Η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα (απαντάται στα ελληνικά και ως Λευκή Αδελφότητα), συστήματα πεποιθήσεων παρόμοια του Θεοσοφισμού και της Νέας Εποχής, λέγεται ότι είναι υπερφυσικά όντα με μεγάλη δύναμη τα οποία μετάδωσαν πνευματικά διδάγματα μέσω επιλεγμένων ανθρώπων[1]. Τα μέλη της Αδελφότητας μπορεί να είναι γνωστά ως Διδάσκαλοι της Αρχαίας Σοφίας ή Αναληφθέντες Διδάσκαλοι της Σοφίας (Ascended Masters)[1]. Το πρώτο άτομο που μίλησε για αυτούς στη Δύση ήταν η Έλενα Μπλαβάτσκυ (Θεοσοφία), μετά που αυτή και άλλα άτομα ισχυρίστηκαν ότι δέχτηκαν μηνύματα από αυτούς. Τα άτομα αυτά περιλαμβάνουν τους Άλιστερ Κρόουλι, Άλις Μπέιλι, Γκάι Μπάλαρντ, Τζεραλντίν Ινοσέντε, Ελίζαμπεθ Κλερ Πρόφετ και Μπέντζαμιν Κρεμ[1]

Στο ευρύτερο πλαίσιο του εσωτερισμού και του αποκρυφισμού, ο όρος Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα και παρόμοιοι υποδηλώνουν ομάδα πεφωτισμένων ατόμων, γήινων και /ή εκτός της γήινης σφαίρας, τα οποία μεταδίδουν γνώση και σοφία σε επιλεγμένους μυημένους, προς όφελος της πνευματικής εξέλιξης του ανθρώπινου γένους.

Ιστορία Επεξεργασία

Η ιδέα ενός μυστικού οργανισμού πεφωτισμένων μυστικιστών, οι οποίοι κατευθύνουν την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπινου γένους, εισήχθη στα τέλη του 18ου αιώνα από τον Karl von Eckartshausen (1752-1803) δυο βιβλίο του The Cloud upon the Sanctuary. Ο Eckartshausen αποκάλεσε αυτό το σύνολο των μυστικιστών, -οι οποίοι παρέμειναν ενεργοί μετά το φυσικό τους θάνατο στη γη-, Συμβούλιο του Φωτός[2][3]. Η επικοινωνία με τη σειρά της που υπέθεσε ο Eckartshausen μεταξύ νεκρών και ζωντανών μυστικιστών έλκει εν μέρει την καταγωγήτ ης από Χριστιανικές ιδέες όπως η Κοινωνία με τους Αγίους (communio sanctorum), και ειδικότερα με Ευρωπαϊκές ιδέες που κυκλοφορούσαν ήδη για μυστικές εταιρείες πεφωτισμένων, μυστικιστών ή με μαγικές ικανότητες μυστών, οι οποίες μετά τυποποιήθηκαν από τους Ροδόσταυρους και τους Illuminati [4].

Η έκδοση των Επιστολές των Μαχάτμα στον Πίνετ άρχισε το 1881 με πληροφορίες που υποτίθεται ότι αποκαλύφθηκαν από τον "Κουτ Χουμί" στον Άλφρεντ Πίνετ, και είχαν επιρροή στην πρώιμη ανάπτυξη της παράδοσης της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Ο Κουτ Χουμί, μέσω του Σίνετ, αποκάλυψε ότι υψηλόβαθμα μέλη μυστικών οργανισμών στην Ινδία και το Θιβέτ μπορούσαν να έχουν τηλεπαθητική επαφή ο ένας με τον άλλο, και έσι μπορούσαν να επικοινωνούν μεταξύ τους, και επίσης με τον Σίνετ, χωρίς γραπτή ή προφορική επικοινωνία, και με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που ισχυρίζονται ότι επικοινωνούν τα μέντιουμ με τα πνεύματα των νεκρών. Οι επιστολές δημοσιεύτηκαν από τον Σίνετ, και οι οποίες πρότειναν το αμφιλεγόμενο δόγμα της μετενσάρκωσης, λέγεται ότι αποκαλύφθηκαν μέσω αυτού του τηλεπαθητικού τρόπου[5].

Οι ιδέες του Eckartshausen επεκτάθηκαν στις διδασκαλίες της Μπλαβάτσκι όπως αναπτύχτηκαν από τους Τσαρλς Γουέμπστερ Λιντμπίτερ, Άλις Μπέιλι, και Ελένα Ρέριχ. Η Μπλαβάτσκι ίδρυσε τη Θεοσοφική Εταιρεία, αποδίδοντας τις διδασκαλίες της ακριβώς σε τέτοιους είδους μύστες. Στο βιβλίο της του 1877 Ίσις Αποκαλυμμένη, αποκαλεί αυτούς που της αποκάλυψαν τις διδασκαλίες της "Διδασκάλους της Μυστικής Αδελφότητας" ή οι "Μαχάτμα". Η Μπλαβάτσκι ισχυρίστηκε ότι είχε έρθει σε φυσική επαφή με αυτούς τους γήινους αντιπρόσωπους αυτών των μυστών στο Θιβέτ. Αλλά και επίσης, ότι συνέχιζε να λαμβάνει διδασκαλίες από αυτούς μέσω ψυχικών καναλιών λόγω των ικανοτήτων της ως πνευματικό μέντιουμ. [6].

Μετέπειτα εξέλιξη του όρου Επεξεργασία

Οι ιδέες για αυτό το μυστικό συμβούλιο σοφών, με διαφορετικά ονόματα, ήταν ευρέως διαδεδομένο χαρακτηριστικό του εσωτερισμού του τέλους του 19ου και αρχών του 20ου αιώνα. Ο Άρθρουρ Γουέιτ στο βιβλίο του, 1898, Book of Black Magic and of Pacts, υπονόησε την ύπαρξη μιας μυστικής ομάδας μυημένων οι οποίοι διασπείρουν αλήθεια και σοφία σε αυτούς που είναι άξιοι[7]. Νέος ο Άλιστερ Κρόουλι διαβάζοντας το παραπάνω, έγραψε στον Γουέτι, και κατευθύνθηκε από εκείνων να διαβάσει το βιβλίο von Eckartshausen. Η αναζήτηση του Κρόουλι για αυτή τη μυστική γνώση τελικά τον οδήγησε να μυηθεί στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο έθετε τον εαυτό του ως την ορατό και γήινο τάγμα της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας[8]. Μέσα στην ίδια Χρυσή Αυγή, οι διδασκαλίες της υποτίθεται ότι προέρχονταν από το ίδιο σώμα μυημένων οι οποίοι στα πλαίσια αυτής της παράδοσης ονομάζονται Μυστικοί Αρχηγοί[9].

Η ακριβής φράση "Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα" χρησιμοποιούταν εκτενώς στο βιβλίο του 1925 του Λιντμπίτερ Οι Διδάσκαλοι και η Ατραπός (The Masters and the Path)[10]. Η Άλις Μπέιλι επίσης ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε πολλές αποκαλύψεις από τη Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα μεταξύ του 1920 και 1949, τις οποίες συνέλεξε στα βιβλία της. Από την εισαγωγή της φράσης, ο όρος "Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα" σε κάποιους κύκλους χρησιμοποιείται ως γενικός όρος αναφορικά με κάθε έννοια μιας πεφωτισμένης κοινότητας μυστών, στη γη ή στη μετά θάνατον ζωή, με αγαθούς σκοπούς προς την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπινου γένους, και χωρίς αυστηρούς συσχετισμούς με τους όρους που χρησιμοποιούνται στη γενική παράδοση[11]. Η Ντίον Φόρτσιουν υιοθετεί το όνομα για να αναφερθεί στην κοινωνία των ζωντανών και νεκρών μυστών[12].

Οι μάγοι της τελετουργικής μαγείας της Δυτικής μυστικιστικής παράδοσης κάποιες φορές αναφέρονται στη Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα ως "Μεγάλη Λευκή Στοά", όνομα το οποίο φαίνεται να υποδηλώνει ότι φαντάζονται ότι αποτελείται από ιεραρχία μύησης παρόμοια με αυτή του Τεκτονισμού. Ο Γκάρεθ Νάιτ περιγράφει τα μέλη της ως "Διδασκάλους" ή "Inner Plane Adepti" (Μύστες Εσωτερικού Επιπέδου), οι οποίοι έχουν “αποκτήσει όλη την εμπειρία, και όλη την σοφία που πηγάζει από την εμπειρία, και η οποία είναι αναγκαία για την πνευματική εξέλιξη στους κόσμους της μορφής” [13]. Ενώ μερικοί προχωρούν σε μια "υψηλότερη εξέλιξη σε άλλες σφαίρες", άλλοι γίνονται Διδάσκαλοι που διδάσκουν που μένουν πίσω για να βοηθήσουν νεότερους μυημένους στην "κυκλική εξέλιξη σε αυτόν τον πλανήτη". Στο ανθρώπινο γένος είναι γνωστοί μόνο λίγοι από αυτήν την Κοινότητα. Αυτοί είναι οι "Διδάσκαλοι που διδάσκουν"[14].

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Great White Brotherhood της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Barrett, David (1996). Sects, 'Cults', and Alternative Religions: A World Survey and Sourcebook . London: Blandford. ISBN 0-7137-2567-2. 
  2. von Eckartshausen, K., The Cloud upon the Sanctuary (Isabelle de Steiger, translator). (Weiser: 2003. (ISBN 0-89254-084-2))
  3. The Cloud on the Sanctuary Αρχειοθετήθηκε 2018-09-21 στο Wayback Machine. (PDF etext; accessed Dec. 14, 2007)
  4. Godwin, J. The Theosophical Enlightenment (Albany: State University of New York Press, 1994), ch. 1.
  5. Godwin, J. The Theosophical Enlightenment (Albany: State University of New York Press, 1994), ch. 15.
  6. Hutton, R. The Triumph of the Moon: A History of Modern Pagan Witchcraft (Oxford, 2000; (ISBN 0-19-820744-1)), p. 19
  7. Arthur Edward Waite, The Book of Ceremonial Magic (first edition title: The Book of Black Magic and of Pacts), conclusion. (London, 1913)
  8. Aleister Crowley (Symonds, John and Grant, Kenneth, eds.), The Confessions of Aleister Crowley (Bantam, 1971), pp. xiv-xv (Symonds introduction)
  9. Crowley, supra, p. 347 et passim.
  10. Leadbeater, C. W., The Masters and the Path (Theosophical Publishing House, 1925; expanded, 1927)
  11. Crowley, supra.
  12. See generally, Fortune, Dion, The Training and Work of an Initiate (1930; rev. ed. Weiser, 2000; (ISBN 1-57863-183-1)) and The Esoteric Orders and their Work (1928).
  13. ”gained all the experience, and all the wisdom resulting from experience, necessary for their spiritual evolution in the worlds of form”
  14. Knight, G, A Practical Guide to Qabalistic Symbolism (1965; repr. Weiser, 1978; (ISBN 0-87728-397-4)), v. 1 ch. X "Chesed", ss. 14-16.

External links Επεξεργασία