Η Ναλανιντίλ Χανιμεφέντι (Οθ. Τούρκικα:نالان دل خانم) (Τούρκικα: Nalandil Hanımefendi, 1829 - 1865) ήταν η δέκατη τέταρτη σύζυγος του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]

Ναλανιντίλ Χανιμεφέντι
نالان دل خانم
Αυτοκρατορική σύζυγος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Γέννηση1829
Ανάπα, Ρωσική Αυτοκρατορία
Θάνατος1865 (35/36 ετών)
Παλάτι Φεριγιέ, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Τόπος ταφήςΝέο Μαυσωλείο Κυριών, Γενί Τζαμί, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
ΣύζυγοςΑμπντούλ Μετζίτ Α΄
ΕπίγονοιΣενιχά Σουλτάνα
Ηγεμόνας Μεχμέτ Αμπντουσαμέντ Εφέντι
Σεχιμέ Σουλτάνα
ΟίκοςΤσιπακουέ (από την γέννηση)
Οσμανιδών (από τον γάμο)
ΠατέραςΝατίκχου Τσιπακουέ Μπέης
ΘρησκείαΙσλάμ
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1829 στην Ανάπα, και ήταν κόρη του Νατίκχου Τσιπακουέ Μπέη.[2] Είχε μια αδελφή την Τερμπιγιέ Χανιμεφέντι.[3]

Μεταφέρθηκε σε νεαρή ηλικία στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο πατέρας της την εμπιστεύτηκε στο αυτοκρατορικό χαρέμι. Σύμφωνα με το έθιμο της οθωμανικής αυλής το όνομά της, άλλαξε σε Ναλανιντίλ.[2]

Το 1851 παντρεύτηκε τον Αμπντούλ Μετζίτ Α΄. Της δόθηκε ο τίτλος "Τέταρτη Τυχερή", στις 7 Δεκεμβρίου 1851, αφού γέννησε το πρώτο της παιδί, μια κόρη, τη Σενιχά Σουλτάν στο Παλιό Παλάτι Τσιραγάν.[4][5] Προς το τέλος του 1852 ονομάστηκε "Τρίτη Τυχερή" και το 1853 σε "Δεύτερη Τυχερή". Στις 20 Μαρτίου 1853, γέννησε το δεύτερο παιδί της, έναν γιο, τον Ηγεμόνας Μεχμέτ Αμπντουσαμέντ.[6] Το 1854, της δόθηκε ο τίτλος "Πρώτη Τυχερή".[6] Στις 2 Μαρτίου 1855, γέννησε το τρίτο της παιδί, μια κόρη, την Σεχιμέ Σουλτάν στο Παλιό Παλάτι Μπεηλέρμπεη.[7]

Μετά το θάνατο του Αμπντούλ Μετζίτ το 1861, η Ναλανιντίλ εγκαταστάθηκε στο Παλάτι Φεριγιέ. Πέθανε το 1865,[8] και είναι θαμμένη στο Νέο Μαυσωλείο Κυριών, Γενί Τζαμί της Κωνσταντινούπολης.[6]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
  2. 2,0 2,1 Açba 2007, σελ. 66.
  3. Açba 2007, σελ. 67 n. 30.
  4. Uluçay 2011, σελ. 227.
  5. Açba 2007, σελ. 67.
  6. 6,0 6,1 6,2 Uluçay 2011, σελ. 212.
  7. Uluçay 2011, σελ. 229.
  8. Süreyya, Mehmed (1996). Sicill-i Osmanî — Volume 1. σελ. 31. 

Πηγές Επεξεργασία

  • Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
  • Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
  • Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. ISBN 978-9-754-37840-5. 
  • Açba, Harun (2007). Kadın efendiler: 1839-1924. Profil. ISBN 978-9-759-96109-1. 
  • Sakaoğlu, Necdet (2008). Bu Mülkün Kadın Sultanları: Vâlide Sultanlar, Hâtunlar, Hasekiler, Kandınefendiler, Sultanefendiler. Oğlak Yayıncılık. ISBN 978-6-051-71079-2.