Νικούρια Αμοργού

Νικούρια
	Άποψη από την Αμοργό
Γεωγραφία
Αρχιπέλαγος	Αιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμα	Κυκλάδες
Έκταση	2,75 km²
Υψόμετρο	345 μ
Χώρα
	Ελλάδα
Περιφέρεια	Νοτίου Αιγαίου
Νομός	Κυκλάδων
Δημογραφικά
Πληθυσμός	0 (απογραφής 2011)
	Σχετικά πολυμέσα

Συντεταγμένες: 36°53′07″N 25°54′36″E / 36.88528°N 25.91000°E / 36.88528; 25.91000

Τα Νικούρια ή η Νικουριά είναι ακατοίκητη νησίδα των Κυκλάδων. Βρίσκεται απέναντι από τον όρμο της Αιγιάλης, σε μικρή απόσταση από τις ακτές της Αμοργού και την παραλία του Αγίου Παύλου. Έχει μήκος περίπου 4,5 χιλιόμετρα και πλάτος ένα. Στη Νικουριά υπάρχουν 3 παραλίες. Μία μεγάλη και δύο μικρότερες, όλες με άμμο και πέτρες. Διοικητικά υπάγεται στον δήμο Αμοργού.

Η νησίδα καλύπτεται από πυκνή φρυγανική βλάστηση και αποτελεί τόπο ωοτοκίας θαλασσοπουλιών στο Αιγαίο.^[1] Γεωλογικά, το νησί αποτελείται από μεταμορφωσιγενή πετρώματα που έχουν χρονολογηθεί στην ύστερη κρητιδική εποχή.^[2] Το μάρμαρο του νησιού είναι χοντρόκοκκο, λευκού χρώματος με κίτρινες φλέβες.^[3]

Στο νησί βρίσκεται ναός αφιερωμένος στην Παναγία. Στον ναό αυτό εντοπίστηκε το 1893 επιγραφή του 3ου αιώνα π.Χ., γνωστό ως ψήφισμα της Νικουριάς, στην οποία αναφέρεται η απόφαση του Κοινού των Νησιωτών να συμμετέχουν με επίσημους αντιπροσώπους στους εορτασμούς στην μνήμη του Πτολεμαίου Α´ του Σωτήρος που διοργάνωσε ο γιός του Πτολεμαίος Β΄ στην Αλεξάνδρεια. Η επιγραφή τοποθετήθηκε σε ένα σταύλο στο νησί μέχρι που χάθηκε και ανακαλύφθηκε περίπου ένα αιώνα αργότερα ενσωματωμένη σε ένα σπίτι στα Θολάρια Αμοργού.^[4]

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ «NatureBank - Τοπίο (ΤΙΦΚ) - Νησίδα Νικούρια Αμοργού». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021.
↑ Durr, S.; Seidel, E.; Kreuzer, H.; Harre, W. (1978-01-01). «Temoins d'un metamorphisme d'age cretace superieur dans l'Egeide; datations radiometriques de mineraux provenant de l'ile de Nikouria (Cyclades, Grece)». Bulletin de la Société Géologique de France S7-XX (2): 209–213. doi:10.2113/gssgfbull.S7-XX.2.209. ISSN 0037-9409. https://doi.org/10.2113/gssgfbull.S7-XX.2.209.
↑ Dimitris Tambakopoulos & Yannis Maniatis (2012). «THE SEARCH FOR THE PREHISTORIC MARBLE SOURCES IN THE CYCLADES». Στο: Anna Gutiérrez Garcia-M. Interdisciplinary Studies on Ancient Stone. Proceedings of the IX Association for the Study of Marblesand Other Stones in Antiquity (ASMOSIA) Conference (Tarragona 2009). [Documenta 23]. Tarragona: Institut Català d’Arqueologia Clàssica,: Pilar Lapuente Mercadal & Isabel Rodà de Llanza (eds). σελίδες 287–299.
↑ «Η περιπέτεια ενός λίθου: επανεντοπισμός σημαντικής επιγραφής στην Αμοργό». Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 28 Δεκεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021.

[1] «NatureBank - Τοπίο (ΤΙΦΚ) - Νησίδα Νικούρια Αμοργού». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021.

[2] Durr, S.; Seidel, E.; Kreuzer, H.; Harre, W. (1978-01-01). «Temoins d'un metamorphisme d'age cretace superieur dans l'Egeide; datations radiometriques de mineraux provenant de l'ile de Nikouria (Cyclades, Grece)». Bulletin de la Société Géologique de France S7-XX (2): 209–213. doi:10.2113/gssgfbull.S7-XX.2.209. ISSN 0037-9409. https://doi.org/10.2113/gssgfbull.S7-XX.2.209.

[3] Dimitris Tambakopoulos & Yannis Maniatis (2012). «THE SEARCH FOR THE PREHISTORIC MARBLE SOURCES IN THE CYCLADES». Στο: Anna Gutiérrez Garcia-M. Interdisciplinary Studies on Ancient Stone. Proceedings of the IX Association for the Study of Marblesand Other Stones in Antiquity (ASMOSIA) Conference (Tarragona 2009). [Documenta 23]. Tarragona: Institut Català d’Arqueologia Clàssica,: Pilar Lapuente Mercadal & Isabel Rodà de Llanza (eds). σελίδες 287–299.

[4] «Η περιπέτεια ενός λίθου: επανεντοπισμός σημαντικής επιγραφής στην Αμοργό». Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 28 Δεκεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]