Μελάν

Μελέν
	Το άγαλμα του Ζακ Αμυό μπροστά στο Δημαρχείο
; Σφραγίδα	; Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Σεν-ε-Μαρν και διαμέρισμα του Μελέν
• Mayor of Melun	Louis Vogel (από 2016)
Ταχυδρομικός κώδικας	77000
Κωδικός Κοινότητας	77288
Πληθυσμός	42.367 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	8,04 km²
Υψόμετρο	54 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Μελέν 48°32′23″N 2°39′33″E
Ιστότοπος	https://www.ville-melun.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 48°32′23″N 2°39′33″E / 48.53972°N 2.65917°E / 48.53972; 2.65917

Το Μελάν (γαλλικά: Melun) είναι κοινότητα στο νομό Σεν-ε-Μαρν της περιοχής Ιλ-ντε-Φρανς στη βορειοκεντρική Γαλλία. Είναι ένα νοτιοανατολικό προάστιο του Παρισιού σε απόσταση 42 χιλιομέτρων από το κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας.^[7] Το Μελάν είναι η πρωτεύουσα του νομού Σεν-ε-Μαρν και έδρα διαμερίσματος.

Ο πληθυσμός της κοινότητας ανέρχεται σε 40.032 κατοίκους (2016) και της ευρύτερης ζώνης σε 126.983 (2014).

Οι κάτοικοί του ονομάζονται Μελυναί (ζ).^[8]

Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Το νησί Σαιντ-Ετιέν

Θέση του Μελάν στην Ιλ-ντε-Φρανς

Το Μελάν βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του νομού Σεν-ε-Μαρν, στη διοικητική περιοχή Ιλ-ντε-Φρανς. Απέχει 42 χιλιόμετρα από το Παρίσι,^[7] στα νοτιοανατολικά.

Είναι πρωτεύουσα του νομού με πληθυσμό 40.032 κατοίκους (2016) και κέντρο της ευρύτερης περιοχής σε 126.983 (2014).

Η πόλη είναι χτισμένη σε μια καμπή του Σηκουάνα ανάμεσα στις περιοχές Μπρι και Γκατιναί. Τη διασχίζει επίσης ο μικρότερος ποταμός Αλμόν.

Το Μελάν αποτελείται από τρία μέρη:

Το νησάκι Σαιντ-Ετιέν, στον Σηκουάνα. Αποτελεί το αρχαίο λίκνο της πόλης και έχει μήκος περίπου 1.200 μέτρα και πλάτος 170 μέτρα.
η νότια όχθη, η οποία ανεβαίνει σταδιακά προς το δάσος του Φονταινεμπλώ.
η βόρεια όχθη, όπου ο μικρός παραπόταμος Αλμόν συμβάλλει με τον Σηκουάνα. Εδώ βρίσκεται η συνοικία Σαιντ-Ασπαί, η περιοχή του σημερινού κέντρου της πόλης, όπου βρίσκεται το δημαρχείο, πολλά καταστήματα και πεζόδρομοι.

Τοπωνυμία Επεξεργασία

Τον 1ο αιώνα π.Χ. το σύγχρονο Μελάν αναφέρεται ως Melodunum, και χρονολογείται από την εποχή των Γαλατών, ήδη από το 52 π.Χ.^[9] Η πρώτη γραπτή περιγραφή της πόλης βρίσκεται στα Απομνημονεύματα περί του Γαλατικού πολέμου του Ιουλίου Καίσαρα ^[10]:"oppidum Senonum in insula Sequanae positum, ut paulo ante de Lutecia diximus."^[11] ( Είναι ένα οχυρό των Σενόνων, που βρίσκεται, όπως είπαμε και για την Λουτέτια, σε ένα νησί του Σηκουάνα). Το όνομα της πόλης υπέστη διάφορες τροποποιήσεις στο πέρασμα των αιώνων: Meglidunum τον 5ο αιώνα, Miledunum το 1169, Meledunum το 1192, Meldunum το 1218, Meleum το 1222, Meleuum το 1388, Mellung το 1569; Meteglum (χάρτης του Πόιτινγκερ).

