Νταντί ΦΚ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Νταντί ΦΚ (αγγλικά: Dundee F.C.) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος που εδρεύει στην πόλη της Νταντί. Ιδρύθηκε το 1893 και έδρα της είναι το Ντενς Παρκ όπου έχει χωρητικότητα 11.506 θέσεων. Έχει τεράστια αντιπαλότητα με τη Νταντί Γιουνάιτεντ και από την ίδρυση της μέχρι και σήμερα έχουν γράψει ιστορία για αυτό το γεγονός. Το 2004 υποβιβάστηκε στην Πρώτη Κατηγορία της Σκωτίας αλλά το 2009 κατάφερε να ανέβει στην Πρέμιερ Λιγκ. Υποβιβάστηκε ξανά και το 2012 επέστρεψε στην Πρέμιερ Λιγκ Σκωτίας. Η έδρα της Νταντί βρίσκεται ελάχιστα μέτρα μακριά από την έδρα της Νταντί Γιουνάιτεντ.
| Ίδρυση | 1893 | ||
|---|---|---|---|
| Έδρα | Νταντί, Ηνωμένο Βασίλειο | ||
| Στάδιο | Ντενς Παρκ, Δήμος του Νταντί | ||
| Προπονητής | Tony Docherty[1] | ||
| Πρωτάθλημα | Πρέμιερσιπ Σκωτίας | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
| |||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | |||
| wikidata () | |||
Ιστορία Επεξεργασία
Αρχές του 20ου αιώνα Επεξεργασία
Η Ομάδα ήταν άγνωστη και δεν είχε καμία επιτυχία μέχρι το 1910 όπου κατάφεραν να πάρουν το πρώτο τους Κύπελλο Σκωτίας νικώντας δύο φορές (μια εντός και μια εκτός) την Κλάιντ ΦΚ.
Ο Ντέιβ Χάλιντει ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες που αγωνίστηκε στην Νταντί. Αγωνίστηκε τις περιόδους 1921-1925 όπου έπαιξε σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Στην πρώτη του σεζόν με την ομάδα έπαιξε στην δεξιά πτέρυγα ενώ την επόμενη σεζόν στο κέντρο όπου σκόραρε 38 γκολ σε 36 αγώνες. Την περίοδο 1924-25 έβαλε 103 γκολ συνολικά και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο. Ύστερα, δέχτηκε την πρόταση της Σάντερλαντ με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει την ομάδα που τον έκανε γνωστό.
Μέσα του 20ου αιώνα Επεξεργασία
Το 1948-49 (εποχές πολέμου στο Ην.Βασίλειο) βρέθηκε πολύ κοντά στο να κατακτήσουν το πρώτο τους πρωτάθλημα αλλά η διαφορά ενός πόντου από τους Ρέιντζερς Γλασκώβης τους το στέρησε. Αργότερα κατάφεραν να πάρουν δύο κύπελλα και μάλιστα πλήρωσαν τον τότε πολύτιμο παίκτη τους, τον Μπίλι Στίλ με 15.000 λίρες. Οι εντός έδρας αγώνες τότε ξεπερνούσαν τους 20.000 θεατές.
Το 1958 έχασε μια ακόμα κατάκτηση ενός κυπέλλου, γνωρίζοντας την ήττα-σοκ από μια ομάδα που βρισκόταν στα τοπικά, την Φράσερμπουρκ.
Δεκαετία '60: Η Χρυσή Εποχή Επεξεργασία
Το 1959 ως προπονητής ανέλαβε ο Μπόμπ Σάνκλι και κατάφερε να πάρει η ομάδα του το πρώτο τους πρωτάθλημα το 1961. Παίκτες-Κλειδιά τότε ήταν οι: Μπόμπι Κοξ, Άλαν Τζίλσιν, Άλεξ Χάμιλτον, Μπόμπι Σέιθ, Γκόρντον Σμιθ και ο Ιαν Ουρ που βοήθησαν επίσης στην κατάκτηση του πρώτου τους πρωταθλήματος.
Το 1962 για πρώτη φορά εμφανίστηκε στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις νικώντας την Κολώνια Φ.Κ, την ΡΣΚ Άντερλεχτ και την Σπόρτινγκ Λισσαβόνας αφού αποκλείστηκαν από την Α.Σ. Μίλαν. Το 1963 ο Μπομπ έφερε ξανά νικήτρια την Νταντί, αλλά αυτή την φορά στο Κύπελλο Σκωτίας, μέχρι που δύο χρόνια αργότερα έφυγε.
