Λεσίνι Αιτωλοακαρνανίας
Συντεταγμένες: 38°27′8.57″N 21°13′56.86″E / 38.4523806°N 21.2324611°E
Το Λεσίνι, επίσημα Λεσίνιον, είναι πεδινό χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας σε υψόμετρο 20 μέτρα[2] και με μόνιμο πληθυσμό 671 άτομα, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή (2021). Είναι το μοναδικό χωριό του δήμου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου με φυσική ομορφιά και εξαιρετική δόμηση, καθώς το μεγαλύτερο τμήμα του χωριού είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε λόφο.
| Λεσίνι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Αιτωλοακαρνανίας |
| Δήμος | Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, Δημοτική Κοινότητα Λεσινίου Αιτωλοακαρνανίας |
| Δημοτική Ενότητα | Οινιάδων |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
| Υψόμετρο | 20 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Παληοκατούνα, Παλαιοκατούνα |
| Ταχ. κώδικας | 300 01 |
| Τηλ. κωδικός | 26320 |
Γεωγραφία - Αξιοθέατα Επεξεργασία
Το Λεσίνι βρίσκεται κοντά και δυτικά του Αχελώου ποταμού σε απόσταση 26,5 χλμ. ΒΔ. του Μεσολογγίου και 15 χλμ. Δ.-ΒΔ. από το Αιτωλικό. Στην ανατολικά πλευρά του χωριού περνάει η επαρχιακή οδός Αιτωλικού - Αστακού ενώ στο κέντρο του είναι ο Ιερός Ναός Εισοδίων της Θεοτόκου. Πρόκειται για μικρή βυζαντινή εκκλησία που χρονολογείται στα τέλη του 13ου αιώνα και η κατασκευή του άρχισε στα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου[3].
Δάσος του Φράξου Επεξεργασία
Το πιο σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής είναι το δάσος Φράξου στα νότια του χωριού που έχει χαρακτηριστεί ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλους (Τ.Ι.Φ.Κ) και συμπεριλαμβάνεται στο πανευρωπαϊκό δίκτυο Νatura (Φύση) 2000. Πρόκειται για ένα από τα λίγα διασωθέντα υγρόφιλα δάση της Ελλάδας, το οποίο σχηματίζεται κυρίως από το δένδρο Νερόφραξος (Fraxinus angustifolia subsp. oxycarpa) καθώς και ασημόλευκες (Populus alba), φτέλιες (Ulmus minor), ασημοϊτιές (Salix alba)[4]. Ο σημερινός χώρος του δάσους και η γύρω του περιοχή ήταν βαλτολίμνη η οποία ονομαζόταν Κυνία (Γκυνιάς) και από το 1930 άρχισε να αποξηραίνεται σταδιακά. Το 1985 ανακηρύχθηκε διατηρητέο «Μνημείο της Φύσης» και η σημερινή έκτασή του έχει μειωθεί στα 600 περίπου στρέμματα[5].
Ονομασία - Διοικητικά Επεξεργασία
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα με την παλιά του ονομασία Παληοκατούνα από το 1836 να προσαρτάται στον τότε δήμο Οινιάδος. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 ορίζεται έδρα της νεοϊδρυθείσας κοινότητας Παληοκατούνας. Το 1940 διορθώνεται σε Παλαιοκατούνα ενώ το 1967 με το ΦΕΚ 91Α - 06/06/1967 μετονομάζεται σε Λεσίνιον[6]. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης αποτελεί την τοπική κοινότητα Λεσινίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Οινιάδων του Δήμου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου και σύμφωνα με την απογραφή 2021 έχει πληθυσμό 671 κατοίκους[7]. Εκτιμάται ότι το Λεσίνι έχει πληθυσμό διπλάσιο της απογραφής (1200-1500 άτομα) καθώς οι περισσότεροι κάτοικοι εργάζονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελληνικής επικράτειας και του εξωτερικού.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Το σπάνιο δάσος του Φράξου στο Λεσίνι από τον ιστότοπο https://iaitoloakarnania.gr
- Μνημεία της Φύσης: Τα δάση φράξου στο Τριχώνιο και Λεσίνι[νεκρός σύνδεσμος] από τον ιστότοπο https://www.agrinionews.gr Αρχειοθετήθηκε 2019-07-16 στο Wayback Machine.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 65, τομ.20.
- ↑ iAitoloakarnania.gr (21 Νοεμβρίου 2015). «Ο βυζαντινός ναός του 13ου αιώνα στο Λεσίνι». iAitoloakarnania. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «NatureBank - Τοπίο (ΤΙΦΚ) - Δάσος Φράξου Λεσινίου». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Τουριστικός οδηγός Μεσολογγίου | Αξιοθέατα | Μνημεία | Εστίαση | Εκδηλώσεις - Δάσος Φράξου». visitmes.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10720 (σελ. 246 του pdf)