Ο Νεοκαπιταλισμός είναι η οικονομική θεωρία που συνδυάζει ορισμένες έννοιες του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού. Αυτός ο τύπος καπιταλισμού είναι νέος, συγκριτικά με τον καπιταλισμό που υπήρχε πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο όρος εμφανίστηκε στις δεκαετίες του 50' και του 60' από Γάλλους και Βέλγους αριστερούς συγγραφείς, όπως Αντρέ Γκορζ (Andre Gorz) και ο Λίο Μικιέλσεν (Leo Michielsen). Έγινε δημοφιλής στις αγλλοσαξoνικές χώρες από τον μαρξιστή Έρνεστ Μάντε (Ernest Mande).

Ο Μίκαελ Μίλερ (Michael Miller) χρησιμοποιεί τον όρο για να περιγράψει τον καπιταλισμό της ηπειρωτικής Ευρώπης όπου χαρακτηρίζεται από μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, διευρυμένο κράτος πρόνοιας και επιλεκτική επέμβαση του κράτους και όπου τα εργατικά συνδικάτα σε συνεργασία με την κυβέρνηση και την ιδιωτική βιομηχανία συμφωνούν σε ένα γενικό επίπεδο μισθού και κρατικών δαπανών στην οικονομία, ώστε να αποφεύγονται οι απεργίες.