Νινγκάλ
μυθολογική θεότητα της Μεσοποταμίας
Η Νινγκάλ (σφηνοειδής γραφή: 𒀭𒊩𒌆𒃲, μεταγραφή: DNIN.GAL) στη σουμεριακή μυθολογία είναι σύζυγος του Νάννα, θεού της σελήνης. To όνομά της σημαίνει "Μεγάλη Κυρά". Με τον Νάννα απέκτησαν τον Ούτου, θεό του ήλιου, και την Ινάννα-Ιστάρ, θεά του έρωτα και του πολέμου.[1][2]
| Νινγκάλ | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σιν |
| Τέκνα | Ούτου Ινάννα |
| Γονείς | Ένκι και Νινκικούγκα |
Η Νινγκάλ αντιπροσωπεύει τη θηλυκή πλευρά της σελήνης. Μαζί με το Νάννα, λατρεύονταν στην πόλη της Ουρ. Στο ναό που ήταν αφιερωμένος στο θεϊκό ζεύγος πραγματοποιούνταν λατρευτικές τελετές, ανάμεσα στις οποίες κι η τελετή του ιερού γάμου. Η Νιγκάλ θεωρούταν επίσης η θεά της ερμηνείας των ονείρων. Στην Ουγκαρίτ ήταν γνωστή ως Νικκάλ.[2]
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Black, Jeremy and Green, Anthony (1992). Gods, Demons and Symbols of Ancient Mesopotamia An Illustrated Dictionary, The British Museum Press. ISBN 0-7141-1705-6
- Leick, Gwendolyn (1991). A Dictionary of Ancient Near Eastern Mythology. Routledge. ISBN 9780415198110