Ιστορία Επεξεργασία

Φούρνος της ρωμαϊκής εποχής, 3ος αιώνας

Η άλωση του Μελάν το 909, Μεγάλα Χρονικά της Γαλλίας, μινιατούρα του Ζαν Φουκέ

Το Μελάν το 1650

Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μελάν στις αρχές του 20ού αιώνα

Το Μελάν αναφέρεται για πρώτη φορά το 52 π.Χ. Η ρωμαϊκή κατάκτηση έφερε την πόλη στην ιστορία με το όνομα Melodunum. Ο Ιούλιος Καίσαρ αναφέρει: «Είναι ένα οχυρό (oppidum) των Σενόνων, που βρίσκεται, όπως είπαμε και για τη Λουτέτια, σε ένα νησί του Σηκουάνα». Στο νησί υπήρχε μια ξύλινη γέφυρα, την οποία επισκεύασαν οι άνδρες του. ^[12]

Κατά τη διάρκεια της Γαλατο-Ρωμαϊκής περιόδου, η πόλη επεκτάθηκε στην αριστερή όχθη. Βρέθηκε μεγάλος αριθμός κεραμικών, όπλων και αγαλμάτων που επέτρεψαν να προσδιορισθεί ο τόπος που κατείχε η αρχαία πόλη και να αναγνωρισθούν μνημεία της αρχαιότητας, όπως ένας ναός αφιερωμένος στον Μερκούριους, ένα αμφιθέατρο, ιαματικά λουτρά, ένα νεκροταφείο.

Την εποχή της βασιλείας του αυτοκράτορα Καρλομάγνου στην περιοχή επικρατούσε σχετική ηρεμία, αλλά με το θάνατό του η πόλη υπέμεινε τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των διαδόχων του και τις επιδρομές των Νορμανδών, οι οποίοι επιτέθηκαν στην πόλη αρκετές φορές, λόγω του πλούτου της. Οι επιδρομές αυτές ήταν καταστροφικές, ιδιαίτερα το 845 και το 886. Το 845, την πόλη υπερασπίστηκαν ο κόμης Οντόν και ο Ζεράρ ντε Ρουσιγιόν. Το νησί, το τελευταίο καταφύγιο του πληθυσμού, έπεσε κάτω από τα χτυπήματα των Νορμανδών. Η πόλη ήταν εξαντλημένη, η γαλατο-ρωμαϊκή πόλη που χτίστηκε στην πεδιάδα της Βαρέν κάηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς.

Τον 10ο αιώνα, με την έλευση της δυναστείας των Καπετιδών στην εξουσία, το Μελάν πήρε τη βασιλική χάρη: ένα βασιλικό κάστρο υψώθηκε στην άκρη του νησιού και η βασιλική αυλή έμενε τακτικά στην πόλη, ο βασιλιάς Ροβέρτος Β΄ της Γαλλίας ίδρυσε την εκκλησία Νοτρ-Νταμ. Το Μελάν προμήθευε την πρωτεύουσα με αλεύρι που μεταφέρονταν μέσω του Σηκουάνα.

Η Αναγέννηση συνέβαλε στην οικοδομική ανάπτυξη της πόλης. Η αστική και θρησκευτική αρχιτεκτονική κληρονομιά διακόσμησαν την πόλη, η εκκλησία του Σαιντ Ασπαί είναι ένα αριστούργημα της ύστερης γοτθικής τέχνης.

Αυτή η περίοδος σηματοδότησε επίσης τη σταδιακή απομάκρυνση των βασιλέων από το κάστρο, προτιμούσαν στο εξής το νεόκτιστο ανάκτορο του Φονταινεμπλώ. Τον 18ο αιώνα, τα παλιά τείχη της πόλης κατεδαφίστηκαν για να ανοίξουν δρόμους και λεωφόρους. Σημαντικοί στρατώνες μαρτυρούν μέχρι τον 19ο αιώνα τη στρατηγική θέση της πόλης σε σχέση με την κοντινή παρουσία του Παρισιού.

Η οδός Σαιντ-Ασπαί και το τραμ στις αρχές του 20ού αιώνα

Τον 19ο αιώνα το Μελάν εκβιομηχανίστηκε. Ο σιδηρόδρομος έφτασε το 1849 και προσέφερε νέα πνοή αστικοποίησης. Η πόλη αναπτύχθηκε μέσω της βιομηχανίας φαρμάκων και τροφίμων.

