Μαξιμίνος της Τρίερ
Ο Άγιος Μαξιμίνος (γεννήθηκε στο Σιλλύ κοντά στο Πουατιέ - πέθανε στο Πουατιέ 12 Σεπτεμβρίου 346[2]) ήταν ο πέμπτος επίσκοπος Τρεβήρων (Τρίερ), καταλαμβάνοντας την έδρα του το 341/342.[3] Ο Μαξιμίνος ήταν αντίπαλος του Αρειανισμού,[4] και υποστηρίχθηκε από τις αυλές του Κωνσταντίνου Β΄ και του Κώνστα, ο οποίος φιλοξένησε ως τιμώμενο τον Αθανάσιο δύο φορές κατά τη διάρκεια της εξορίας του από την Αλεξάνδρεια, το 336-37, πριν γίνει επίσκοπος, και πάλι το 343. Στη διαμάχη του Αρειανισμού είχε ξεκινήσει με την πλευρά του Παύλου Α΄ της Κωνσταντινούπολης. Ωστόσο, πήρε μέρος στη σύνοδο της Σαρδικής που συγκλήθηκε από τον Πάπα Ιούλιο τον Α΄ (περίπου το 342), και, όταν τέσσερις Αρειανοί επίσκοποι ήρθαν από την Αντιόχεια στους Τρεβήρους, με σκοπό να κερδίσουν τον αυτοκράτορας Κώνστα στο πλευρό τους, ο Μαξιμίνος αρνήθηκε να τους υποδεχθεί και συνέστησε στον αυτοκράτορα να απορρίψει τις προτάσεις τους.
| Μαξιμίνος της Τρίερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3ος αιώνας Σιλλύ |
| Θάνατος | 12 Σεπτεμβρίου 346 Πουατιέ |
| Τόπος ταφής | Τριρ |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 29 Μαΐου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Latin Catholic bishop |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | ancient Bishop of Trier[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Λατρεία Επεξεργασία
Ο Μαξιμίνος ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο έξω από τη βόρεια πύλη της Τρίερ, όπου τα οστά του αργότερα ενώθηκαν με μεταγενέστερους επισκόπους στην πολλαπλών θαλάμων κρύπτη του ναού αφιερωμένου στον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή, ενώ αργότερα αφιερώθηκε ξανά ως Αββαείο Αγίου Μαξιμίνου. Ο Γρηγόριος Τουρώνης ήδη πιστοποιεί τη λατρεία του Μαξιμίνου στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου και τη λατρεία που προσφερόταν στον τάφο του.[5] Το Αββαείο - καταστράφηκε από τους Νορμανδούς το 882, και ξαναχτίστηκε, στη συνέχεια ξαναχτίστηκε εξολοκλήρου στα 1680, εκκοσμικεύτηκε το 1802, βομβαρδίστηκε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μεγάλο μέρος κατεδαφίστηκε - ήταν ένα από τα παλαιότερα στη Δυτική Ευρώπη.
Στην εικονολογία ο Μαξιμίνος απεικονίζεται αναγνωρίσιμα ως επίσκοπος, με βιβλίο, τη μινιατούρα μιας εκκλησίας, και, δανειζόμενη από το μύθο του Κορβινιανού, μια αρκούδα που μεταφέρει το ταξιδιωτικό σάκο του Αγίου. Ως προστάτης, ο Μαξιμίνος προβλήθηκε ως προστασία έναντι της ψευδορκίας, της απώλειας στη θάλασσα και καταστροφικών βροχών.[6] Η λατρεία του ήταν ισχυρότερη στην περιοχή γύρω από Τρίερ και στην Αλσατία.
Μεσαιωνικός θρύλος τον συγχέει με τον Μαξιμίνο της Αιξ (γαλλικά: Saint Maximin d'Aix), ο οποίος προστέθηκε στους Εβδομήντα Αποστόλους που αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Λουκά. Εκείνος ο Μαξιμίνος ειπώθηκε ότι είχε συνοδεύσει τη Μαρία τη Μαγδαληνή και μια ομάδα πιστών στην Αιξ-αν-Προβάνς, ως εκ θαύματος επιταχυμένη από ένα ελαφρύ πλοίο χωρίς πηδάλιο ή κατάρτι. Αφότου ο Μαξιμίνος έγινε ο πρώτος επίσκοπος της Αιξ-αν-Προβάνς η Μαρία αποσύρθηκε στη "έρημο" περίπου για τριάντα χρόνια πριν να βρεθεί και επαναφερθεί από τον Μαξιμίνο λίγο πριν από το θάνατό της. Η αφήγηση του δέκατου τρίτου αιώνα, του μύθου μπορεί να διαβαστεί στην αγγλική μετάφραση από τον William Caxton, του Χρυσού Θρύλου του Jacobus de Voragine.[7] Στην πραγματικότητα, αυτό το μέρος του θρύλου ξεσηκώθηκε από την Ανατολική ιστορία της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας και του Άγιου Ζωσιμά της Παλαιστίνης. Η λατρεία της Μαρίας της Μαγδαληνής και αυτού του Αγίου Μαξιμίνου στην Προβηγκία επικεντρώθηκε στη Σεν Μαξιμιν λα Σεντ Μπομ. Άλλες κοινότητες στη Γαλλία που ονομάζονται Saint-Maximin τιμούν τον ένα ή τον άλλο Άγιο Μαξιμίνο.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-05029-001.
- ↑ Ο αδελφός του ήταν επίσκοπος του Πουατιέ
- ↑ Jerome's Martyrology and the Acta.
- ↑ Athanasius, Epistolae Aeg. 8.336f.
- ↑ Gregory, De gloria confessorum, xciii, published in Patrologia Latina lxii, cc, 898ff, noted by Warren Sanderson, "The Early Mediaeval Crypts of Saint Maximin at Trier", The Journal of the Society of Architectural Historians 24.4 (December 1965:03-310) p.305, note 11.
- ↑ Name bedeutet: der Größte (latein.) (25 Μαρτίου 2007). «Maximin von Trier – Ökumenisches Heiligenlexikon». Heiligenlexikon.de. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2010.
- ↑ «Medieval Sourcebook: The Golden Legend: Volume 4 (full text)». Fordham.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
«St. Maximinus». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913.- Bistum Trier Επίσημος ιστότοπος της Επισκοπής της Τρίερ
- Ökumenisches Heiligenlexikon: "Maximin von Trier"
- (Ekkart Sauser) Schaff-Herzog, Biographisch-Bibliographische Kirchenlexikon: "Maximinus"
