Ο Λοντρίζιο Βισκόντι (ιταλ.: Lodrisio Visconti, 1280 - 1364) ήταν Ιταλός κοντοτιέρος από τον Οίκο των Βισκόντι.

Λοντρίζιο Βισκόντι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1280 (περίπου)[1]
Μιλάνο
Θάνατος5  Απριλίου 1364[2]
Μιλάνο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοντοτιέρος
Οικογένεια
ΟικογένειαΟίκος των Βισκόντι
Θυρεός

βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν γιος του Πιέτρο Βισκόντι από το Μιλάνο και της Αντιόχειας Κριβέλι. Έπειτα από τη στρατιωτική εκπαίδευση που είχε από τον πατέρα του, βοήθησε τον θείο του Ματτέο Α΄ Βισκόντι και τον γιο αυτού Γκαλεάτσο Α΄ για την ανακατάληψη του Μιλάνου από τον αντίπαλο Οίκο των Τορριάνι. Αργότερα όμως βοήθησε τον Μάρκο, αδελφό του Γκαλεάτσο Α΄ και ήταν επιδέξιος στο να φυλακίσουν τον Γκαλεάτσο Α΄ και τον γιο αυτού Ατσόνε στη Μόντσα. Όταν μετά ελευθερώθηκαν, διέφυγε στην περιοχή του στο Σέπριο.

Ο Ατσόνε τον καταδίωξε και αφού πολιόρκησε το κάστρο του, το κατεδάφισε. Ο Λοντρίζιο διέφυγε στη Βιτσέντσα, όπου μπήκε ως μισθοφόρος στην υπηρεσία του Μαστρίνο Β΄ κυρίου της Βερόνας. To 1339 συγκέντρωσε στρατό, κυρίως από τη Γερμανία: 2500 ιππείς, 800 πεζικάριους και 200 τοξότες και με το όνομα Εταιρεία του Αγ. Γεωργίου έφτιαξε την πρώτη Εταιρεία μισθοφόρων που είχε Ιταλός κοντοτιέρος[3].

Εισέβαλε στα περίχωρα του Μιλάνου, αλλά μετά ηττήθηκε στη μάχη του Παραμπιάγκο. Αιχμαλωτίστηκε και μαζί με τον γιο του Αμπρότζιο φυλακίστηκε σε σιδερένιο κλουβί στο κάστρο του Αγ. Κολομπάνο. Έμεινε έτσι για δέκα έτη και ελευθερώθηκε από τον Τζοβάννι Βισκόντι νέο κυβερνήτη του Μιλάνου. Ο ανιψιός του τελευταίου Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι τον έθεσε διοικητή του στρατού και υπερασπίστηκε το Πιεμόντε. Διακρίθηκε εκεί στη μεγάλη νίκη του 1356 εναντίον της αντίθετης με τους Βισκόντι Ένωσης, που είχε προσλάβει τον μισθοφόρο Κόνραντ φον Λαντάου της Μεγάλης Εταιρείας.

Έζησε στην Αυλή του Γκαλεάτσο Β΄ ώσπου απεβίωσε το 1364.

Αναφορές Επεξεργασία