Το 1945, οι Αξιωματικοί της Εθνικής Χωροφυλακής (EOGN - 4η Στρατιωτική Σχολή Γαλλίας) εγκαταστάθηκαν στο Μελάν, συνεχίζοντας τη στρατιωτική παρουσία στην πόλη.

Το Μελάν είναι επίσης μια πανεπιστημιακή πόλη που φιλοξενεί σχολή νοσοκόμων, την Εθνική σχολή πολιτικής αεροπορίας και τη Σχολή Νομικών και Οικονομικών του IUFM.

Η πόλη έχει φιλοξενήσει πολλές επιφανείς προσωπικότητες όπως ο Πέτρος Αβελάρδος, ο Ζακ Αμυό, ο Λουί Παστέρ, ο Πωλ Σεζάν, που σηματοδότησαν την καλλιτεχνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή ολόκληρης της περιοχής.

Αξιοθέατα Επεξεργασία

Η οδός των Καθρεπτών, Ρυ ντυ Μιρουάρ

Το μοναστήρι των Ρεκολέτ

Το Μελάν, μια πόλη με ιστορία άνω των 2.000 ετών, έχει αναπτυχθεί γύρω από το νησί και το Σηκουάνα. Βασιλική πόλη από τον 11ο αιώνα και κατά τον Μεσαίωνα, εξακολουθεί να είναι πλούσια σε ιστορικά μνημεία. Η πόλη έχει πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους και μια αγορά πλούσια σε ποιοτικά περιφερειακά προϊόντα, όπως το τυρί Brie Melun (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης).

Μερικά από τα ιστορικά κτίρια της πόλης:

Η συλλογική εκκλησία της Νοτρ-Νταμ από τον 11ο αιώνα, στο νησί Σαιντ-Ετιέν. Για το ναό προοριζόταν το Δίπτυχο του Μελάν, έργο του Ζαν Φουκέ περί το 1450, παραγγελία του θησαυροφύλακα της Γαλλίας Ετιέν Σεβαλιέ, ο οποίος εικονίζεται στον αριστερό πίνακα.
Το κάστρο του Βω-λε-Βικόντ με το πάρκο του, ένα αριστούργημα κλασσικής αρχιτεκτονικής των μέσων του 17ου αιώνα. Το κάστρο και οι κήποι κατασκευάστηκαν το 1656-1661 για τον Νικολά Φουκέ, υπουργό Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΔ' και βρίσκονται σε 6 χιλιόμετρα απόσταση από την πόλη.
Το δημοτικό μουσείο στο Μέγαρο ντε λα Βικοντέ, χαρακτηρισμένο ιστορικό μνημείο για τα παραθυρόφυλλα του 16ου αιώνα, παλαιά κατοικία του Νικολά Φουκέ πριν κατοικήσει στο κάστρο Βω-λε-Βικόντ.
Η καθολική ενοριακή εκκλησία του Σαιντ-Ασπαί, χτίστηκε από πέτρα και έχει γυάλινα παράθυρα και βιτρώ. Κατασκευάστηκε το πρώτο μισό του 16ου αιώνα σε φλογόμορφο γοτθικό ρυθμό.
Το παλαιό μοναστήρι των Ρεκολέτ: Ο βασιλιάς έδωσε την άδεια να ανοικοδομήσουν το μοναστήρι τους το 1616. Το μοναστήρι χρησιμοποιήθηκε και ως νοσοκομείο και άσυλο έως το 1980.^[13]
Η οδός των Καθρεπτών (Ρυ ντυ Μιρουάρ), στην περιοχή Σαιντ-Ασπαί
Η εκκλησία Σαιν-Σωβαίρ, που χτίστηκε τον 11ο αιώνα
Το Δημαρχείο της πόλης, χτισμένο στη δεκαετία του 1840
Η σχολή αξιωματικών της Εθνικής Χωροφυλακής
Οι φυλακές του Μελάν στο νησί Σαιντ-Ετιέν, χτισμένες στη θέση του παλιού αββαείου και νοσοκομείου-πτωχοκομείου Σαιν-Νικολά, καταλαμβάνουν το πάνω σημείο του νησιού και περιβάλλουν την εκκλησία της Νοτρ-Νταμ. Η κατασκευή τους πραγματοποιήθηκε σε διάφορες φάσεις: τα πρώτα κτίρια κατασκευάστηκαν από το 1812 έως το 1832.