Νιρέας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στην ελληνική μυθολογία ο Νιρέας (Νιρεύς < νίσσομαι = ξεκινάω, φεύγω, επιστρέφω — δηλαδή το όνομα σημαίνει «αυτός που φεύγει και επιστρέφει, ο ταξιδιώτης»), που δεν πρέπει να συγχέεται με τον θεό Νηρέα, ήταν ένας από τους μνηστήρες της Ωραίας Ελένης. Ο Νιρέας ήταν πολύ όμορφος νέος, αλλά όχι από αριστοκρατική γενιά. Μυθολογείται ως γιος του Χαρόπου και της Νύμφης Αγλαΐας, και ήταν βασιλιάς στο νησί Σύμη της Δωδεκανήσου. Στην Ιλιάδα αναφέρεται ως επικεφαλής τριών μόνο πλοίων. Στον πόλεμο μεταξύ Αχιλλέως και Τηλέφου στη Μυσία ο Νιρέας σκότωσε τη σύζυγο του Τηλέφου Ιέρα, η οποία μαχόταν δίπλα στον άνδρα της. Με τη σειρά του, ο Νιρέας σκοτώθηκε στον Τρωικό Πόλεμο από τον Ευρύπυλο, γιο του Τηλέφου και ανιψιό του Πριάμου. Υποτίθεται ότι ο τάφος του Νιρέα βρισκόταν στην Τρωάδα.
| Νιρέας | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χάροπος[1] και Αγλαΐα[1] |
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Επίσης με το όνομα Νιρεύς είναι γνωστός ένας από τους 5 γιους του θεού Ποσειδώνα και της Κανάκης.
- Ο αστεροειδής 173086 Νιρεύς (173086 Nireus), που ανήκει στην Τρωική Ομάδα, πήρε το όνομά του από τον μυθικό γιο του Χαρόπου.
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969
- Lorenzo Rocci (1956). Vocabolario Greco-Italiano. Società Ed. Dante Alighieri srl. σελ. 1284. (Ιταλικά)