Μεθόδιος Φούγιας
Ο Μεθόδιος Φούγιας (14 Σεπτεμβρίου 1924 - 7 Ιουλίου 2006) ήταν Έλληνας ιεράρχης, ο οποίος διετέλεσε Μητροπολίτης Αξώμης, Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας και τέλος Μητροπολίτης Πισιδίας.
| Μεθόδιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Ιωάννης Γ. Φούγιας 13 Σεπτεμβρίου 1924 Καλύβια Φενεού, Κορινθία |
| Θάνατος | 7 Ιουλίου 2006 Αθήνα, Αττική |
| Κατοικία | Χαλάνδρι |
| Εθνικότητα | Ελλήνας |
| Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Αρχιερέας - Θεολόγος |
| Διάδοχος | Μητροπολίτης Αξώμης Πέτρος / Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων Γρηγόριος / Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Κωνσταντίνος, Μαριγώ, Παναγιώτης |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο κατά κόσμον Ιωάννης Φούγιας γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Καλύβια Φενεού Κορινθίας στις 13 Σεπτεμβρίου του 1924. Είχε τρία αδέρφια, τον Κωνσταντίνο, τη Μαριγώ (1928-2017) και τον Παναγιώτη, Δρ. Φιλ. (1931). Την εγκύκλια παιδεία του έλαβε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και στο γυμνάσιο Λεβιδίου. Το 1943 μπήκε με εξετάσεις στη Νομική Σχολή Αθηνών αλλά δεν φοίτησε λόγω των δύσκολων συνθηκών της Γερμανικής κατοχής.
Το 1945, χάρις στο προσωπικό ενδιαφέρον του Αρχιεπισκόπου και αντιβασιλέα Δαμασκηνού, έγινε δεκτός στην Ιερά Μονή Πεντέλης, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Μεθόδιος. Το 1946 εισήλθε μετά από επιτυχείς εξετάσεις στην Θεολογική Σχολή Αθηνών και το 1947 χειροτονήθηκε διάκονος. Μετά από υπόδειξη του Αρχιεπισκόπου και αντιβασιλέα Δαμασκηνού και τη συγκατάθεση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Χριστοφόρου κατατάχθηκε στις τάξεις του κλήρου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας χωρίς να φύγει από την Ελλάδα. Παράλληλα υπηρετούσε τη θητεία του στον Ελληνικό στρατό, από το 1946 έως το 1950.
Το 1950 χειροτονήθηκε ιερέας και το 1951 διορίστηκε Ιερατικός προϊστάμενος στην Ελληνική κοινότητα του Μονάχου της τότε Δυτικής Γερμανίας. Παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας από τους Βυζαντινολόγους F. Dοlger και H.G. Beck. To 1954 διορίστηκε αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Από το 1958 μέχρι το 1960 ήταν Πρωτοσύγκελλος του μητροπολίτη Αξώμης Νικολάου και καθηγητής του Ελληνικού σχολείου της Αμπέμπα στην Αιθιοπία.
Κατόπιν εκλήθη από τον Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων Αθηναγόρα για να γίνει βοηθός του στην περιοχή Δυτικής Γερμανίας. Αρνήθηκε την προαγωγή του σε Επίσκοπο, ενώ παρακολούθησε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ μαθήματα Εκκλησιαστικής Ιστορίας και ανακηρύχθηκε Διδάκτορας της Φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Μέχρι το 1966 είχε την επιστασία των ορθόδοξων ενοριών της Βόρειας Αγγλίας, κάτι που του επέτρεψε να δημιουργήσει νέες Ελληνικές κοινότητες και σχολεία[1].
Κατόπιν επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε Α΄ Γραματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος μέχρι το φθινόπωρο του 1967. Από τον Οκτώβρη του 1966 μέχρι τον Φλεβάρη του 1967 υπηρέτησε επίσης στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού[2].
Στις 29 Νοεμβρίου 1968 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Αξώμης από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Νικόλαο τον ΣΤ΄. Η ενθρόνισή του θα γίνει στον καθεδρικό ναό του Αγίου Φρουμεντίου της Αντίς Αμπέμπα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του έκανε την έδρα του διορθόδοξο και διεκκλησιαστικό κέντρο.
Στις 9 Οκτωβρίου 1979 πέρασε στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 16 Απριλίου 1988, οπότε τέθηκε σε διαθεσιμότητα.
Στις 12 Μαρτίου 1991 εξελέγη Μητροπολίτης Πισιδίας, υπέρτιμος και έξαρχος Σίδης, Μυρέων και Ατταλείας.
Απεβίωσε στις 6 Ιουλίου 2006. Υπήρξε συγγραφέας πολλών εκκλησιαστικών και Θεολογικών βιβλίων[3].
Έργα του Επεξεργασία
- Το ελληνικό υπόβαθρο του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Οι ελληνικές ρίζες της ΕυρώπηςΕκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα, 1999
- Θεολογικαί και Ιστορικαί μελέται:Συλλογή ποικίλων δημοσιευμάτων και μη /Μητροπολίτου Μεθοδίου Φούγια
- Θεολογικαί και Ιστορικαί μελέται: Theological and historical studies: Συλλογή δημοσιευμάτων και μη Σύμμικτα εκκλησιαστικά /Μητροπολίτου Μεθοδίου Φούγια
- Εκκλησία και Θεολογία
- Το ελληνικό υπόβαθρο του Χριστιανισμού, εκδ. Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, [χ.χ.]
- Το ελληνικό υπόβαθρο του Ισλαμισμού
- Ιστορία της Αποστολικής Εκκλησίας της Κορίνθου, εκδ.Α. Α. Λιβάνη,Αθήνα, 1997
- Ορθοδοξία, Ρωμαιο-καθολικισμός, Αγγλικανισμός
- Η ελληνιστική ιουδαϊκή παράδοση
- Ελληνισμός και ιουδαϊσμός, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα, 1995
- Εκ βαθέων εξομολόγηση Μεθοδίου Φούγια αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγ. Βρεταννίας 1979-1988 Στο πλαίσιο ενός διαλόγου με τον Αλέκο Στ. Παπαδόπουλο: Χωρίς προκαταλήψεις και δίχως σκοπιμότητες,εκδ.Επτάλοφος,Αθήνα, 2005
- Η εκκλησιαστική αντιπαράθεσις Ελλήνων και Λατίνων. Από της εποχής του Μεγάλου Φωτίου μέχρι της συνόδου της Φλωρεντίας 858-1439 ,εκδ. Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα, 1994.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Greek Orthodox Community of Leeds and Surrounding Districts-Brief History [1][νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού-Οι Ιερείς του Ναού μας[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ἑπισκοπικός Κατάλογος Μητροπόλεως Πισιδίας
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ [2]
- Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας-Ιστορία [3] Σύντομο βιογραφικό [4]
- Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού-Οι Ιερείς του Ναού μας [5][νεκρός σύνδεσμος]