Το Μουσείο Ρουμιάντσεφ (ρωσικά: Румянцевский музей) ήταν το πρώτο δημόσιο μουσείο της Μόσχας[1][σ 1]. Ήταν η εξέλιξη της προσωπικής συλλογής και βιβλιοθήκης του Κόμη Νικολάι Ρουμιάντσεφ (1754-1826), τελευταίου απογόνου της οικογένειας αυτής.

Μουσείο Ρουμιάντσεφ
Χάρτης
Είδοςμουσείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες55°44′59″N 37°36′30″E
Διοικητική υπαγωγήΜόσχα και Αγία Πετρούπολη
ΧώραΡωσία, Ρωσική Αυτοκρατορία και Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Έναρξη κατασκευής1831
Κατεδάφιση1927
Commons page Πολυμέσα
Ο πίνακας του Ρέμπραντ Ο Ξέρξης και ο Αμάν στη Γιορτή της Εσθήρ ήταν ένα από τα κύρια εκθέματα του μουσείου.

Ιστορία Επεξεργασία

Η συλλογή Ρουμιάντσεφ είχε ανοίξει για το κοινό το 1831. Βρισκόταν στον Σπίτι Ρουμιάντσεφ στην Αγγλική Προκυμαία στην Αγία Πετρούπολη. Το πιο πολύτιμο μέρος της συλλογής ήταν η βιβλιοθήκη της, η οποία από το 1845 ήταν παράρτημα της Αυτοκρατορικής Δημόσιας Βιβλιοθήκης[σ 2]. Ήταν "αντικείμενο πόθου" για τη Μόσχα η οποία δεν διέθετε βιβλιοθήκη. Ήταν ο πρίγκιπας Βλαντιμίρ ο οποίος πρότεινε να μεταφερθεί η βιβλιοθήκη στη Μόσχα[2]. Η πρότασή του έγινε δεκτή από το Συμβούλιο των Υπουργών το 1861.

Για να στεγαστεί το Μουσείο Ρουμιάντσεφ αγοράστηκε το Σπίτι Πάσκοφ απέναντι από το Κρεμλίνο. Η κάτοικοι της Αγίας Πετρούπολης δεν ήθελαν τη μετακόμιση αλλά δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν τίποτα. Ο Αλέξανδρος Β' δώρισε τον τεραστίων διαστάσεων πίνακα Η Εμφάνιση του Χριστού στο Λαό (το αριστούργημα του Αλεξάντρ Ιβάνοφ) για τα εγκαίνια του μουσείου. Αφού μεταφέρθηκε στη Μόσχα και μετά, η Συλλογή Ρουμιάντσεφ διανθίστηκε παραπέρα με πολύτιμα αποκτήματα.

Το Μουσείο Ρουμιάντσεφ χωριζόταν στα τμήματα της ζωγραφικής, χαρακτικής, νομισματολογίας, και αρχαιολογίας[3]. Ένα ακόμα Τμήμα, γνωστό ως Μουσείο Ντάσκοφ, ιδρύθηκε μετά την Παν-Ρωσική Εθνογραφική Έκθεση το 1867. Ήταν σημαντικό κέντρο εθνογραφίας, εκθέτοντας αντικείμενα που είχαν συλλέξει οι Γιούρι Λισιάνσκι και Ιβάν Κρούσενστερν, και άλλοι Ρώσοι περιηγητές.

Διάλυση Επεξεργασία

 
Ο Άγγελος με τις Χρυσές Μπούκλες, εικόνα του 12ου αιώνα, από τη συλλογή του Ρουμιάντσεφ.

Οι Σοβιετικές αρχές αποφάσισαν να κλείσουν το μουσείο το 1924. Παρά κάποιες αντίθετες γνώμες, η απόφαση εφαρμόστηκε το 1927:

  • η συλλογή χειρογράφων του μουσείου και τα αρχέτυπα (λατινικά: inculabulum, βιβλία που τυπώθηκαν πριν το 1501) (μεταξύ των οποίων και το Ευαγγέλιο του Αρχάγγελσκ) αναδιοργανώθηκαν ως τη Βιβλιοθήκη Λένιν[σ 3].
  • τα έργα της Ρωσικής τέχνης κατέληξαν στην Πινακοθήκη Τρετιάκοφ.
  • η συλλογή των κλασικών ζωγράφων απετέλεσαν τον πυρήνα της συλλογής του Μουσείου Πούσκιν.
  • το Μουσείο Ντάσκοφ ενσωματώθηκε στο Μουσείο Λαών της ΕΣΣΔ[4][σ 4].

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Το πρώτο κρατικό μουσείο της Ρωσίας ήταν το Κουνστκάμερα.
  2. Κατόπιν Εθνική Βιβλιοθήκη της Ρωσίας, Αγία Πετρούπολη. Να μην γίνεται σύγχυση με τη Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη που βρίσκεται στη Μόσχα και είναι η Εθνική βιβλιοθήκη της χώρας.
  3. Κατόπιν Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη που βρίσκεται στη Μόσχα, βλ. και παραπάνω σημείωση.
  4. Κατόπιν Ρωσικό Μουσείο Εθνογραφίας, Αγία Πετρούπολη.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. http://www.museum.ru/N20359
  2. «Great Soviet Encyclopaedia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2012. 
  3. The Russian State Library: History
  4. The Encyclopaedia of Moscow[νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία