Μεταξυλόλιο
Το μεταξυλόλιο ή μ-ξυλόλιο ή μεταξυλένιο ή 1,3-διμεθυλοβενζόλιο ή 1,3-διμεθυλοβενζένιο είναι ένα αρένιο, δηλαδή ένας αρωματικός υδρογονάνθρακας που το μόριό του περιέχει ένα δακτύλιο βενζολίου, και δύο μεθύλια σε δυο παραδιπλανές θέσεις του δακτυλίου. Έχει (μεταξύ άλλων) τα ακόλουθα ισομερή θέσης:
Μεταξυλόλιο | |||
---|---|---|---|
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | Ορθοξυλένιο 1,3-διμεθυλοβενζένιο | ||
Άλλες ονομασίες | Μεταξυλόλιο 1,3-διμεθυλοκυκλοεξατριένιο | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | C8H10 | ||
Μοριακή μάζα | 106,17 amu | ||
Σύντομος συντακτικός τύπος |
μ-C6H4(CH3)2 | ||
Αριθμός CAS | 108-38-3 | ||
SMILES | Cc1cc(C)ccc1 CC1=CC(C)=CC=C1 | ||
InChI | 1S/C8H10/c1-7-4-3-5-8(2)6-7/h3-6H,1-2H3 | ||
Αριθμός RTECS | ZE2275000 | ||
Αριθμός UN | O9XS864HTE | ||
PubChem CID | 7929 | ||
ChemSpider ID | 7641 | ||
Δομή | |||
Ισομέρεια | |||
Ισομερή θέσης | >4 | ||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Σημείο τήξης | -48°C | ||
Σημείο βρασμού | 139°C | ||
Πυκνότητα | 860 kg/m3 | ||
Διαλυτότητα στο νερό |
Πρακτικά αδιάλυτο | ||
Ιξώδες | 0,62 cP (20°C) | ||
Δείκτης διάθλασης , nD |
1,49722 | ||
Εμφάνιση | Άχρωμο υγρό | ||
Χημικές ιδιότητες | |||
Βαθμός οκτανίου | 145[1] | ||
Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
25°C | ||
Επικινδυνότητα | |||
Εύφλεκτο (F), Βλαβερό (Xn) | |||
Φράσεις κινδύνου | R10 R20 R21 R38 | ||
Φράσεις ασφαλείας | S25 | ||
Κίνδυνοι κατά NFPA 704 |
|||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Η κύρια χημική χρήση του μεταξυλόλιου είναι η παραγωγή του ισοφθαλικού οξέος, που χρησιμοποιείται σε συμπολυμερισμό με το αιθένιο παράγοντας πολυαιθυλενοτερεφθαλικό οξύ (PET, PolyEthylene Terephthalate), ένα υλικό που αξιοποιείται στην παραγωγή φυαλών αναψυκτικών. Το μεταξυλόλιο χρησιμοποιείται ακομη στην παραγωγή 2,4- και 2,6- ξυλιδίνης και μερικών άλλν χημικών[2].
Παραγωγή Επεξεργασία
Με μεθυλίωση βενζαλδεΰδης και αναγωγή Επεξεργασία
Με μεθυλίωση βενζαλδεΰδης κατά Friedel-Crafts, παράγεται μετααιθυλοβενζαλδεΰδη, η οποία ανάγεται στη συνέχεια κατά Wolff-Kishner[3]:
- Στη θέση του τριχλωριούχου αργιλίου (AlCl3), χρησιμοποιούνται (κατά περίπτωση) επίσης οι ακόλουθοι καταλύτες: τριχλωριούχο αντιμόνιο (SbCl3), τετραχλωριούχος κασσίτερος (SnCl4), τριφθοριούχο βόριο (BF3), διχλωριούχος ψευδάργυρος (ZnCl2), διχλωριούχος υδράργυρος (HgCl2) και διβρωμιούχος σίδηρος (FeBr2). Ιδιαίτερα ο τελευταίος, είναι ο καλύτερος, αν X = Br και ο BF3, αν X = F.
