Λιβονική γλώσσα
Η λιβονική γλώσσα (λιβονικά: līvõ kēļ ή rāndakēļ) είναι φιννική γλώσσα. Παρόλο που ο τελευταίος φυσικός ομιλητής της πέθανε το 2013,[1][2][3] υπάρχουν περίπου 40 αναφερμένοι ομιλητές και 210 έχουν αναφέρει κάποια γνώση της γλώσσας. Η πατρίδα του λιβονικού λαού είναι η Λιβονική Ακτή του Κόλπου της Λιβονίας, η οποία βρίσκεται στα βόρεια της χερσονήσου της Κουρλάνδης στη Λετονία. Πιθανώς μοναδική μεταξύ των ουραλικών γλωσσών, η Λιβονική έχει περιγραφεί ως γλώσσα με μουσική προφορά.[4]
Ορισμένοι εθνικοί Λιβόνιοι μαθαίνουν ή έχουν μάθει τα λιβονικά σε μια προσπάθεια να τα αναβιώσουν, αλλά επειδή οι εθνικοί Λιβόνιοι είναι μικρή μειονότητα, οι ευκαιρίες για χρήση των λιβονικών είναι περιορισμένες. Η εσθονική εφημερίδα Eesti Päevaleht ανακοίνωσε λανθασμένα ότι ο Βίκτορς Μπέρτχολντς, ο οποίος πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου 2009, ήταν ο τελευταίος φυσικός ομιλητής που ξεκίνησε το σχολείο στη λετονική γλώσσα ως μονόγλωσσος.[5] Κάποιοι άλλοι Λιβόνιοι είχαν υποστηρίξει, ωστόσο, ότι είχαν απομείνει ορισμένοι φυσικοί ομιλητές,[6] συμπεριλαμβανομένης της ξαδέρφης του Βίκτορς Μπέρτχολντς, την Γκριζέλντα Κριστίνια, η οποία απεβίωσε το 2013.[1] Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε από το Ίδρυμα για τις Απειλούμενες Γλώσσες το 2007 ανέφερε ότι υπήρχαν μόνο 182 καταγεγραμμένοι Λιβόνιοι και μονάχα έξι φυσικοί ομιλητές. Σε μια συνεδριακή εργασία του 2009, αναφέρθηκε ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν «στην καλύτερη περίπτωση 10 ζωντανοί φυσικοί ομιλητές της γλώσσας».[7]
Η προώθηση της λιβονικής γλώσσας ως ζωντανής γλώσσας επιτεύχθηκε κυρίως από το Λιβονικό Πολιτιστικό Κέντρο (Līvõ Kultūr Sidām), ένας οργανισμός κυρίως νεαρών Λιβονίων. Τα λιβονικά ως ελαχίστως χρησιμοποιούμενη γλώσσα στη Λετονία –μαζί με τα λατγαλικά– αντιπροσωπεύονται από το Λετονικό Γραφείο Λιγότερο Διαδεδομένων Γλωσσών (LatBLUL), πρώην εθνικό παράρτημα του Ευρωπαϊκού Γραφείου Λιγότερο Χρησιμοποιούμενων Γλωσσών (EBLUL).
Η γλώσσα διδάσκεται σε πανεπιστήμια της Λετονίας, της Εσθονίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας, γεγονός που αυξάνει συνεχώς τον αριθμό των ατόμων με κάποια γνώση της γλώσσας τα οποία δεν διαμένουν μονίμως στη Λετονία.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 David Charter (2013-06-05). «Death of a language: last ever speaker of Livonian passes away aged 103». The Times. http://www.thetimes.co.uk/tto/news/world/europe/article3782596.ece?CMP=OTH-gnws-standard-2013_06_05. Ανακτήθηκε στις 2013-12-01.
- ↑ "Viimane emakeelne liivlane lahkus jäädavalt" Postimees, June 14, 2013 (in εσθονική)
- ↑ «Obituary: Last Native Speaker of the Livonian Language Died Age 103». GeoCurrents. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2013.
- ↑ «Sketch of Livonian Sounds and Grammar». Virtual Livonia (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020.
- ↑ (in εσθονική) Eesti Päevaleht Αρχειοθετήθηκε 2011-07-20 στο Wayback Machine. "Suri viimane vanema põlve emakeelne liivlane" ("The last native speaker of Livonian from the older generation has died"), March 4, 2009.
- ↑ «Latvia's tiny Livonian minority struggles to keep its language alive | Baltic States news & analytics». The Baltic Course. 17 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2013.
- ↑ Balodis, Pauls (August 2009). «Personal Names of Livonian Origin in Latvia: Past and Present». Στο: Wolfgang Ahrens, επιμ (PDF). 23rd International Congress of Onomastic Sciences. Toronto, Canada: York University, pp. 105–116. ISBN 978-1-55014-521-2. http://pi.library.yorku.ca/dspace/bitstream/handle/10315/3615/icos23_105.pdf?sequence=1. Ανακτήθηκε στις 23 April 2011.