Βικιπαίδεια

Νίκος Νικολόπουλος

Έλληνας πολιτικός

Ο Νίκος Νικολόπουλος (Πάτρα, 21 Φεβρουαρίου 1958) είναι Έλληνας πολιτικός[2], πρώην βουλευτής Αχαΐας, αρχηγός δημοτικής παράταξης Νέα Πάτρα και πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος.

Νίκος Νικολόπουλος
Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
23 Μαΐου 2013
Αρχηγός της Δημοτικής παράταξης Νέα Πάτρα
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
2019
Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Ελλάδας
Περίοδος
21 Ιουνίου 2012 – 12 Ιουλίου 2012
ΠρωθυπουργόςΑντώνης Σαμαράς
ΔιάδοχοςΝικόλαος Παναγιωτόπουλος
Βουλευτής Αχαΐας
του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
4 Οκτωβρίου 2009 – 11 Ιουνίου 2019
Περίοδος
5 Νοεμβρίου 1989 – 18 Αυγούστου 2007
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση21 Φεβρουαρίου 1958 (1958-02-21) (66 ετών), Πάτρα
ΕθνότηταΈλληνας
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΝέα Δημοκρατία (1979-2012)
Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος (2012-σήμερα)
ΣύζυγοςΑναστασία Μανωλοπούλου
Παιδιά4
ΣπουδέςΠάντειο Πανεπιστήμιο
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης[1]
ΕπάγγελμαΠολιτικός Επιστήμονας
Θεολόγος
ΘρήσκευμαΧριστιανός Ορθόδοξος
Ιστοσελίδαnikosnikolopoulos.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Έχει γίνει γνωστός για τον έντονο λόγο και την εναντίωση του προς τους δανειστές του Ελληνικού κράτους, καταψηφίζοντας τα πρώτα δύο μνημόνια, όμως υπερψήφισε το τρίτο. Η ρητορική του έχει χαρακτηριστεί ως λαϊκιστική,[3] ενώ κάποιες από τις θέσεις του έχουν χαρακτηριστεί ομοφοβικές[4][5][6][7][8] και ακροδεξιές.[9]

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Προσωπική ζωή και σπουδές Επεξεργασία

Ο Νίκος Νικολόπουλος γεννήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1958 στην Πάτρα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Κοινωνική Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και στην Ανωτέρα Σχολή Στελεχών Επιχειρήσεων. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ στην Οικονομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Ιδιώτευσε ως οικονομικός σύμβουλος και ανέπτυξε σημαντική εκδοτική δραστηριότητα. Υπήρξε[10] ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού Νέος Λόγος και άλλων εντύπων. Την περίοδο 2007-2009 διετέλεσε[10] αντιπρόεδρος του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.

Είναι παντρεμένος με την Αναστασία Μανωλοπούλου και έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά.

Πολιτική σταδιοδρομία Επεξεργασία

Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την πολιτική διατελώντας πρόεδρος της νομαρχιακής επιτροπής Χίου (1979) και της νομαρχιακής επιτροπής Αχαΐας (1981) της ΟΝΝΕΔ. Στη συνέχεια αναμείχθηκε με την τοπική αυτοδιοίκηση εκλεγόμενος στις δημοτικές εκλογές του 1986 πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Πατρέων. Στις εθνικές εκλογές του Νοεμβρίου 1989 εξελέγη[2] βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία για να επανεκλεγεί[2] και σε αυτές του 1990. Τον ίδιο χρόνο έθεσε υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο, επικεφαλής της παράταξης «Μέλλον της Πάτρας», στις εκλογές όμως που ακολούθησαν ηττήθηκε συγκεντρώνοντας το 37,11% των ψήφων. Στις εθνικές εκλογές του 1993, 1996, 2000 και 2004 επανεξελέγη[2] βουλευτής Αχαΐας, απέτυχε όμως να εκλεγεί το 2007. Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 εξελέγη βουλευτής Αχαΐας συγκεντρώνοντας[11] 21.705 σταυρούς. Στη διπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαίου και Ιουνίου 2012 επανεξελέγη και τις δύο φορές Βουλευτής Αχαΐας.

Την περίοδο 1990-1993 διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ενώ έχει χρηματίσει[12] τακτικό μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης (2004-2007), τακτικό μέλος της Δυτικουρωπαϊκής Ένωσης, μέλος[13] της εξεταστικής επιτροπής για το σκάνδαλο των δομημένων Ομόλογων, αναπληρωτής γραμματέας της Διεθνούς Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, μέλος[10] της Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Μεσογείου και πρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής Ορθοδοξίας και Θρησκευμάτων της Βουλής των Ελλήνων.