Ο Επόμενος προπονητής ήταν ο Μπόμπι Άνσελ που ήταν πρώην παίκτης της Νταντί το 1947 ανέλαβε τις υποχρεώσεις της ομάδας. Το 1967 τους έφερε κοντά στην κατάκτηση ενός ακόμα κυπέλλου, αλλά αυτήν την φορά τα πράγματα ήταν δύσκολα, καθώς είχαν για αντίπαλο τους, την Σέλτικ Γλασκώβης που είχαν αναδειχθεί τότε κυπελλούχοι στην Ευρώπη. Μπορεί η ομάδα του Άνσελ να νικούσαν με 3-0 αλλά δέχτηκαν πέντε γκολ, χάνοντας έτσι με 5-3! Την ίδια χρονιά αγωνίστηκε στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων όπου και αντιμετώπισε ομάδες από το Βέλγιο την Αγγλία την Ολλανδία και την Ελβετία όπου έφερνε μεγάλα σκορ (όπως αυτό με την Γουίλσκαρφτ που την νίκησε με το ευρύ 7-2) αλλά έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, χάνοντας από την θρυλική Λιντς Γιουνάιτεντ με 2-0.
Τέλη του 20ου αιώνα Επεξεργασία
Το 1973 η Νταντί πέρασε από τα χέρια του προπονητή Ντέιβιντ Γουάιτ κατάφεραν να νικήσουν το Κύπελλο με αντίπαλο την Σέλτικ με σκορ 1-0. Το 1980 έγινε το απόλυτο ματς ανάμεσα στις δύο αντίπαλες ομάδες της πόλης: Την Νταντί και την Νταντί Γιουνάιτεντ. Δυστυχώς για την Νταντί ευτυχώς για τη Γιουνάιτεντ το σκορ ήρθε 3-0 υπέρ της Γιουνάιτεντ.
21ος αιώνας Επεξεργασία
Το 2000 η Νταντί υπέγραψε συμβόλαιο με τον Αργεντινό Κλαούντιο Κανίτζια ο οποίος λίγο αργότερα υπέγραψε στη Ρέιντζερς Γλασκώβης. Συνέχισε να αγοράζει παίκτες όπως ο τότε ποδοσφαιριστής Τιμούρ Κετσπάγια. Αυτή η συμφωνία με τον Γεωργιανό, έφερε την ομάδα σε ένα τελικό κυπέλλου Σκωτίας και δύο φορές είχε μπει στην πρώτη 6άδα του πρωταθλήματος. Τότε ο προπονητής ήταν ο Ιβάνο Μπονέτι, ο οποίος είχε καλές σχέσεις με τον Κανίτζια. Όμως από εκεί και μετά η ομάδα αφού χαράμισε πολλά λεφτά για να αγοράσει νέους παίκτες, άρχιζε να ανοίγεται μια "πληγή" στον σύλλογο, αναπτύσσοντας έτσι τα οικονομικά της ομάδας. Για να σταματήσει να βρίσκεται υπό οικονομική κρίση πούλησε πολλούς παίκτες, και έτσι δεν μπόρεσαν να αγοράσουν άλλους παίκτες, αφού θα έπεφταν ξανά σε κρίση.
Πριν η Νταντί αντιμετωπίσει αυτήν την ύφεση, είχε νικήσει την Πάτρικ Θιστλ με 2-0 ενώ συνέχισε νικώντας την Αμπερντίν με 2-0 στο Ντενς Παρκ. Συνέχισε αήττητη φέρνοντας 1-1 στο Χάμπντεν Πάρκ με την Φάλκιρκ ενώ στον επαναληπτικό νίκησε με το ευρύ 4-1. Στα ημιτελικά νικά επίσης την Ίνβερνες με 1-0 και τους οδήγησε έτσι στον τελικό του κυπέλλου. Αντίπαλος της η Ρέιντζερς Γλασκώβης αλλά εκεί ο Λορένζο Αμορούσο βάζει τέλος στα όνειρα της ομάδας.
Τελικά το 2003 η Νταντί βρίσκεται σε χειρότερη θέση από την πλευρά των οικονομικών και έτσι ιδιοκτήτες γίνονται τα αδέρφια Μαρ οι οποίοι κατάφεραν να πουλήσουν μερικούς παίκτες όπως ο Φάμπιαν Καβαλέρο (που είχε αγωνιστεί και στην Παναχαΐκή) , ο Κράινγκ Μπάρλει και ο Τζεόρτζι Νεμζάντε που έφυγαν και οι τρεις το 2005. Δυστυχώς, ούτε αυτό τους βοήθησε και πολύ και το 2003, αναγκάζονται να πουλήσουν το στάδιο τους. Στα μέσα του 2006, το προσωπικό του συλλόγου ανακοινώνει πως η κρίση τους, είχε σταματήσει.