοντά. Λόγω της εγγύτητάς του στη Γη είναι ένα συχνό αντικείμενο αστρονομικών ερευνών και άλλων μελετών, και έτσι είναι γνωστός με πολλές ονομασίες. Ερευνητικές εργασίες συχνά το αναφέρουν με τις ονομασίες BD+36 2147, Gliese 411, και HD 95735 .[3] Σε περίπου 19.900 χρόνια ο Λαλάντ 21185 θα είναι στην κοντινότερη απόσταση περίπου 4,65 έτη φωτός (1,43 pc) από τον Ήλιο.[6]

Ιστορικό ανακάλυψης Επεξεργασία

Οι ουράνιες συντεταγμένες του Λαλάντ 21185 αναφέρθηκαν για πρώτη φορά από τον Γάλλο αστρονόμο Ζερόμ Λαλάντ (από εκεί προέρχεται και το όνομα του αστέρα), το 1801 στον αστρονομικό κατάλογο Histoire Céleste Française. Το 1847 ο αστέρας συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο του Άγγλου αστρονόμου Φράνσις Μπέιλι.[7][8]

Σήμερα ο Λαλάντ 21185 είναι από τους λίγους αστέρες που σχετίζεται με τους αριθμούς των καταλόγων του ομώνυμου αστρονόμου.[9]

Τον Μάιο του 1857 ο Φρίντριχ Βίλχελμ Αργκελάντερ ανακάλυψε τη ιδία κίνηση του αστέρα. Μερικές φορές μάλιστα ο αστέρας καλείται «δεύτερος αστέρας του Αργκελάντερ» (ο «πρώτος» αστέρας του Γερμανού αστρονόμου είναι ο Groombridge 1830 του οποίου η ιδία κίνηση ανακαλύφθηκε αργότερα από τον ίδιο.[10][11][12]

Ιδιότητες Επεξεργασία

 
Αποστάσεις της Γης από το πλησιέστερα αστέρια από 20.000 χρόνια στο παρελθόν μέχρι και 80.000 χρόνια στο μέλλον

Ο Λαλάντ 21185 είναι ένα τυπικό αστέρι  κύριας ακολουθίας τύπου M (κόκκινος νάνος) με περίπου το 46% της μάζας του Ήλιου[13] ενώ είναι πολύ πιο δροσερός από τον Ήλιο με θερμοκρασία 3,828 Κ. Έχει  απόλυτο μέγεθος  ίσο με 10,48, και εκπέμπει όλη του την ενέργεια στο υπέρυθρο. Ο Lalande 21185 έχει υψηλή ιδία κίνηση κινούμενος με περίπου 5 δευτερόλεπτα τόξου από ένα χρόνο σε μια τροχιά κάθετη προς το επίπεδο του γαλαξία μας.[εκκρεμεί παραπομπή] Το ποσοστό των χημικών στοιχείων του, εκτός από το υδρογόνο και το ήλιο, υπολογίζεται με βάση την αναλογία του σιδήρου με το υδρογόνο, σε σύγκριση με τον Ήλιο. Ο λογάριθμος του λόγου αυτού είναι -0.20, καταδεικνύοντας ότι το ποσοστό του σιδήρου είναι περίπου 10-0.20, ή το 63% του Ήλιου. Η βαρύτητα στην επιφάνεια του, για αυτό το σχετικά συμπαγές αστέρι, είναι περίπου 65 φορές μεγαλύτερη από τη βαρύτητα στην επιφάνεια της Γης (log g = 4.8 cgs), η δύο φορές περισσότερο από τη βαρύτητα του Ήλιου. Η ηλικία του Λαλάντ υπολογίζεται στα 5 με 10 δισεκατομμύρια χρόνια.

Εξωπλανήτες Επεξεργασία

Στο αστρικό σύστημα του Λαλάντ έχει εντοπιστεί πιθανός εξωπλανήτης με το φασματόμετρο υψηλής ανάλυσης HIRES που βρίσκεται στο τηλεσκόπιο Κεκ της Χαβάης. Η ανίχνευση έγινε με τη μέθοδο της ακτινικής ταχύτητας η οποία ανιχνεύει βαρυτικές ανωμαλίες που προκαλούνται από τους πλανήτες στα μητρικά άστρα. Το όνομα του δυνητικού εξωπλανήτη είναι Gliese 411-b.[14][15]

Αναφορές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 van Leeuwen, F. (November 2007), «Validation of the new Hipparcos reduction», Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357 
  2. Oja, T. (August 1985), «Photoelectric photometry of stars near the north Galactic pole. II», Astronomy and Astrophysics Supplement Series 61: 331–339 
  3. 3,0 3,1 «SIMBAD query result: HD 95735 -- Flare Star». Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2009. 
  4. Dickinson, David (23 Δεκεμβρίου 2015). «14 Red Dwarf Stars to View with Backyard Telescopes». Universe Today. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2016. 
  5. Croswell, Ken (Ιουλίου 2002). «The Brightest Red Dwarf». KenCroswell.com. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2016. 
  6. «Annotations on HD 95735 object». Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  7. Baily, F. (1847). A catalogue of those stars in the "Histoire Celeste Française" of J. De Lalande for which tables of reduction to the session define format EPOCH1 = 1800 have been published by Professor Schumacher. British Association for the Advancement of Science, London. Bibcode:1950Lalan1847....0B. 
  8. Baily, Francis; Lalande, Joseph Jérôme Le Français de (1847). "Catalogue of those stars in the Histoire Celeste Francaise of Jerome Delalande, for which tables of reduction to the epoch 1800 habe been published by Prof. Schumacher". London (1847). Bibcode:1847cshc.book.....B. Google Books id: oc0-AAAAcAAJ.
  9. Joseph-Jérôme de Lalande Αρχειοθετήθηκε July 21, 2009, στο Wayback Machine.
  10. Lynn, W. T. (1872). «On the Parallax and Proper Motion of Lalande 21185». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 33: 52–54. doi:10.1093/mnras/33.1.52. Bibcode1872MNRAS..33...52L. 
  11. Winnecke, A. (1858). «Über die Parallaxe des zweiten Argelander'schen Sterns, von Herrn Prof. Winnecke». Astronomische Nachrichten 48 (1147): 289–292. doi:10.1002/asna.18580481903. Bibcode1858AN.....48..289W. 
  12. Winnecke, Friedrich August Theodor (1872). «Bestimmung der parallaxe des zweiten Argelander-'schen sternes aus messungen AM heliometer der sternwarte zu Bonn in den jahren 1857–1858». Leipzig, W. Engelmann. Bibcode1872bpza.book.....W. 
  13. «The 100 nearest star systems». Research Consortium On Nearby Stars. 1 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2009. 
  14. «iefimerida.gr». iefimerida. 14 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2017. 
  15. «www.tovima.gr». 14 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία