Μεγάλο Τσάγκος Μπάγκος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Μεγάλο Τσάγκος Μπάγκος, στο Τσάγκος Αρχιπέλαγος, περίπου 500 χλμ. νότια από τις Μαλδίβες, είναι η μεγαλύτερη δομή ατόλλης στον κόσμο, με συνολική έκταση 12.642 χλμ². Υπάρχουν 7 ή 8 νησιά στον δακτύλιο της ατόλλης, ένα στα βόρεια (Νέλσονς Νήσος) και τα υπόλοιπα στον ανατολικό δακτύλιο. Η συνολική χερσαία έκταση των νησιών είναι περίπου 4,5 χλμ². Η ατόλλη διοικείται από το Ηνωμένο Βασίλειο.
 | |
| Γεωγραφία | |
|---|---|
| Τοποθεσία | Ινδικός Ωκεανός |
| Αρχιπέλαγος | Τσάγκος Αρχιπέλαγος |
| Αριθμός νήσων | 7 |
| Έκταση | 12.642 km² |
| Χερσαία έκταση | 4,5 km2 |
| Χώρα | |
| Δημογραφικά | |
| Πληθυσμός | ακατοίκητο |
.svg){kind=small}
Τα νησιά, ξεκινώντας από τα νότια και σύμφωνα με τη φορά των δεικτών του ρολογιού, είναι:
- Επικίνδυνη Νήσος (Danger Island), λίγο περισσότερο από 2 χλμ. σε μήκος από βορρά προς νότο, 1 χλμ. πλάτος, χερσαία έκταση 0,66 χλμ², καλύπτεται με κοκοφοίνικες, Αποκλειστικό Φυσικό Καταφύγιο από το 1998.
- Αετού Νήσοι
- Ιλ Αιγκλ (Αετού Νήσος), καλύπτεται με ψηλούς κοκοφοίνικες, χερσαία έκταση 2,45 χλμ².
- Ιλ ω Βάσες (Νήσος των Αγελάδων), καλύπτεται με δέντρα, χερσαία έκταση 0,18 χλμ², Αποκλειστικό Φυσικό Καταφύγιο από το 1998.
- Τρεις Αδερφοί Νήσοι (Τρουά Φρερς) και Ρησέρτζεντ Νήσοι (καλύπτεται με ψηλούς κοκοφοίνικες, χερσαία έκταση 0,4 χλμ², Αποκλειστικό Φυσικό Καταφύγιο από το 1998)
- Ιλ ντου Σουντ (Νότια Νήσος, η μεγαλύτερη της ομάδας), 0,23 χλμ²
- Ιλ ντου Μιλώ (Μέση Νήσος), 0,08 χλμ²
- ανώνυμη βραχονησίδα, 0,01 χλμ²
- Ιλ ντου Νορντ (Βόρεια Νήσος), 0,06 χλμ²
- Νέλσονς Νήσος (2 χλμ. μήκος από Ανατολή προς Δύση, 1 χλμ. πλάτος, χερσαία έκταση 0,81 χλμ², υψόμετρο 3 μέτρα, θαμνώδης βλάστηση, Αποκλειστικό Φυσικό Καταφύγιο από το 1998)
Χαρτογράφηση των βυθισμένων υφάλων Επεξεργασία
Το Μεγάλο Τσάγκος Μπάγκος ερευνήθηκε για πρώτη φορά από τον Πλοίαρχο Ρόμπερτ Μόρεσμπυ του Ινδικού Πολεμικού Ναυτικού το 1837. Αν και οι χάρτες των «φυσιολογικών» ατολλών όπως η Πέρος Μπάνηος και η Ντιέγκο Γκαρσία ήταν σχετικά ακριβείς, η χαρτογράφηση των τεράστιων βυθισμένων υφάλων του Μεγάλου Τσάγκος Μπάγκος αποδείχθηκε μεγάλη πρόκληση. Το πραγματικό σχήμα αυτών των βυθισμένων υφάλων έγινε γνωστό με την δορυφορική φωτογράφηση στα τέλη του 20ου αιώνα.
Τα αρχικά υδρογραφικά σχέδια του Μόρεσμπυ διέφεραν από το πραγματικό σχήμα των βυθισμένων υφάλων, ειδικά στις περιοχές που δεν υπήρχαν αναδυόμενα νησιά κοντά, όπως είναι το νοτιοανατολικό τμήμα του μπάγκος. Το περίγραμμα των πρώτων υδρογραφικών παρατηρήσεων ακόμα σημειώνεται στους σημερινούς ναυτικούς χάρτες του Τσάγκος με μια διακεκομμένη γραμμή και την λεζάντα «αμφίβολη ύπαρξη».