Νεφέλωμα της Φλόγας

νεφέλωμα εκπομπής στον αστερισμό Ωρίωνα

Συντεταγμένες: Sky map 05h 41m 54s, −01° 51′ 00″

To Νεφέλωμα της Φωτιάς ή NGC 2024 ή Sh2-277 είναι νεφέλωμα εκπομπής στον αστερισμό του Ωρίωνα. Απέχει 900 με 1.500 έτη φωτός.

To Νεφέλωμα της Φλόγας (NGC 2024)

Ο λαμπρός αστέρας ζ Ωρίωνα (Αλνιτάκ) εκπέμπει υπεριώδες φως το οποίο αλληλεπιδρά με τα ηλεκτρόνια του πελώριου νέφους υδρογόνου του νεφελώματος. Η λάμψη του NGC 2024 οφείλεται εν πολλοίς στην επανασύνδεση ηλεκτρονίων και φορτισμένων ιόντων υδρογόνου. Μπροστά από την φωτεινή περιοχή του νεφελώματος υπάρχουν μεγάλες ποσότητες "σκοτεινών"¨αερίων και σκόνης στα οποία και οφείλεται το σκουρόχρωμο μέρος στο κέντρο του νεφελώματος. Το Νεφέλωμα της Φωτιάς ανήκει σε μια περιοχή του αστερισμού του Ωρίωνα όπου γεννιόνται νέα άστρα. Σε αυτήν περιλαμβάνεται και το περίφημο Νεφέλωμα της Αλογοκεφαλής.

Στο κέντρο του NGC 2024 υπάρχει ανοικτό σμήνος με νεοσχηματισμένα άστρα,[1] το 86% εκ των οποίων έχει περιαστρικούς δίσκους.[2] Παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra[3][4] δείχνουν την ύπαρξη εκατοντάδων νέων άστρων,[5] ενώ εικόνες ακτίνων Χ και υπερύθρων δείχνουν ότι τα νεώτερα συγκεντρώνονται στο κέντρο του σμήνους.[6][7]

Φωτογραφίες Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Haisch, K. E. Jr.; Lada, E. A.; Lada, C. J. (2000). «A Near-Infrared L-Band Survey of the Young Embedded Cluster NGC 2024». Astronomical Journal 120 (2): 1396–1409. doi:10.1086/301521. Bibcode2000AJ....120.1396H. 
  2. Haisch, K. E. Jr. (2001). «A Mid-Infrared Study of the Young Stellar Population in the NGC 2024 Cluster». Astronomical Journal 121 (3): 1512–1521. doi:10.1086/319397. Bibcode2001AJ....121.1512H. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2001-03_121_3/page/1512. 
  3. Skinner, S.; Gagné, M.; Belzer, E. (2003). «A Deep Chandra X-Ray Observation of the Embedded Young Cluster in NGC 2024». Astrophysical Journal 598 (1): 375. doi:10.1086/378085. Bibcode2003ApJ...598..375S. 
  4. Broos, P. S. (2013). «Identifying Young Stars in Massive Star-forming Regions for the MYStIX Project». Astrophysical Journal 209 (2): 32. doi:10.1088/0067-0049/209/2/32. Bibcode2013ApJS..209...32B. 
  5. Kuhn, M. A.; Getman, K. V.; Feigelson, E. D. (2015). «The Spatial Structure of Young Stellar Clusters. II. Total Young Stellar Populations». Astrophysical Journal. Bibcode2015arXiv150105300K. https://archive.org/details/arxiv-1501.05300. 
  6. Getman, K. V.; Feigelson, E. D.; Kuhn, M. A. (2014). «Core-Halo Age Gradients and Star Formation in the Orion Nebula and NGC 2024 Young Stellar Clusters». Astrophysical Journal 787 (2): 109. doi:10.1088/0004-637X/787/2/109. Bibcode2014ApJ...787..109G. 
  7. «Inside the Flame Nebula». Astronomy Picture of the Day. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2015. 

Αναφορές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 2024 στο Wikimedia Commons