Μπερτολέ Φλεμάλ

Γαλλόφωνος Φλαμανδός ζωγράφος

Ο Μπερτολέ Φλεμάλ (γαλλικά Bertholet Flémalle (Το όνομά του έχει αναγραφεί και ως Bertholet-Flémalle, εσφαλμένα, όπως αναγράφει ο Félix Victor Goethals, δείτε σχετ. υποσημείωση), Bertholet Flemael[3], Bertholot, Flemal[4] και Flémal [5]), Λιέγη, 1614 - Λιέγη, 1675) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος από τη γαλλόφωνη περιοχή της Φλάνδρας.

Μπερτολέ Φλεμάλ
Γέννηση23  Μαΐου 1614[1][2]
Λιέγη
Θάνατος10  Ιουλίου 1675[1][2]
Λιέγη
Χώρα πολιτογράφησηςΕπισκοπή της Λιέγης
Ιδιότηταζωγράφος[1]
Κίνημαμπαρόκ
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
Σημαντικά έργαΗ μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Φλεμάλ γεννήθηκε στη Λιέγη το 1614. Ήταν γιος του υαλογράφου Ρενιέ Φλεμάλ και της Ανιές Σουαρόν (Agnès Soiron)[6] και, όπως σημειώνει ο ίδιος συγγραφέας, το οικογενειακό όνομα ήταν Flémalle και όχι, όπως εσφαλμένα είχε αναγραφεί Bertholet-Flémalle, καθώς το "Bertholet" προέρχεται από παραφθορά του "Barthélemi". Ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει ότι ο πατέρας του δεν προόριζε τον Μπερτολέ για ζωγράφο, αλλά η μεγάλη αγάπη του Μπερτολέ για τη ζωγραφική έπεισε τους γονείς του να τον αφήσουν να σπουδάσει την τέχνη. Πρώτος του Δάσκαλος ήταν ο Ανρί Τριππέ (Henri Trippet)[4] αλλά καθώς ο νεαρός σύχναζε και στο εργαστήριο του Ζεράρ Ντουφέ (Gérard Douffet), μαθητή του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς, τελικά τον ανέλαβαν και οι δύο.[6]

Το 1638 πραγματοποίησε ταξίδι στη Ρώμη, όπου εντυπωσιάστηκε από τα αριστουργήματα των Ιταλών Δασκάλων και ζωγράφισε ορισμένα έργα υπό την έμπνευσή τους. Η φήμη του εξαπλώθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε, παρά την "απαγόρευση" των Ιταλών καλλιτεχνών, κλήθηκε από τον Δούκα της Τοσκάνης στη Φλωρεντία, όπου προσελήφθη για να διακοσμήσει μια από τις πινακοθήκες του.[6][3] Όταν ολοκλήρωσε τις εργασίες του εκεί, έφυγε για το Παρίσι, όπου εξετέλεσε μερικές περίτεχνες εργασίες στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών, έχοντας την υποστήριξη αρκετών πλούσιων μαικήνων, αλλά και την υποστήριξη του Ζαν Βαλντόρ, ο οποίος ήταν από τη Λιέγη.[5] Δημιούργησε εκεί τον πίνακά του Η προσκύνηση των Μάγων για το σκευοφυλάκιο του Ιερού Ναού των Αυγουστινιανών. Το 1647 επέστρεψε στη Λιέγη, όπου δημιούργησε πολλούς πίνακες για λογαριασμό Ιερών Ναών της πόλης του. Ο κριτικός και συγγραφέας Ζακ Χεντρίκ (Jacques Hendrick, La peinture au pays de Liège XVIe, XVIIe et XVIIIe siècles, Perron, 1987) τον αποκάλεσε "ο πλέον γαλλοτραφής καλλιτέχνης της Σχολής της Λιέγης"./[5] Πολλά από τα έργα του Φλεμάλ εκείνης της περιόδου καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, διασώθηκαν όμως μερικά στις εκκλησίες του Αγίου Ιωάννου, του Αγίου Βαρθολομαίου (όπου βρίσκεται και ένας από τους πιο διάσημους πίνακές του, Ο Δοξασμός του Αγίου Σταυρού) και του Αγίου Σταυρού της πόλης.[4] Το 1670 κλήθηκε εκ νέου στο Παρίσι, όπου ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας τον ονόμασε Καθηγητή της Βασιλικής Ακαδημίας της πόλης.[3][5] Εκεί ζωγράφισε και την οροφή της αίθουσας ακροάσεων του Ανακτόρου του Κεραμεικού (καταστράφηκε το 1871)[4]. Προς το τέλος της ζωής του επέστρεψε στη Λιέγη, όπου εξελέγη Κανών (ιερέας) στον Ναό του Αγίου Παύλου της πόλης. Προς το τέλος της ζωής του περιέπεσε σε κατάσταση βαθύτατης μελαγχολίας και ορίστηκε ένας νοσοκόμος για να τον προσέχει - στο σπίτι του ονοσκόμου αυτού πέθανε.

Έχει αναφερθεί ότι οι χρωματισμοί του ήταν αχνοί, ενώ οι μορφές που ζωγράφιζε ήταν κάπως τεχνητές, ιδιαίτερα στα πορτρέτα του (ασχολήθηκε και με την προσωπογραφία). Θεωρείται, ωστόσο, δεξιοτέχνης στην αναπαράσταση Αγγέλων.[5] Από κάποιους ιστορικούς έχει αναφερθεί ότι ο Φλεμάλ ζωγράφισε και το πορτρέτο του Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει επαληθευτεί.[3] Μαθητής του Φλεμάρ, ανάμεσα σε άλλους, διετέλεσε ο Ζεράρ ντε Λαιρές.[7]

Φωτοθήκη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 28270. Ανακτήθηκε στις 17  Αυγούστου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Bertholet Flémalle». Biografisch Portaal. 44942701.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Catholic Encyclopedia
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Encyclopedia Britannica, λήμμα Bertholet Flémalle
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Connaître la Wallonie,
  6. 6,0 6,1 6,2 Félix Victor Goethals, Lectures relatives à l'histoire des sciences, des arts, des lettres, des mœurs et de la politique en Belgique, et dans les pays limitrophes, 1837, Vol. I, σελ. 23 κ. ε.
  7. Bartolet in the Gerard de Laires biography in De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) του Άρνολντ Χαουμπράκεν, επιμέλεια από την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Ολλανδικής Λογοτεχνίας

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bertholet Flémal στο Wikimedia Commons