Το 2012 ανέλαβε υφυπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Αντώνη Σαμαρά.[14] Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα, παραιτήθηκε λόγω της διαφωνίας του με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.[15] Στις 3 Αυγούστου 2012 διεγράφη από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.[16]

Τον Μάιο του 2013 ίδρυσε το Χριστιανοδημοκρατικό Κίνημα, το οποίο στη συνέχεια εξελίχθηκε στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος. Το 2014 εντάχθηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των Ανεξάρτητων Ελλήνων[17] και εξελέγη βουλευτής Αχαΐας στις εκλογές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, διαγράφτηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.[18]

Στις Ελληνικές αυτοδιοικητικές εκλογές 2019 έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος στον Δήμο Πατρέων με την παράταξη «Νεα Πάτρα», η οποία απέσπασε ποσοστό 7,58%.

Τον Μάιο του 2022, συμμετείχε στη δημιουργία της κίνησης «Γαλάζιοι», με στόχο την κάθοδο στις εκλογές μαζί με πρώην στελέχη των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά. Ο Νικολόπουλος ανέλαβε την Γραμματεία Οργανωτικού και Τεκμηρίωσης.[19][20] Ωστόσο, το εγχείρημα δεν προχώρησε.

Ομοφοβικά σχόλια και αντιδράσεις Επεξεργασία

Στις 27 Αυγούστου 2014 σχολίασε υβριστικά στο Twitter τον αρραβώνα του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου, Σαβιέ Μπετέλ, με τον σύντροφό του, αποκαλώντας τους «πουσταριά». Οι αναρτήσεις του αυτές προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα και στα ΜΜΕ.[21][22][6] Απαντώντας στους επικριτές του ο Νικολόπουλος δήλωσε ότι η ομοφυλοφιλία είναι ψυχοπαθολογική εκτροπή κι ότι η προσπάθεια κοινωνικής αποδοχής της είναι βλάσφημη πράξη που υπονομεύει την κοινωνική φύση. Επίσης σημείωσε ότι το κόμμα του θα αγωνιστεί ώστε να μην εξαπλωθεί και να μην αποτελέσει παιδικό πρότυπο.[5]

Αργότερα σε νέες δηλώσεις του συνέδεσε την ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία και την κτηνοβασία, υποστηρίζοντας ότι είναι Χριστιανός Ορθόδοξος που προστατεύει τα θρησκευτικά οικογενειακά πρότυπα.[23] Έχει χαρακτηρίσει το Pride της Αθήνας «αηδιαστικό» και επιτέθηκε στην κυβέρνηση και τη δικαιοσύνη ότι στηρίζουν τα ΛΟΑΤ άτομα χωρίς να επεμβαίνουν δυναμικά.[7]

Συγγραφικό έργο Επεξεργασία

  • Δημήτριος Γούναρης, πολιτική βιογραφία (εκδόσεις Σιδέρη, με πρόλογο του Κώστα Καραμανλή)
  • Δημήτριος Γούναρης, Ο ιδαλγός της Δημοκρατίας (εκδόσεις Νεοεκδοτική)
  • Δημήτριος Γούναρης, Ο ριζοσπάστης - πρωτοπόρος του Πολιτικού και κοινωνικού εκσυγχρονισμού (εκδόσεις Νεοκδοτική, 2004)
  • Παναγιώτης Κανελλόπουλος Ο πολιτικός της σύνθεσης και του μέτρου (εκδόσεις Περι Τεχνών)
  • Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Ο φιλόσοφος πολιτικός, ο παραδειγματικός ηγέτης. (εκδόσεις Νεοεκδοτική)
  • Η Αχαΐα στον 20ο αιώνα. (εκδόσεις MEGA print, 2004)
  • Αχαΐα - Ανάμεσα στο σήμερα και το αύριο. (εκδόσεις Περι Τεχνών)
  • Κοινοβουλευτικός έλεγχος (εκδόσεις Νεοεκδοτική)
  • Πάτρα - Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006. (εκδόσεις Σιδέρη)

