H Μαργαρίτα, ιταλ. Margherita (28 Ιουλίου 1347 - 6 Αυγούστου 1412) από τον Οίκο των Καπετιδών-Ανζού γεννήθηκε ως κόρη του δούκα του Δυρραχίου και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Νάπολης, της Ουγγαρίας, πριγκίπισσα της Αχαΐας & τιτουλάρια βασίλισσα της Ιερουσαλήμ. Κατά την ανηλικότητα του γιου της έγινε αντιβασίλισσα (1386-93).

Μαργαρίτα του Δυρραχίου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Ιουλίου 1347
Νάπολη
Θάνατος6  Αυγούστου 1412
Μπαρονίσσι
Αιτία θανάτουπανώλη
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Σαλέρνο
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχή
κυβερνώσα βασίλισσα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάρολος Γ΄ της Νεαπόλεως (από 1369)[1]
ΤέκναΙωάννα Β΄ της Νεαπόλεως
Λαδίσλαος Α΄ της Νεαπόλεως
ΓονείςΚάρολος του Δυρραχίου και Μαρία της Καλαβρίας
ΑδέλφιαΙωάννα του Δυρραχίου
Αγνή του Δυρραχίου
ΟικογένειαΟίκος των Καπετιδών-Ανζού
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑντιβασιλέας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν η τρίτη κόρη του Καρόλου δούκα του Δυρραχίου και της Μαρίας των Καπετιδών-Ανζού, κόρης του Καρόλου δούκα της Καλαβρίας.

Παντρεύτηκε τον Κάρολο, γιο του Λουδοβίκου δούκα του Δυρραχίου, αδελφού του πατέρα της. Η Μαργαρίτα ήταν 22 ετών και ο Κάρολος 24. Το 1382 ο σύζυγός της κατάφερε να εκτοπίσει τη θεία του Ιωάννα Α΄ της Νάπολης και τη διαδέχθηκε, έτσι η Μαργαρίτα έγινε βασιλική σύζυγος. Το 1383 ο Κάρολος διαδέχθηκε τον Ιάκωβο του Μπω ως πρίγκιπας της Αχαΐας.

Επειδή ήταν ο μεγαλύτερος άρρην του Οίκου του, προσφέρθηκε στον Κάρολο το στέμμα της Ουγγαρίας. Η Μαργαρίτα δεν υποστήριξε την εκθρόνιση της Μαρίας της Ουγγαρίας και τον αποθάρρυνε. Η Μαρία ήταν κόρη του 2ου εξαδέλφου του, Λουδοβίκου Α΄. Παρόλα αυτά ο Κάρολος τη διαδέχθηκε το 1385 στην Ουγγαρία. Όμως η πολυπράγμων μητέρα της Μαρίας, η Ελισάβετ της Βοσνίας κανόνισε τη δολοφονία του το 1386.

Πιο πριν ο Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄ υποπτευόταν τον Κάρολο, ότι συνωμοτούσε εναντίον του. Το 1385 συνέλαβε έξι καρδιναλίους και ο ένας, κατόπιν βασανισμού, αποκάλυψε το σχέδιο του Καρόλου. Τότε ο πάπας αφόρισε τον Κάρολο και τη Μαργαρίτα και έθεσε απαγόρευση επί του βασιλείου της Νάπολης.

Όταν ο Κάρολος δολοφονήθηκε, ο γιος του ήταν 9 ετών και η Μαργαρίτα ανέλαβε την αντιβασιλεία. Έζησε χήρα 26 έτη, αλλά δεν ξαναπαντρεύτηκε. Ο γιος της Λαδίσλαος βασίλευσε στη Νάπολη και η Μαρία αποκαταστάθηκε στον θρόνο της Ουγγαρίας. Η Μαργαρίτα επέμενε να εκδικηθεί για τον τέλος του Καρόλου και έτσι η Ελισάβετ στραγγαλίστηκε. Τα κεφάλια των συνεργατών της Ελισάβετ στάλθηκαν στη Μαργαρίτα για να την παρηγορήσουν. Ο Πάπας Βονιφάτιος Θ΄ ήλθε σε συμφωνία ειρήνης με τη Μαργαρίτα: ήρε τον αφορισμό και η Μαργαρίτα, με τη βοήθεια του καρδιναλίου Άντζελο Ατσιαϊόλι, μπόρεσε να συνεχίσει να είναι αντιβασίλισσα ως το 1393.

Έπειτα αποσύρθηκε στο Σαλέρνο και μετά στην Ακουαμέλα, όπου απεβίωσε από επιδημία το 1412. Έγινε αφοσιωμένη καθολική και μέλος του Φραγκισκανικού Τρίτου Τάγματος στα τελευταία έτη της ζωής της, και ζήτησε να ταφεί ως τέτοια. Έτσι τάφηκε με λευκό ένδυμα στον καθεδρικό του Σαλέρνο.

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Κάρολο Γ΄ των Καπετιδών-Ανζού βασιλιά της Νάπολης και είχε τέκνα:

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. p11453.htm#i114528. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.

Πηγές Επεξεργασία

  • Parsons, John Carmi (1997). Medieval Queenship. Palgrave Macmillan. ISBN 0-312-17298-2.
  • Myrl Jackson-Laufer, Guida (1990). Women rulers throughout the ages: an illustrated guide, Part 107. ABC-CLIO. ISBN 1-57607-091-3.