Οι Λουκανοί (λατινικά: Lucani) ήταν αρχαίος λαός της Ιταλίας. Είχαν δημοκρατικό πολίτευμα εκτός από καιρό πολέμου που την εξουσία ανελάμβανε ένας τύραννος. Σύμφωνα με νομίσματα και επιγραφές που έχουν βρεθεί τον 4o και 3o αιώνα π.X. χρησιμοποιούσαν το ελληνικό αλφάβητο.[1][2]

Στα μέσα του 5ου αιώνα π.χ. οι Λουκανοί μετακινήθηκαν προς την νότια Ιταλία. Συγκρούστηκαν με την ελληνική αποικία του Τάραντα ενώ αργότερα συμμάχησαν με τον Αλέξανδρο, βασιλιά της Ηπείρου, το 326 π.X. βοηθώντας τον να παρέμβει στις υποθέσεις της Μεγάλης Ελλάδας. Συχνά συμμαχούσαν με τους Ρωμαίους αλλά και πολεμούσαν εναντίον τους όπως κατά τους Σαμνιτικούς πολέμους.[1]

Όταν ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου, εισέβαλε στην Ιταλία το 281 π.χ. οι Λουκάνι δήλωσαν υποταγή και συμμάχησαν μαζί του. Συμμάχησαν μαζί με τους Σαμνίτες κατά της Ρώμη, στον πόλεμο αυτό ,(90 - 88 π.Χ.), γνώρισαν την ήττα και την υποταγή στους Ρωμαίους και από τότε η Λουκανία αποτέλεσε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.[1]

Η χώρα των Λουκανών (Λουκανία) είχε λίγες πόλεις, τα βουνά ήταν καλυμμένα με δάση στα οποία ζούσαν πολλά αγριογούρουνα, αρκούδες και λύκοι.[1]

Παραπομπές Επεξεργασία