Μονογραφίες Επεξεργασία

  • Το μεταρρυθμιστικό έργο του Δημητρίου Γούναρη (εκδόσεις Mega print, 2000)
  • Μικρομεσαίες επιχειρήσεις - θεμέλιο οικονομίας (εκδόσεις Mega print, 2001)
  • Η προοπτική ανάπτυξης της Αχαΐας και της Δυτικής Ελλάδας (εκδόσεις Νεοκδοτική, 2002)
  • Η εθνική ιδιοπροσωπία των λαών υπόβαθρο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (εκδόσεις Νεοεκδοτική, 2003)
  • Ασφαλεία εν ελευθερία - Κίεβο 23 - 27/06/2004 (εκδόσεις Νεοεκδοτική, 2003)
  • Κωνσταντίνος Παλαιολόγος - η προσπάθεια και το έργο του πολιτική άποψη (εκδόσεις Mega print, 2004)
  • Με θέση και παρέμβαση στη Νέα Διακυβέρνηση (εκδόσεις Mega print, 2004)
  • Κωνσταντίνος Παλαιολόγος - Η προσφορά και το έργο του, πολιτική άποψη (εκδόσεις Νεοεκδοτική, 2004)
  • Γυναίκα & Κοινωνία σήμερα (εκδόσεις Mega print, 2005)
  • Η ορθοδοξία ως εναλλακτικό υπόδειγμα για τον σύγχρονο άνθρωπο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης (εκδόσεις Mega print, 2005)
  • Το ζήτημα του χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας και το σύνδρομο της Νόβα Χούτα (εκδόσεις Mega print, 2006)
  • Σχέσεις Κράτους - Εκκλησίας. Το καθεστώς που ισχύει στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες (εκδόσεις Νεοεκδοτική, 2007)
  • Κωνσταντίνος Παλαιολόγος - Νεοελληνικό σύμβολο, απέναντι στον Φονταμενταλισμό και στα Διευθυντήρια (εκδόσεις Νεοεκδοτική, 2007)
  • Παναγιώτης Κανελλόπουλος: ο φιλόσοφος πολιτικός, ο παραδειγματικός ηγέτης (εκδόσεις Νεοεκδοτική, 2008)
  • Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (εκδόσεις Νεοεκδοτική, 2008)
  • Υπέρ αδυνάτων λόγος (εκδόσεις Mega print, 2008)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Νικολόπουλος Ιωάννου Νικόλαος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  3. ↑ «Ο εντιμότατος κύριος Νικολόπουλος». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2018. 
  4. ↑ «Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Νικολόπουλος και η ομοφοβία | Πάνος Παπαδόπουλος». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Σάλος από ομοφοβικό σχόλιο του Ν. Νικολόπουλου κατά του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου - Μπέτελ: Πρόκειται για περιθωριοποιημένο εξτρεμιστή(upd)». Ημερησία. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Τι απάντησε ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου στο ομοφοβικό σχόλιο Νικολόπουλου». ethnos.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Ομοφοβικό ξέσπασμα Νικολόπουλου: «Η σημαία κουρελιάστηκε από τους γκέι κι ο ΣΥΡΙΖΑ κρατούσε φανάρι»». Documento. http://www.documentonews.gr/article/omofobiko-xespasma-nikolopoyloy-h-shmaia-koyreliasthke-apo-toys-gkei-ki-o-syriza-kratoyse-fanari. Ανακτήθηκε στις 2018-04-28. 
  8. ↑ «Ομοφοβία στην Ελλάδα: Ρατσισμός με ταυτότητα σεξουαλική». in.gr. 2014-11-06. http://www.in.gr/2014/11/06/greece/omofobia-stin-ellada-ratsismos-me-taytotita-seksoyaliki/. Ανακτήθηκε στις 2018-04-28. 
  9. ↑ «Ε, όχι και ο Καμμένος ακροδεξιός, αφού...». www.liberal.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2018. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Βιογραφικό - Νίκος Ι. Νικολόπουλος Βουλευτής Αχαϊας». www.nikosnikolopoulos.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  11. ↑ «Αποτελέσματα Εθνικών Εκλογών 2009». ekloges-prev.singularlogic.eu. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  12. ↑ «Βιογραφικά Στοιχεία - Νικόλαος Ιωάννου Νικολόπουλος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  13. ↑ «tovima.gr - Τρία εκατ. ευρώ ζημιά από τα ομόλογα». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  14. ↑ Ορκίστηκε η κυβέρνηση Σαμαρά
  15. ↑ Παραιτήθηκε ο υφυπουργός Εργασίας, Ν. Νικολόπουλος, στη θέση του ο Ν. Παναγιωτόπουλος
  16. ↑ Εκτός Κ.Ο. της ΝΔ έπειτα από σχόλιο του στο twitter ο Ν. Νικολόπουλος
  17. ↑ Στους Ανεξάρτητους Έλληνες προσχωρεί ο Νίκος Νικολόπουλος
  18. ↑ Εκτός ΚΟ των ΑΝΕΛ ο Ν. Νικολόπουλος
  19. ↑ Κουβαράς, Γιώργος (24 Μαΐου 2022). ««Γαλάζιοι» θα λέγεται το κόμμα των «καραμανλικών» - Ποιος είναι ο υποψήφιος αρχηγός τους που αποθέωσε το Σαμαρά». Παραπολιτικά. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
  20. ↑ «Οι «Γαλάζιοι» προχωρούν - Ορίστηκε οργανωτικός γραμματέας». Η Ναυτεμπορική. 16 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ «Σάλος από ομοφοβικό σχόλιο του Ν. Νικολόπουλου κατά του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου». news247.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  22. ↑ «Tweet Ν. Νικολόπουλου εναντίον του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2016. 
  23. ↑ «Νικολόπουλος: Είμαι ψεκασμένος που δεν θέλω γάμους ομοφύλων, κτηνοβασία και παιδοφιλία;». ProtoThema. https://www.protothema.gr/politics/article/405952/o-nikolopoulos-kalei-ton-betel-se-dimosio-dialogo-stin-athina/. Ανακτήθηκε στις 2018-04-01. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νίκος_Νικολόπουλος&oldid=10465202"