Μέθοδος Fitting Επεξεργασία
Από μεταδιαλοβενζόλιο (μ-C6H4X2), με τη μεθοδο Fitting, παράγεται μεταξυλόλιο[4]:
Μέθοδος Grignard Επεξεργασία
Από μεταδιαλοβενζόλιο (μ-C6H4X2) με τη μέθοδο Grignard, παράγεται μεταξυλόλιο[5]:
Με αποκαρβοξυλίωση κατάλληλων καρβοξυλικών οξέων Επεξεργασία
1. Aπό (μεταμεθυλοφαινυλ)αιθανικό οξύ, με αποκαρβοξυλίωση παράγεται μεταξυλόλιο[6]:
2. Aπό 2,5-διμεθυλοβενζοϊκό οξύ ή 2,4-διμεθυλοβενζοϊκό οξύ ή 3,5-διμεθυλοβενζοϊκό οξύ παράγεται μεταξυλόλιο[6], Π.χ.:
Με αποξυγόνωση διμεθυλοφαινόλης Επεξεργασία
Από 2,5-διμεθυλοφαινόλη ή 2,4-διμεθυλοφαινόλη ή 3,5-διμεθυλοφαινόλη με αποξυγόνωση, παράγεται μετξυλόλιο[7]. Π.χ.:
Aπό βενζαλδεΰδη Επεξεργασία
Από μεταμεθυλοβενζαλδεΰδη, με τη μέθοδο Wolff-Kishner, παράγεται μεταξυλόλιο[8]::
Παράγωγα Επεξεργασία
Νίτρωση Επεξεργασία
Με νίτρωση παράγει κυρίως 2,4-διμεθυλο-1-νιτροβενζόλιο και <[9]:
Σουλφούρωση Επεξεργασία
Με σουλφούρωση παράγει κυρίως 2,4-διμεθυλοβενζοσουλφονικό οξύ[9]:
Αλογόνωση Επεξεργασία
Με αλογόνωση παράγει κυρίως 1-αλο-2,4-διμεθυλοβενζόλιο[9]:
- όπου Χ Cl ή Br. Τα άλλα αντίστοιχα αλονονίδια προκύπτουν σε δεύτερη φάση με υποκατάσταση αυτών με χρήση KI ή Hg2F2, αντίστοιχα.
- Αν χρησιμοποιηθεί φωτοχημική αλογόνωση παράγεται κυρίως μ-C6H4(CH3)CH2X.
Αλκυλίωση Επεξεργασία
Με αλκυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει κυρίως 1-αλκυλο-2,4-μεθυλοβενζόλιο[9]:
Ακυλίωση Επεξεργασία
Με ακυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει κυρίως 1-ακυλο-2,4-μεθυλοβενζόλιο[9]:
Υδροξυλίωση Επεξεργασία
Υδροξυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει κυρίως 2,4-διμεθυλοφαινόλη[9]:
Αμίνωση Επεξεργασία
Αμίνωση κατά Friedel-Crafts παράγει κυρίως 2,4-διμεθυλανιλίνη[9]:
Καρβοξυλίωση Επεξεργασία
Καρβοξυλίωση κατά Friedel-Crafts παράγει κυρίως 2,4-διμεθυλοβενζοϊκό οξύ[9]:
Αναγωγή Επεξεργασία
Με αναγωγή παράγει 1,3-διμεθυλοκυκλοεξάνιο[10]:
Οζονόλυση Επεξεργασία
Με οζονόλυση παράγει αιθανοδιάλη και οξοπροπανάλη[11]:
Οξείδωση Επεξεργασία
Με οξείδωση με KMnO4 παράγεται ισοφθαλικό οξύ[11]:
Αλομεθυλίωση Επεξεργασία
Με αλομεθυλίωση κατά Blanc παράγει κυρίως 1-αλομεθυλο-2,4-διμεθυλοβενζόλιο[12]::
Επίδραση καρβενίων Επεξεργασία
Με μεθυλένιο παράγει 1,2,3-τριμεθυλοβενζόλιο, 1,2,4-τριμεθυλοβενζόλιο, μεσιτυλένιο, 1,4-διμεθυλοκυκλοεπτατριένιο-1,3,5, 1,3-διμεθυλοκυκλοεπτατριένιο-1,3,5, 1,5-διμεθυλοκυκλοεπτατριένιο-1,3,5 και μετααιθυλομεθυλοβενζόλιο:
Aναφορές και σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ [1]
- ↑ Ashford's Dictionary of Industrial Chemicals, third edition, page 9692.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 358, §16.3.Γ1, σελ. 359, §16.4.4. και σελ. 152, §6.2.6β.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982 ,σελ. 359, §16.4.3.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982 ,σελ. 359, §16.4.5.
- ↑ 6,0 6,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 359, §16.4.6α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982,σελ. 359, §16.4.6β.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 152, §6.2.6β.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 360, §16.5.1. και SCHAUM'S OUTLINE SERIES, Οργανική Χημεία, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, σελ.181, §11.1.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 360, §16.5.2.
- ↑ 11,0 11,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 360, §16.5.3.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 360, §16.5.5.
Πηγές Επεξεργασία
- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, Οργανική Χημεία, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982