Μήδειος (στρατηγός)
Ο Μήδειος, ή Μήδιος γιος της Οξυθέμιδας και καταγόμενος από τη Λάρισα της Θεσσαλίας, ήταν αξιωματικός και φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ανώτερος διοικητής του μακεδονικού στρατού στη βασιλεία του Αντίγονο Α΄ του Μονόφθαλμου, συγγραφέας και ρήτορας.
| Μήδειος της Λάρισας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mήδειoς (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας π.Χ. Λάρισα |
| Θάνατος | 3ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Καταγωγή και υπηρεσία υπό τον Αλέξανδρο Επεξεργασία
Ο Μήδειος ανήκε σε ευγενή Θεσσαλική οικογένεια, που πιθανώς είχε συγγένεια με την φυλή των Αλευαδών . Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ο συνονόματος παππούς του ήταν δυνάστης στη Λάρισα το 395.[1][2] Ο Αρριανός, στα Ινδικά, γράφει ότι το 326 π.Χ. ήταν επικεφαλής τριήρους κατά την κάθοδο του ποταμού Ινδού αλλά σύμφωνα με τον ιστορικό Ρίτσαρντ Μπίλοους είναι πιθανό ότι ήταν μέλος της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία από την αρχή, όπου πιθανώς υπηρετούσε στις τάξεις του θεσσαλικού ιππικού.[1] Ο ίδιος απολάμβανε υψηλή θέση και είχε την εύνοια του Αλεξάνδρου, καθώς έγινε ένας από τους εταίρους του και ένας από τους σημαντικότερους αυλικούς προς το τέλος της βασιλείας του Αλεξάνδρου. Ο Μήδειος ήταν ο διοργανωτής του τελευταίου συμποσίου στο οποίο δείπνησε ο Αλέξανδρος πριν την ασθένεια του. [2] Ο Πλούταρχος ( Ηθικά, 65) τον κατηγορεί ότι ήταν μεταξύ των ξεδιάντροπων κολακευτών που οδήγησαν τον Αλέξανδρο σε μερικές από τις πιο κατακριτέες ενέργειές του.[1][2] Στη μεταγενέστερη λογοτεχνία, π.χ. στο βιβλίο Φυλλάδα του Μεγαλεξάνδρου, υποστηρίζεται ότι ο Μήδειος ήταν μέρος της συνομωσίας του Αντίπατρου που είχε στόχο να δηλητηριάσει τον Αλέξανδρο.[1][2]
Υπηρεσία επί βασιλείας Αντίγονου Επεξεργασία
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου ο Μήδειος υπηρέτησε στον στρατό του Περδίκκα, ο οποίος το 320 π.Χ. τον έστειλε ως διοικητή του σώματος μισθοφόρων του Αριστώνοος της Πέλλας στην Κύπρο.[1] Αργότερα σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές εμφανίζεται να υπηρετεί στο σώμα του Αντίγονου Μονόφθαλμου, ίσως όταν ο Αντίγονος κατέλαβε την Κύπρο λίγο αργότερα. [3] Στα τέλη του 313 π.Χ., ο ίδιος ηγήθηκε ενός στόλου που υπηρετούσε στο στρατό του Αντίγονου, ξεκινώντας από την Φοινίκη με κατεύθυνση την Καρία. Στο δρόμο νίκησε και κατέλαβε τριάντα έξι πλοία των Πυδναίων, που είχαν υποστηρίξει το κόμμα του Κάσσανδρου (Διόδωρος, XIX.69).[2][4] Σύμφωνα με τον ιστορικό Χανς Χάουμπεν (Het vlootbevelhebberschap in de vroege diadochentijd (323-301 vóór Christus), 1975), ο Μήδειος πιθανότατα διορίστηκε από τον Αντίγονο ως επικεφαλής ναύαρχος του στόλου του, θέση που διατήρησε τουλάχιστον μέχρι το 304 π.Χ.[4] Το 312 π.Χ. ο Μήδειος κατέλαβε τη Μίλητο και στη συνέχεια έλυσε την πολιορκία στον Ωρεό στην Εύβοια, την οποία πολιορκούσε ο ίδιος ο Κάσσανδρος (Διόδωρος, XIX.75). Την ίδια χρονιά τον έστειλε ο Αντίγονος με στόλο 150 πλοίων με στόχο να κάνει μια κάθοδο στην Ελλάδα, και έπειτα αποβίβασε στην Βοιωτία ένα μεγάλο στρατιωτικό σώμα υπό την επίβλεψη του στρατηγού Πτολεμαίου. Μετά επέστρεψε στην Ασία για να συνεργαστεί με τον ίδιο τον Αντίγονο στον Ελλήσποντο (Διόδωρος, XIX.77).[2][4] Σύμφωνα με επιγραφή στην Αθήνα, γύρω στο 307/6 π.Χ. παρείχε βοήθεια στην αθηναϊκή πρεσβεία στην αυλή του Αντιγόνου. [4]
Το 306 π.Χ., ήταν επικεφαλής του στόλου του Δημήτριου του Πολιορκητή στην Κύπρο και ηγήθηκε της ανατολικής πλευράς του στόλου του Αντίγονου στη μεγάλη ναυμαχία στα ανοιχτά της Σαλαμίνας εναντίον του Πτολεμαίου της Αιγύπτου (Διόδωρος, XX.50), η οποία κατέληξε σε μεγάλη νίκη για τις δυνάμεις του Αντιγόνου.[2][3] Σύμφωνα με πηγές φέρεται να συνόδεψε τον Αντίγονο σε εκστρατεία εναντίον της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου την ίδια χρονιά.[2][4] Το 304 π.Χ. δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα δίπλα στον Δημήτριο.[4] Είναι άγνωστο τι απέγινε ο Μήδειος μετά το 304 π.Χ., αλλά μια επιγραφή στους Γόννους της Θεσσαλίας, η οποία πιθανότατα χρονολογείται στην περίοδο που ο Δημήτριος ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας, υπονοεί ότι ο Μήδιος συνέχισε να υπηρετεί τον Δημήτριο ακόμη και μετά την ήττα και τον θάνατο του Αντιγόνου στη Μάχη της Ιψού το 301 π.Χ. [4]
Ο τρόπος με τον οποίο τον αναφέρει ο Στράβωνας υπονοεί ότι έγγραψε βιβλία ιστορικού περιεχομένου, αλλά δεν αναφέρεται κάπου αλλού ότι ήταν συγγραφέας.[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Billows 1990, σελ. 400.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7
Edward Herbert Bunbury (1870). «Medius». Στο: Smith, William, επιμ. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. II, σελ. 1004. http://quod.lib.umich.edu/m/moa/ACL3129.0002.001/1014.
- ↑ 3,0 3,1 Billows 1990.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Billows 1990, σελ. 401.
Πηγές Επεξεργασία
- Billows, Richard A. (1990). Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State. Berkeley and Los Angeles, California: University of California Press. ISBN 0-520-20880-3.