Ματτίας των Μεδίκων
O Ματτίας (Ματθαίος), ιταλ. Mattias, (9 Μαΐου 1613 - 11 Οκτωβρίου 1667) από τον Οίκο των Μεδίκων, ήταν κυβερνήτης της Σιένα (1629-36, 41-43, 44-67).
| Ματτίας | |
|---|---|
 | |
κυβερνήτης της Σιένα | |
| Περίοδος | 1629-36, 41-43, 44-67 |
| Προκάτοχος | Αικατερίνη των Μεδίκων |
| Διάδοχος | Φραγκίσκος-Μαρία |
| Γέννηση | 9 Μαΐου 1613 |
| Θάνατος | 11 Οκτωβρίου 1667 (54 ετών) |
| Οίκος | Μεδίκων-Τοσκάνης |
| Πατέρας | Κόζιμο Β΄ |
| Μητέρα | Μαρία-Μαγδαληνή των Αψβούργων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο τρίτος γιος του Κόζιμο Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Μαρίας-Μαγδαληνής των Αψβούργων, κόρης του Καρόλου Β΄ αρχιδούκα της Έσω Αυστρίας.
Όπως και ο δευτερότοκος Τζανκάρλο, ο Ματτίας ξεκίνησε για εκκλησιαστική σταδιοδρομία, αλλά διαπίστωσε ότι προτιμούσε τη στρατιωτική στα 16 έτη του. Το 1621 απεβίωσε ο πατέρας τους και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος Φερδινάνδος Β΄. Το 1629 απεβίωσε η θεία του Αικατερίνη των Μεδίκων, η κυβερνήτης της Σιένα και τη διαδέχθηκε[1]. Εγκαταστάθηκε στην πόλη και περνούσε πολύ χρόνο. Έγινε πολύ δημοφιλής εκεί[1].
Κατά τον Τριακονταετή Πόλεμο πήρε το 1631 το μέρος των Αυστριακών και έλαβε μέρος στη μάχη του Λύτσεν[2]. Εκεί γνώρισε τον πολιτικό Οττάβιο Πικκολομίνι από τη Σιένα. Ο Ματτίας επέστρεψε στην Τοσκάνη το 1641 και ανέλαβε πάλι κυβερνήτης της Σιένα, αλλά δεν έμεινε πολύ εκεί λόγω των Πολέμων του Κάστρο. Ο θείος του Φερδινάνδος Β΄ των Αψβούργων-Αυστρίας του ανέθεσε την ύπατη στρατιωτική εξουσία[1], έτσι διοίκησε την Ένωση της Βενετίας, της Τοσκάνης, της Πάρμας και της Μόντενα εναντίον του πάπα Ουρβανού Η΄ Μπαρμπερίνι, αφήνοντας τη διακυβέρνηση της Σιένα στο νεότερο αδελφό του Λεοπόλδο.
Ήταν λάτρης των Τεχνών και ήταν προστάτης του ζωγράφου Γιούστους Σούστερμανς, του Βολτερράνο Βολτέρρα και άλλων επιφανών καλλιτεχνών. Όταν ήταν στη Γερμανία, απέκτησε επιστημονικά όργανα όπως ηλιακά ωρολόγια, αστρολάβους και πυξίδες, που όλα τα κατέθεσε αργότερα στο Ουφίτσι. Μετέπειτα υπέφερε από ποδάγρα (ουρική αρθρίτιδα) και ξανασκέφτηκε να αναλάβει την εκκλησιαστική σταδιοδρομία, αλλά ασθένησε και απεβίωσε το 1667 στα 54 έτη του. Τάφηκε στο παρεκκλήσιο των Μεδίκων στο ναό του Σαν Λορέντσο στη Φλωρεντία[3]. Δεν είχε νυμφευτεί.[4]
Παραπομπές-Υποσημειώσεις Επεξεργασία
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Young, G.F.: The Medici: Volume II, John Murray, London, 1920
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mattias de' Medici στο Wikimedia Commons