Μιχαήλ Ρ. Στούρτζας
Ο πρίγκιπας Μιχαήλ Ρ. Στούρτζας (28 Αυγούστου 1886 - 5 Φεβρουαρίου 1980) [6] ήταν Ρουμάνος ευγενής, διπλωμάτης και υπουργός της Ρουμανίας. Ήταν απόγονος της πλούσιας και ισχυρής οικογένειας Στούρτζα των Ρουμάνων γαιοκτημόνων, πολιτικών και βογιάρων [7] και έπαιξε έναν σύντομο ρόλο στη Ρουμανική εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση.
| Μιχαήλ Ρ. Στούρτζας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1886[1][2] Târgu Ocna |
| Θάνατος | 5 Φεβρουαρίου 1980 Μαδρίτη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουμανικά[3] Αγγλικά[3] |
| Εκπαίδευση | διδάκτωρ νομικής |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Αλέξανδρος Ιωάννης Α' Κούζας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης πολιτικός επιστήμονας[4] Υπουργός Εξωτερικών[5] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Σιδηρά Φρουρά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Minister of Foreign Affairs of Romania |
Ο Μιχαήλ Ρ. Στούρτζας, αρχικά συντηρητικός και εθνικιστής, ήταν μέλος της Σιδηράς Φρουράς. Ως υποστηρικτής του ηγέτη της Σιδηράς Φρουράς Χόρια Σίμα, ήταν για μία σύντομη περίοδο (14 Σεπτεμβρίου 1940 - 26 Ιανουαρίου 1941) Υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας κατά τη διάρκεια του λεγόμενου Εθνικού Λεγεωνικού Κράτους μετά την παραίτηση του Βασιλιά Καρόλου Β΄.
Μετά από πολλές διπλωματικές θέσεις, όπως στη Βιέννη, τη Βουδαπέστη και την Ουάσινγκτον ως επιτετραμμένος (chargé d'affaires), ο Στούρτζας διορίστηκε το 1929 ως πληρεξούσιος υπουργών για τη Λετονία, την Εσθονία και τη Φινλανδία, στη Ρίγα. Υπό αυτήν την ιδιότητα, ενήργησε το 1932 ως εκπρόσωπος της Ρουμανίας στις διαπραγματεύσεις με τη Σοβιετική Ρωσία για μία συμφωνία μη επιθετικότητας. Οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν, λόγω του Σοβιετικού αιτήματος να συζητήσουν και να προσαρτήσουν το επίμαχο έδαφος της Βεσσαραβίας, το οποίο ήταν μέρος του βασιλείου της Ρουμανίας.
Ο Στούρτζας ήταν από το 1938 ο Ρουμάνος πρέσβης στη Δανία.
Ως υπουργός Εξωτερικών, ο Στούρτζας παρευρέθηκε με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ στην υπογραφή -στις 23 Νοεμβρίου 1940- του Τριμερούς Συμφώνου με τη ναζιστική Γερμανία, μεταξύ του Αδόλφου Χίτλερ και του Ρουμάνου αρχηγού της κυβέρνησης στρατηγού Ίον Αντονέσκου. Τον Δεκέμβριο του 1940 ο Στούρτζας έλαβε την αντικατάσταση του Γερμανού πρέσβη Βίλχελμ Φαμπρίκιους με τον Μάνφρεντ-Φράιχερ φον Κίλινγκερ, ο οποίος εθεωρείτο πιο συμπαθής με τη Σιδηρά Φρουρά. [8] Μετά τη σύγκρουση μεταξύ της Σιδηράς Φρουράς και του στρατηγού Ίον Αντονέσκου τον Ιανουάριο του 1941 (βλ. Λεγεωνική Εξέγερση), την οποία κέρδισε ο τελευταίος, ο Στούρτζας έπρεπε να παραιτηθεί. Ο Αντονέσκου ανέλαβε την ηγεσία του υπουργείου, με τον υποχωρητικό διπλωμάτη Κονσταντίν Γκρεσεάνου.
Μετά την ήττα της Σιδηράς Φρουράς τον Ιανουάριο του 1940, ο Στούρτζας ακολούθησε τον αρχηγό του κόμματος Χόρια Σίμα στην εξορία, πρώτα στη Σόφια και τη Βουλγαρία, και μετά στη Γερμανία και τη Δανία. Ο Στούρτζας έγινε ξανά Υπουργός Εξωτερικών σε Ρουμανική κυβέρνηση στη Βιέννη από τις 10 Δεκεμβρίου 1944 έως το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Στούρτζας έφυγε πρώτος στη Δανία, όπου έμεινε μέχρι το 1947. Στη συνέχεια βρήκε καταφύγιο στην Ισπανία και αργότερα στις ΗΠΑ, όπου διατηρούσε ισχυρούς δεσμούς με άλλα μέλη της Σιδηράς Φρουράς στην εξορία. Έγραψε αρκετές δημοσιεύσεις για την ιστορία της πατρίδας του και των διεθνών υποθέσεων. Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με τις δεξιές πολιτικά οργανώσεις. Το 1968 δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του, τα οποία πήραν έγκριση σε κύκλους της δεξιάς για την ψυχροπολεμική και την αντικομμουνιστική τους άποψη.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 XX939482. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 NUKAT. n2018045659.
- ↑ 3,0 3,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981002164. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981002164. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981002164. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ https://www.rulers.org/indexs5.html
- ↑ Further reading Alexandru Sturdza and Roxandra Sturdza
- ↑ Deletant, pp. 63, 301
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Dennis Deletant, Hitler's Forgotten Ally: Ion Antonescu and His Regime, Ρουμανία, 1940-1944, Palgrave Macmillan, Λονδίνο, 2006.
- Nicolae Ciobanu, "Armand Călinescu: Jertfă pentru liniştea şi independenţa ţării. «Omul de oţel» împotriva Gărzii de Fier "(" Armand Călinescu: Θυσία για την ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας). The «Man of Steel» εναντίον του Iron Guard »), στο Dosarele Istoriei, 6 / IV (1999)
- Petru Ignat, Gheorghe Matei, "Asasinarea lui Armand Călinescu" ("Η δολοφονία του Armand Călinescu"), στο Magazin Istoric, Οκτώβριος 1967
- Mihail R. Sturdza, «Η αυτοκτονία της Ευρώπης», απομνημονεύματα του πρίγκιπα Michel Sturdza, πρώην υπουργού Εξωτερικών της Ρουμανίας. Western Islands Publishers, Βοστόνη, Λος Άντζελες, 1968.
- Zad Rust, «Teddy Bare The Real Story of Chappaquiddick». Western Islands Publishers, Βοστόνη, Λος Άντζελες, 1971.