Μπετζάγια

πόλη της Αλγερίας

Η Μπετζάγια (αραβικά: بِجَايَة‎‎, Μπιτζάγια, βερβερικές γλώσσες: Bgayet, Bgayeth), πρώην Μπουζί (γαλλικά: Bougie‎‎) και Μπούτζια (ιταλικά: Βugia‎‎), είναι μεσογειακή πόλη λιμάνι στον κόλπο της Μπετζάγια στην Αλγερία. Είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στην Καβυλία και η μεγαλύτερη πόλη στην Αλγερία όπου ομιλείται η καβυλιακή γλώσσα. Η ιστορία της Μπετζάγια δικαιολογεί την ποικιλομορφία του τοπικού πληθυσμού.

Μπετζάγια
Πανοραμική άποψη της Μπετζάγια και του λιμανιού της
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μπετζάγια
36°45′4″N 5°3′51″E
Θέση της Μπετζάγια στην ομώνυμη επαρχία
ΧώραΑλγερία
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα της Μπετζάγια
Έκταση120,22 km²
Υψόμετρο949 μέτρα
Πληθυσμός176.139 (2008)[1]
Ταχ. κωδ.06000
Ζώνη ώραςUTC+01:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεωγραφία Επεξεργασία

 
Κορυφή Μαϊμού (Pic des singes).

Πάνω από την πόλη βρίσκεται το όρος Γιεμμά Γκουράγια, του οποίου η διατομή λέγεται ότι μοιάζει με γυναίκα που κοιμάται. Σε άλλα γειτονικά γραφικά σημεία περιλαμβάνεται η παραλία Αιγκιάντ (Aiguades) και το Πικ ντε Σενζ (Pic des Singes, Κορυφή των Μαϊμούδων). Το τελευταίο αποτελεί βιότοπο για τον απειλούμενο Μακάκο της Μπαρμπαριάς, ο οποίος προϊστορικά κατοικούσε σε ευρύτερη περιοχή από ότι σήμερα. Και τα τρία αυτά γεωγραφικά χαρακτηριστικά βρίσκονται στο Εθνικό Πάρκο Γκουράγια. Ο ποταμός Σουμάμ (Soummam) περνά από την πόλη.

Κατά τη γαλλική αποικιοκρατία, ήταν παλαιότερα γνωστή με διάφορα ευρωπαϊκά ονόματα, όπως Μπουτσάγια (Budschaja) στα γερμανικά, η Μπούτζια (Bugia) στα ιταλικά, και Μπουζί (Bougie) στα γαλλικά. Η γαλλική και η ιταλική εκδοχή, λόγω του εμπορίου κεριών της πόλης, απέδωσαν τελικά τη μετωνυμική έννοια του «κεριού».[2]

Ιστορία Επεξεργασία

Αρχαιότητα και βυζαντινή εποχή Επεξεργασία

 
Η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τον 2ο αιώνα μ.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αδριανού. Η πόλη Saldae (Σάλδαι) βρίσκεται στη νότια ακτή της Μεσογείου.

Σύμφωνα με τον Αλ-Μπάκρι, ο κόλπος κατοικήθηκε για πρώτη φορά από Ανδαλουσιανούς.[3]

Η Μπετζάγια βρίσκεται στη θέση της αρχαίας πόλης Σάλδαι (Saldae), ενός μικρού λιμανιού στην καρχηδονική και ρωμαϊκή εποχή, σε μια περιοχή που κατοικήθηκε αρχικά από τον Νουμιδιανούς Βέρβερους και ιδρύθηκε ως αποικία για απόστρατους από τον αυτοκράτορα Αύγουστο. Ήταν σημαντική πόλη και επισκοπή στην επαρχία της Καισαρικής Μαυριτανίας, και αργότερα της Σιτιφένσις.[4]

 
Κέρμα των Χαφσιδών, με διακοσμητική επιγραφή, από την Μπετζάγια, 1249-1276.

Τον 5ο αιώνα, οι Σάλδαι έγιναν η πρωτεύουσα του βραχύβιου Βανδαλικού Βασιλείου των Γερμανικών Βανδάλων, το οποίο τελείωσε γύρω στα 533 με την βυζαντινή κατάκτηση, η οποία δημιούργησε έναν αφρικανικό νομό και αργότερα το Εξαρχάτο της Καρχηδόνας.[5]

Μουσουλμάνοι και φεουδαρχικοί κυβερνήτες Επεξεργασία

Μετά τη μουσουλμανική κατάκτηση του 7ου αιώνα, η πόλη ιδρύθηκε και πάλι ως «Μπετζάγια». Η Δυναστεία των Χαμαδιδών όρισε την πόλη ως πρωτεύουσά της η οποία έγινε σημαντικό λιμάνι και κέντρο πολιτισμού.

 
Ιστορικός χάρτης του Αλγερίου και της Μπετζάγια από τον Πίρι Ρέις

Ο γιος ενός Πιζανού εμπόρου (και πιθανόν προξένου), μεταθανάτια γνωστός ως Φιμπονάτσι (περ. 1170 – περίπου 1250), έμαθε εκεί μαθηματικά (τα οποία ονόμασε "Modus Indorum") και τα ινδοαραβικά αριθμητικά. Εισήγαγε σύγχρονα μαθηματικά στη μεσαιωνική Ευρώπη.[6] Μια μαθηματική-ιστορική ανάλυση του πλαισίου και της εγγύτητας του Φιμπονάτσι με τη Μπετζάγια, ενός σημαντικού εξαγωγέα κεριού στην εποχή του, ανέφερε ότι στην πραγματικότητα ήταν οι μελισσοκόμοι της Μπετζάγια και η γνώση των μελισσοκομικών προγόνων που ενέπνευσαν πραγματικά την ακολουθία Φιμπονάτσι και όχι το μοντέλο αναπαραγωγής των κουνελιών όπως παρουσιάστηκε στο διάσημο βιβλίο του Liber Abaci.[7]

Σύμφωνα με τον Μουχαμάντ αλ-Ιντρίσι, το λιμάνι ήταν, στον 11ο αιώνα, μια εμπορική θέση μεταξύ των μεσογειακών εμπορικών πλοίων και των καραβανιών που έρχονταν από την έρημο της Σαχάρας. Οι χριστιανοί έμποροι εγκατέστησαν fundunqsΧάνια) στη Μπετζάγια. Η ιταλική πόλη της Πίζας ήταν στενά συνδεδεμένη με τη Μπετζάγια, μιας και δημιούργησε εκεί ένα από τα δύο μόνιμα προξενεία της στην αφρικανική ήπειρο.[3]

Το 1315, ο Ραμόν Λιουλ έχασε τη ζωή του ως αποτέλεσμα λιθοβολισμού στη Μπετζάγια,[8][9] όπου, μερικά χρόνια πριν, ο Πέτρος Αρμενγάδιος φημολογείται ότι κρεμάστηκε. [10]

Μετά από ισπανική κατοχή (1510–55), η πόλη καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους στην κατάληψη του Μπουζί το 1555. Για σχεδόν τρεις αιώνες, η Μπετζάγια αποτελούσε προπύργιο των πειρατών των Βαρβάρων. Η πόλη αποτελούνταν από αραβόφωνους Μαυριτανούς, Μορίσκο και Εβραίους η κοινότητα των οποίων ενισχύθηκε από Εβραίους πρόσφυγες από την Ισπανία, με τους βερβερικούς λαούς να μην βρίσκονται στην πόλη, αλλά να καταλαμβάνουν τα γύρω χωριά και να ταξιδεύουν περιστασιακά στην πόλη κατά τις ημέρες της αγοράς.[11]

Στα αξιοθέατα της πόλης περιλαμβάνονται ένα τζαμί του 16ου αιώνα και ένα φρούριο που χτίστηκε από τους Ισπανούς το 1545.

Ένας πίνακας του οριενταλιστή ζωγράφου Μωρίς Μπουατέλ, ο οποίος ζωγράφισε στην πόλη για λίγο, βρίσκεται στο μουσείο της Μπετζάγια.

Γαλλική αποικιακή κυριαρχία Επεξεργασία

Καταλήφθηκε από τους Γάλλους το 1833 και έγινε μέρος της αποικιακής Αλγερίας.[12] Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια ήταν η έδρα ενός διαμερίσματος (στα μέσα του 20ού αιώνα, 513.000 κάτοικοι, εκ των οποίων 20.000 κατοικούσαν στην πόλη) στο διαμέρισμα της Κωνσταντίνης, μέχρι που το Μπουζί απέκτησε το δικό του διαμέρισμα το 1957.

Μάχη της Μπετζάγια Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η επιχείρηση Πυρσός αποβιβάστηκε στις βόρειες περιοχές της Αφρικής, συμπεριλαμβανομένου ενός τάγματος του Βρετανικού Βασιλικού Συντάγματος του Δυτικού Κεντ στη Μπετζάγια στις 11 Νοεμβρίου 1942.

Την ίδια ημέρα, στις 4:40 μ.μ., μια αεροπορική επιδρομή της γερμανικής Luftwaffe έπληξε τη Μπετζάγια με τριάντα βομβαρδιστικά Ju 88. Τα μεταγωγικά Awatea και Cathay βυθίστηκαν και το σκάφος επιτήρησης HMS Roberts υπέστη φθορές. Την επόμενη ημέρα, το αντιαεροπορικό πλοίο SS Tynwald τορπιλίστηκε και βυθίστηκε, ενώ το μεταγωγικό Karanja βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε.[13]

Αλγερινή δημοκρατία Επεξεργασία

Μετά την αλγερινή ανεξαρτησία, έγινε η επίσημη πρωτεύουσα της επαρχίας Μπετζάγια, καλύπτοντας τμήμα της ανατολικής βερβερικής περιοχής της Καβυλίας.

Εκκλησιαστική ιστορία Επεξεργασία

Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, οι Σάλδαι έγιναν επισκοπική έδρα. Ο επίσκοπος Πασχάσιος ήταν ένας από τους καθολικούς επισκόπους τους οποίους ο Αρειανός Βάνδαλος βασιλιάς Χουνέρικος κάλεσε στην Καρχηδόνα το 484 και στη συνέχεια εξόρισε.[14]

Ο χριστιανισμός επιβίωσε την αραβική κατάκτηση, την εξαφάνιση της παλιάς πόλης Σάλδαι και την ίδρυση της νέας πόλης της Μπετζάγια. Υπάρχει επιστολή του Πάπα Γρηγορίου του Ζ (1073–1085), απευθυνόμενη στο clero et populo Buzee (κληρικοί και λαός της Μπετζάγια), όπου γράφει για τη συνύπαρξη ενός επισκόπου που ονομάζεται Σερβάντος για τη χριστιανική βόρεια Αφρική.[8][9][15]

Χωρίς να είναι πλέον οικιστική επισκοπή, οι Σάλδαι σήμερα ορίζονται από την Καθολική Εκκλησία ως τιτουλάρια έδρα.[16] και εξακολουθεί να έχει κατόχους αυτού του τίτλου (κυρίως από την κατώτερη (επισκοπική) τάξη, και μερικούς από τις ενδιάμεσες αρχιεπισκοπικές τάξεις).

Κλίμα Επεξεργασία

Η Μπετζάγια, όπως και οι περισσότερες πόλεις κατά μήκος της ακτής της Αλγερίας, έχει μεσογειακό κλίμα (Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν Csa), με πολύ θερμά, ξηρά καλοκαίρια και ήπιους, υγρούς χειμώνες.

Κλιματικά δεδομένα Μπετζάγια
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 27.7 32.0 37.0 33.0 37.3 42.8 44.7 47.6 42.5 40.0 37.4 33.0 47,6
Μέση Μέγιστη °C (°F) 16.4 16.8 17.7 19.3 22.0 25.3 28.7 29.3 27.8 24.3 20.3 16.9 22,07
Μέση Μηνιαία °C (°F) 12.1 12.3 13.1 14.7 17.6 21.0 24.0 24.8 23.2 19.7 15.8 12.7 17,58
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 7.7 7.6 8.5 10.1 13.1 16.6 19.3 20.2 18.5 15.0 11.2 8.4 13,02
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −1 −4 −0.1 2.0 5.8 7.8 13.0 11.0 11.0 8.0 1.6 −2.4 −4
Υετός mm (ίντσες) 99,7 85,9 100,4 70,7 41,2 16,2 5,8 13 40,4 89,5 99,7 135 797,5
υγρασίας 78.5 77.6 77.9 77.9 79.9 76.9 75.0 74.6 76.4 76.3 75.3 76.0 76,86
Πηγή #1: NOAA (1968-1990)[17]
Πηγή #2: climatebase.ru (ακραίες τιμές, υγρασία)[18]

Δημογραφία Επεξεργασία

Ο πληθυσμός της πόλης το 2008, κατά την τελευταία απογραφή, ήταν 176.139 κάτοικοι.[19]

Ιστορικές καταγραφές πληθυσμού[20]
Ετος Πληθυσμός
1901 14.600
1906 17.500
1911 10.000
1921 19.400
1926 15.900
1931 25.300
1936 30.700
1948 28.500
1954 43,900
1960 63.000
1966 49.900
1974 104.000
1977 74.000
1987 114.500
1998 144.400
2008 177.988

Οικονομία Επεξεργασία

 
Το θαλάσσιο μέτωπο της Μπετζάγια: άποψη των βιομηχανικών εγκαταστάσεων και του αεροδρομίου.

Ως βόρειο άκρο του πετρελαιαγωγού Χάσσι Μεσαούντ από τη Σαχάρα, η Μπετζάγια είναι το κύριο πετρελαϊκό λιμάνι της Δυτικής Μεσογείου. Στις εξαγωγές, εκτός από το αργό πετρέλαιο, περιλαμβάνονται σίδηρος, φωσφορικά άλατα, κρασιά, ξηρά σύκα και δαμάσκηνα. Η πόλη έχει επίσης βιομηχανίεςκλωστοϋφαντουργίας και φελλού.

Η Cevital έχει την έδρα της στην πόλη.[21]

Η ομάδα ποδοσφαίρου της πόλης είναι η JSM Béjaïa η οποία αγωνίζεται στην Β΄ Επαγγελματική Κατηγορία της Αλγερίας.

Φιλικές σχέσεις Επεξεργασία

Η Μπετζάγια έχει επίσημες φιλικές σχέσεις (protocole d'amitié) με τις:

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. www.citypopulation.de/en/algeria/cities/. Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2019.
  2. «Bougie (n)». Oxford English Dictionary. Oxford University Press. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2019. Etymology: < French bougie wax candle, < Bougie (Arabic Bijiyah), a town in Algeria which carried on a trade in wax 
  3. 3,0 3,1 «Bejaia – Algeria « Muslim Heritage». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019. 
  4. Laurent, Peter Edmund (1830). An Introduction to the Study of Ancient Geography. With copious indexes. Oxford: Henry Slatter. σελ. 368. 
  5. Frassetto, Michael (2013). The Early Medieval World: From the Fall of Rome to the Time of Charlemagne. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. σελ. 163. ISBN 9781598849967. 
  6. Stephen Ramsay, Reading Machines: Toward an Algorithmic Criticism, (University of Illinois Press, 2011), σελ. 64.
  7. Scott, T.C.; Marketos, P. (Μάρτιος 2014), On the Origin of the Fibonacci Sequence, MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Publications/fibonacci.pdf 
  8. 8,0 8,1 Stefano Antonio Morcelli, Africa christiana, τόμ. I, Brescia, 1816, σελ. 269
  9. 9,0 9,1 H. Jaubert, Anciens évêchés et ruines chrétiennes de la Numidie et de la Sitifienne, στο Recueil des Notices et Mémoires de la Société archéologique de Constantine, τόμ. 46, 1913, σσ. 127-129
  10. J. Frank Henderson, "Moslems and the Roman Catholic Liturgical Calendar. Documentation" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. (2003), σελ. 18
  11. Naylor, Phillip C. (2015). Historical Dictionary of Algeria. Lanham: Rowman & Littlefield. σελ. 109. ISBN 9780810879195. 
  12. Bas, Philippe Le (1841). France: dictionnaire encyclopédique. 12 tom. Firmin Didot frères. 
  13. Atkinson 2002.
  14. Merrills, Andrew (2017). Vandals, Romans and Berbers: New Perspectives on Late Antique North Africa. New York: Routledge. σελ. 221. ISBN 9781351876100. 
  15. J. Mesnage, L'Afrique chrétienne, Paris. 1912, σσ. 8, 268-269
  16. Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 ), σελ. 963
  17. «Κλιματικές τιμές για τη Μπετζάγια». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2019. 
  18. «Béjaïa, Algeria». Climatebase.ru. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2019. 
  19. «Algeria: Provinces & Major Cities - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information». www.citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019. 
  20. populstat.info Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine.
  21. "Cevital & vous Αρχειοθετήθηκε 2011-09-12 στο Wayback Machine. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019