Λουδοβίκος του Μπριέν
Ο Λουδοβίκος, γαλλ. Louis de Brienne, (απεβ. 1297) από τον Οίκο του Μπριέν, επίσης γνωστός ως Λουδοβίκος της Άκκρας, ήταν υποκόμης του Μπωμόν-συρ-Σάρτ στο Μαιν της Γαλλίας.
| Λουδοβίκος του Μπριέν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13ος αιώνας Άκρα |
| Θάνατος | 1297 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αγνή του Μπωμόν-ω-Μαιν (από 1253)[1][2] |
| Τέκνα | Λουδοβίκος του Μπωμόν[3] Ερρίκος του Μπωμόν[1] Μαρία του Μπριέν[3] Ιωάννης υποκόμης του Μπωμόν[3][4] Μαργαρίτα του Μπριέν[3] Ισαβέλλα του Μπωμόν[3] Ιωάννα του Μπριέν[3][4] |
| Γονείς | Ιωάννης του Μπριέν[1] και Βερεγγάρια του Λεόν[1] |
| Αδέλφια | Αλφόνσος του Μπριέν Ιωάννης Β΄ του Μπριέν Ισαβέλλα Β' της Ιερουσαλήμ Μαρία των Μπριέν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρόωρη ζωή Επεξεργασία
Ο Λουδοβίκος ήταν ο δεύτερος γιος του Ιωάννη των Μπριέν και της τρίτης συζύγου του Βερεγγάριας, κόρης του Αλφόνσου Θ΄ του Λεόν. [5] Ο Λουδοβίκος και τα δύο αδέλφια του, ο Αλφόνσος και ο Ιωάννης, συνήθως αποκαλούντο «της Άκρας», πρωτεύουσας του εναπομείναντος βασιλείου της Ιερουσαλήμ, παρόλο που γεννήθηκαν χρόνια αφότου ο πατέρας τους εξουσίαζε στο βασίλειο. [5] (Ο Ιωάννης είχε πρώτη σύζυγο τη Μαρία του Μομφερράτου, βασίλισσα της Ιερουσαλήμ).
Οι βαρόνοι της Λατινικής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης πρότειναν να εκλέξουν τον Ιωάννη των Μπριέν, συγκυβερνήτη του ανήλικου ηγεμόνα τους Βαλδουίνου Β΄ το 1229. [6] Ο Ιωάννης αποδέχθηκε την προσφορά και οι όροι της εκλογής του συμπεριλήφθηκαν σε μία συνθήκη στην Περούτζια τον Απρίλιο 1229. [6] Η συνθήκη όριζε ότι οι τρεις γιοι του Ιωάννη είχαν το δικαίωμα να κυβερνήσουν την Ήπειρο και τη Μακεδονία, εάν αυτός μπορούσε να καταλάβει τις δύο περιοχές από τον δεσπότη Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα. [6] Έτσι ο Ιωάννης και η οικογένειά του μετακόμισαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Bαλδουίνος Β΄ νυμφεύτηκε την κόρη τού Ιωάννη, τη Μαρία και ο Ιωάννης στέφθηκε συναυτοκράτορας τον Ιούλιο του 1231. [6]
Ο Λουδοβίκος και τα δύο αδέλφια του έφυγαν από την Κωνσταντινούπολη ακολουθώντας τον Βαλδουίνο Β΄, ο οποίος πήγε σε μία περιοδεία στην Ευρώπη, για να ζητήσει στρατιωτική βοήθεια εναντίον των εχθρών της Λατινικής αυτοκρατορίας το 1236. [5] Ο Γάλλος χρονογράφος Γκυγιώμ ντε Νανγκί σημειώνει ότι τα τρία αδέλφια ήταν ακόμη "πολύ νέα". [5] Ο χρονογράφος καταγράφει επίσης ότι ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας, ο οποίος ήταν εξάδελφος των τριών αδελφών, τους δέχτηκε «με τιμή και ευγένεια». [7] Μεγάλωσαν στη γαλλική βασιλική Αυλή στο Παρίσι. [7] Συμμετείχαν στη Ζ΄ Σταυροφορία του βασιλιά εναντίον της Αιγύπτου. [7]
Υποκόμης του Μπωμόν Επεξεργασία
Ο Λουδοβίκος νυμφεύτηκε την Αγνή του Μπωμόν [8]. Μέσω του γάμου του ο Λουδοβίκος έγινε υποκόμης του Μπωμόν-συρ-Σαρτ στο Mαιν και υποτελής τού Καρόλου δούκα του Ανζού, αδελφού του Λουδοβίκου Θ΄. [9] Όντας στενά συνδεδεμένοι με τον βασιλιά Aλφόνσος Ι΄ της Καστίλης, ο Λουδοβίκος και οι αδελφοί του επισκέπτοντο συχνά την βασιλική Αυλή της Καστίλης, όπου έγιναν μάρτυρες σε μία σειρά από βασιλικά καταστατικά μεταξύ π. 1250 και 1270 [10]
Οικογένεια Επεξεργασία
Με τη σύζυγό του Aγνή του Μπωμόν, είχαν:
- Ιωάννης π. αρχές του 1300, νυμφευμένος πρώτα με την Ιωάννα του Γκερς και μετά με τη Ματίλντ του Μασελάν [11].
- Λουδοβίκος πριν το 1270-1333, επίσκοπος του Ντάραμ.[11].
- Ερρίκος, π.1340, παντρεύτηκε την Αλίκη Κόμυν, κόρη και διάδοχο του κόμη του Μπιούκαν.[11].
- Μαργαρίτα απεβ. 1328, παντρεύτηκε τον Βοημούνδο Ζ΄ κόμη της Τρίπολης [11].
- Ισαβέλλα, παντρεύτηκε τον Ιωάννη του Βεσύ [11].
- Ιωάννα απεβ.1323, παντρεύτηκε τον Γκυ Η΄ του Λαβάλ [12].
- Μαρία, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Γ΄ του Αβωγκούρ [12].
Bιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Kindred Britain»
- ↑ p359.htm#i3584. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Perry 2018, σελ. 78.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Lock 1995, σελ. 63.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Perry 2018, σελ. 79.
- ↑ Perry 2018.
- ↑ Perry 2018, σελ. 113.
- ↑ Perry 2018, σελ. 81.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Perry 2018, σελ. xxiii.
- ↑ 12,0 12,1 Pollock 2015, σελ. 190-191.
Πηγές Επεξεργασία
- Lock, Peter (1995). The Franks in the Aegean, 1204–1500. Longman. ISBN 0-582-05140-1.
- Perry, Guy (2018). The Briennes: The Rise and Fall of a Chempenois Dynasty in the Age of the Crusades, c. 950–1356. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-19690-2.
- Pollock, M.A. (2015). Scotland, England and France after the Loss of Normandy, 1204-1296: 'Auld Amitie'. The Boydell Press.